15.BÖLÜM

8.7K 258 5
                                    

Sabah erkenden kalkıp güzelce hazırlanmaya başladım Çilek değişimi başlıyordu.

Turuncu beyaz bir etek üstüne de beyaz bir tişört giymiştim hafif bir makyaj yapmış saçımı açık bırakmıştım. Çantamı alıp aşağı indiğimde Çakır hâlâ yoktu mutfağa gidip kahvaltı hazırladım ama Çakır hâlâ inmemişti normalde benden önce kalkması gerekirken iki gündür geç kalkıyordu.

Çakır'ın odasına girdiğimde yorganı başına kadar çekmiş uyuyordu.

"Çakır kalk hadi geç kalıyoruz"  Uyanmamıştı bu sefer yanına gidip
"Çakır kime diyorum kalksana"

Uyanmamıştı hâlâ Çakır'ı tekrar uyandırmak için ona dokunduğumda sıcacıktı. Ateşi vardı ve uyanmıyordu.

"Anne baba" Koridora çıkmış bağırıyordum.

"Ne oldu kızım"
"Baba Çakır..."

"Ne oldu Çakır'a"

"Çok ateşi var baba hemen hastaneye gitmemiz lazım"

Annemle babam telaşla Çakır'ın odasına girmişti. Annem Çakır'ın üstünü açmıştı Çakır ayaklarını birbirine çekmiş, titriyordu.

"Anne..." Çakır konuştuğunda onun yanına gittim.

"Üşüyorum anne" Çakır'ı böyle görmek beni mahvetmişti ne yapacağımı bilmiyordum.

Babam " Kızım çabuk Çağlar'ı ara gelsin bizi hastaneye götürsün" Çağlara çok sinirliydim ama şuan onu düşünemezdim.

Hemen telefonumu çıkarıp Çağlar'ı aradım üçüncü Çalışta açmıştı onun konuşmasına fırsat vermeden hemen konuştum.

"Çağlar çabuk gel Çakır çok hasta acil hastaneye gitmemiz lazım"

"Tamam hemen geliyorum" Telefonu çantama koyup odaya geri geldim.
Dışarıdan korna sesi gelince Çağların geldiğini anlamıştık. Babamla ben Çakır'ı dışarı çıkarmıştık.

"Anne sen gelme ben sana haber veririm"

"Yok kızım duramam ben evde"

"Anne kötü bisey yok üşütmüş belli ki"

"Çilek haklı Güler sen gelme evde kal" Babam konuya son noktayı koyduğunda arabaya binmiş hastaneye gitmiştik.

Biricikte gelmişti tabi çok korkmuştu kuzum yol boyu kötü bir şeyi olduğunu söylesemde rahatlamamıştı.

Hemen Çakır'ı acile alıp serum taktık. Çok fena üşütmüştü onu odaya almıştım. Çakır'ın bu gece burada kalması gerekiyordu. Babamların yanına gitmiştim.

"Çakır nasıl kızım"

"İyi baba ama bu gece burda kalması lazım"

Çağlar "Tamam ben gece kalırım burda onunla" Tabiki o kalmayacaktı ben kalacaktım ikizimi asla böyle bırakmazdım.

Kafamı Çağlara çevirip imalı bir şekilde konuştum.

"Gerek yok ben kalırım senin işlerin vardır"

"Benim şuan Çakırdan daha önemli bir işim yok çilek"

"Çağlar oğlum gerek yok ben kalırım" Babam tabiki kalmazdı annemi evde tek bırakmazdık. Ahh tabi anneme haber vermemiştim.

"Babacım senin kalmana gerek yok ben kalırım hem annem tek kalmasın evde sen şimdi ara annemi haber ver ona"

"Tamam kızım" dediğinde telefonunu cebinden çıkarıp yanımızdan uzaklaştı.

Biricik hâlâ tedirgin gibiydi onun yanına gidip sessize "Kötü bir şey kuzum üşütmüş sadece abin gitsin seni onun yanına götürürüm" kafasını tamam anlamında sallamıştı. Kafamı Çağlara çevirdiğimde biri ile mesajlaşıyordu kesin Ayçası ile mesajlaşıyordu pislik moron.

"Çilek benim şimdi gitmem lazım işlerim var akşam gelecem"

"Gelmene gerek yok ben kalırım"

"Gelecem dediysem gelecem"

"Bende sana gelmene gerek yok diyorum anlamıyor musun basmıyor mu?" Şuna bakın hele kalacakmış yok ya yok yaa

"Çilek düzgün konuş deli etme beni"

"Nasıl konuşacağıma sen karar veremezsin Çağlar şimdi git ve gelme çok görmek istersende yarın eve gelir görürsün tabi ki işlerinden fırsat bulursan"

"Ne diyorsun çilek sen Benim Çakırdan daha önemli bir işim yok şimdi gitmem lazım çünkü Çakır'ın girmesi gerken davaya girmem gerek sende sesini kes artık"

"Ne diyorsun sen be seni istemiyorum benim ikizim ben kalırım yanında şimdi sen sesini kes ve defol git buradan" Çağlar benden bu tepkiyi beklemediği için sadece suratıma bakmıştı bu sefer.

Tam ağzını açmış konuşacakken Biricik "Ne oluyor size ya ayıp değil mi sizin orda kardeşiniz yatıyor siz burda kavga ediyorsunuz cidden inanamıyorum size" dediğinde ikimizde ona dönmüştük bize sinirli gözler ile bakıyordu.

"Ben gidiyorum Biricik geliyor musun"

"Gelmiyorum abi dersim yok sen git" Çağlar tek kelime etmeden yanımdan geçti gitti.

Babam Çakır'a yemek getirmek için eve gitmişti. Bende bu sırada Biriciği Çakır'ın yanına götürmüştüm. Odaya girdiğimizde Çakır bize doğru döndü.

"Nasılmış dünyanın en yakışıklı ikizi"

"İyiyim ben çilek ne zaman çıkacam?"

"Maalesef Çakır bu gece burada kalmak zorundasın tekrar ateşin çıkabilir tedbirli olmalıyız" Çakır arada Biriciğe kaçamak bakışlar atıyordu.

"Geçmiş olsun Çakır"

"Sağol Biricik" Beni yine olur olmadık yerde gülme tutmuştu ama kendimi tutmak zorundaydım.

"Çilek ben çok acıktım." Kendimi tutamayıp kahkahayı patlamıştım.

"Komik olan ne çilek acıktım işte halla halla"

"Babam eve gitti sana yemek getirecek"

"Hee iyi o zaman" Biricik öylece durmuş Çakır'a bakıyordu.

"Çağlar nerede?" Çakır'ın sorusu ile aklıma yine dün akşam gelmişti Ayçasına gitti ikizim.

Biricik "Senin bugün girmen gereken bir dava varmış ona gitti" demişti.

"Anladım" Biricik ayağa kalkmıştı

"Neyse ben gideyim çiço bir şey olursa ararsın"

"Tamam gülüm"

Biricik Çakır'a dönüp "Tekrar geçmiş olsun Çakır" dediğinde sesi sanki içine kaçmış gibiydi.

"Teşekkür ederim Biricik iyi ki geldin"
Biricik kızarmış bir şekilde Çakır'a tebessüm edip gitti.

"Ee kaldık biz bize ikizim"

"Açım ben kızım babam nerede kaldı"

"Off Çakır sabret ölmezsin"

"Çilek, Biricik hâlâ benden utanıyor"

"Utanacak tabi kim olsa utanır Çakır"

"Utansın istemiyorum"

"E Çakır bey onu kızın dudağına yapışmadan düşünecektiniz"

"Çilek kırarım kafanı bak"

"Off tamam ya bir şey demedim"
Akşam olmuştu babam yemek getirmiş ve gitmişti.

Ben ise Çakır'ın odasındaydim Çakır uyuduğu için telefonumla oynuyordum. Kapı açılınca kafamı gelene bakmak için kaldırdığımda şok olmuştum.

Bu kızın burada ne işi vardı.

YORUM YAPMAYI VE BEĞENMEYİ UNUTMAYIN

İNSTAGRAM: blogger.nurr

YILDIZ MAHALLESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin