YILDIZ MAHALLESİ

1.Bölüm

Her sabah olduğu gibi bu sabahta hastaneye gitmek için uyandım saat yediydi ve kargalar kahvaltısını yapmadan ben uyanmıştım. Şimdi sen kimsin diyorsunuzdur ben Çilek  25 yaşındayım doktorum ha birde ikizim var Çakır. Adım size garip gelebilir ama anlamı var tabi annem bize hamileyken sürekli  çilek aşerdiği için adımı çilek bırakmışlar ee erkek çocuğa çilek koyacak halleri yok ya.

Yatakta kıvranıp dururken kapım çalındı ve içeri Çakır girdi.

'' Eğer işe yürüyerek gitmek istemiyorsan yarım saat içinde aşağıda ol hatta yarım saat çok 10 dakikan var benekli çilek''

Tek kelime etmeme fırsat vermeden odadan çıktı.
İşe yürüyerek gitmek benim için kabustu çünkü hastane çok ama çok uzaktaydı bu yüzden hemen yataktan kalkıp banyoya ilerledim günlük işlerimi halledip odaya tekrar gelip dolabi açtım işte en zor kısım ben ne giyecektim?? Dolabımla bakışmayı kesip mavi bir pantolon ve siyah bluz giyip hafif bir makyaj yapıp siyah deri ceketimi ve çantamı alıp aşağı indim annemle babam hâlâ uyuyordu .

Canım ikizim aşağıda oturmuş beni bekliyordu takım elbisenin içinde her zaman ki gibi harika görünüyordu ama ona sinir olduğum için tek kelime etmeden siyah botlarımı giyip arabaya bindim o da ardımdan arabaya bindi ve mahalleden uzaklaştık. İkimizde çok sesizdik ta ki karnımın gürültüsü sessizliği bozana kadar kafamı Çakır'a çevirdiğimde Çakır gülmemek için zor duruyordu

'' Ne o avukat bey komik mi geldi size bu, sabahın köründe beni işe kadar yürümekle tehdit etmeseydin aç kalmazdım''

Artık Çakır kendini tutamayıp kahkahayı patlatmıştı ama komik değildi tamam belki biraz komik olabilirdi ama çok değil tabii ki.

"Hiç öyle bakma bana çico başka türlü kalkmazdın yataktan şimdi yüzünü asmayı bırakta kuymak yemeye götüreyim seni"

Kuymak mı dedi o ee tabi bi Rizeli olarak kuymağa bayılırım hemen ikizimi öpüp kafamı cama çevirip yolu izledim.

Kahvaltımızı yaptıktan sonra Çakır beni işe bırakıp o da büroya gitti. Saate baktığımda saat 5'e geliyordu çantamı ve ceketimi alıp hastaneden çıktım. Taksi çevirip bindim cidden çok yorulmuştum her zaman ki gibi yolu izlerken telefonum çaldı arayan Biricikti hemen açtım
"Neredesin çiço"

Herkes bana çico derdi mahallede tek bir kişi hariç Çağlar yani Biriciğin abisi Çakırla beraber çocukluk hayallerini gerçekleştirip avukat olmuşlardı ve beraber büro açmışlardı.

"Eve gidiyorum Biriciğim bir şey mi oldu?"
Biricik utana sıkıla
"Benimle abimlerin bürosuna gelir misin?  lütfen çico hemen hayır deme lütfen"

Anlaşılan birileri Çakırı özlemişti platonik Biriciğim benim yaa.

"Çok yorgunum Biriciğim olmaz"

"Hadi ama lütfen lütfen lütfen Çakır'ı zaten uzun zamandır görmüyorum lütfen çico lütfen" Ne yapacaktım ben bu kızla yaa.

"Tamam büronun önünde buluşalım"
telefonu kapatıp taksiciye tekrar adres verip kafamı yola çevirdim. Büroya gelince Biricik yanıma geldi ve yanağıma sulu bir öpücük bırakıp teşekkür ettikten sonra içeri girdik. ikiside gömleklerinin önünü açmış kollarını katlamış çalışıyolardı bu halde bile taş gibilerdi ne diyorum ben yaa evet ikizim taş gibiydi ama Çağlar değildi tabi, tamam belki biraz olabilirdi.

"Kolay gelsin avukat beyler"
dememle ikiside aynı aynı hoşgeldiniz bitirim ikili demişti. Biricikle gülmüştük cidden komiklerdi
Çakır "sizi hangi rüzgar attı buraya bakalım" dediğinde kendimizi koltuğa bıraktık.

Biricik "Hiç öylesine" dediğinde Çağlar her zamanki ağır abi sesiyle "Siz biraz oturun işimiz bitince beraber çıkarız"dedi kafamızla onayladık.

Yarım saat geçmişti ve işleri bitmemişti cidden sıkılmıştım kafamı Biriciğe çevirdiğimde gayet halinden memnun bir şekilde ikizimi dikizliyodu sapık kolunu cimcikleyip kendine gelmesini sağladım.
" Ağzının suyunu sil" omuz silkip konuştu.

"Off bitmedi mi yaa"
Çakır'ın bitti demesiyle ayaklandık. Eve gelir gelmez hemen duş alıp kendimi uykunun kollarına bıraktım...

   " Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayın sizi seviyorum"

İNSTAGRAM: blogger.nurr