Çağlara pansuman yapıp eve gelmiştim. Ona pansuman yaparken çok kötü olmuştum kesin canı çok yanmıştı ama belli etmemişti. Yatağıma girip hiç bir şey düşünmeden uyumak istiyodum ama imkansızdı bu tabi. Biriciğin söyledikleri kafamı karıştırmıştı haklı olabilir miydi? Çağlara belki gitmem demiştim, gitmesem dayanabilir miydim? Yine kafamda milyon tane soru işareti kalmıştı.
Sabah erken kalkmak bana çok zor gelmişti acaba izin hakkımı mı kullansam ne yapsam. Yataktan kalkıp güzelce hazırlandım. Çakır işe geç gidecekti ve bende el mecbur taksiyle gidecektim. Kapıya çıkmış taksi bekliyordum. Uzaktan çok güzel siyah bir araba geliyordu kimindi acaba? Araba yanımda durmuştu ve camını indirmişti.
"Çağlar" bu güzel araba onun muydu yani? Çok zevkli bir adam.
"Hastaneye mi?"
"Evet"
"Gel bırakayım seni"
"Zahmet etme ben taksi ile giderim"
"Çilek bin hadi uzatma" Cidden taksi ile gitmek istemiyodum. Arabaya binip emniyet kemerimi taktım.
"Yeni mi aldın arabanı"
"Çoktan almıştım diğeri ile kaza yapınca bunu kullanmak zorunda kaldım" Zorunda kaldığı arabaya bakın taş gibi.
"Kazasız kullanırsın inşallah"
"Laf mı soktun"
"Hissettin mi"
"Yaptığın espriyi hissettim" deyip kısa bir süre gözlerini yoldan ayırıp yüzüme baktı ve gözlerini tekrar yola çevirdi. Bana bakması bile kalbiminin ritmini değiştirmişti. Dün Biricik bana çok kızmıştı onlara gittiğimde bile benimle konuşmasını kısa kesmişti.
"Biricik bana çok mu kızgın"
"Sence?"
"Ama.." Arabayı durdurup sözümü kesti.
"Aması ne çilek. Biricik nasıl üzüldü biliyor musun? İçi içini yedi bütün gece nasıl gider dedi bizi nasıl bırakır diye sordu kendine ama cevap bulamadı bende bulamadım." Gözlerini gözlerimden bir saniye bile ayırmadan konuşmuştu.
"Öyle icap ediyo"
"Hayy ben böyle icabın..." ağzının içinden konuşmuştu ama ben duymuştum. Arabayı tekrar çalıştırmıştı. Hastaneye gelene kadar ikmizde konuşmamıştık. Arabadan teşekkür edip indim ve odama geldim. Gökhan masamda oturmuş kahve içiyordu.
"Beni mi gördün rüyanda"
"Hı hı bende dedim rüyada görmek yetmedi bir de canlı göreyim Doktor hanımı"
"Komik."
"Biliyorum" Bende odamdaki koltuğa oturmuştum.
"Hafta sonu gidiyorum"
"Nee bu kadar çabuk mu"
"Ee daha fazla kalmama gerek yok"
"Gökhan yaa sen gidersen ben ne yaparım hastanede tek başıma"
"Sende gidiyorsun işte" Gitmek istemiyordum.
"Belli değil daha"
"Kararın mı değişti."
"Bilmiyorum Gökhan çok kafam karışık Biriciğe anlattım dün çok kızdı bana, bizi nasıl bırakırsın dedi Haklıydı aslında bırakmazdım onları ama zorundayım işte"
"Değilsin çilek, ne olacak uzağa gidince sevgin bitecek mi? Yıllarca bitmemiş araya mesafe girsede bu saatten sonra senin sevgin bitmeyecek. Zamana bırak belki onunda düşünmesi gerekiyordur, belki kafası karışıktır hemen pes etme" Kafam yine karışmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YILDIZ MAHALLESİ
Fiksi RemajaKorkuyorum... Ya biri varsa hayatında. Unutmuş olabilir miydi her şeyi. Benim hayatım hâlâ onun bıraktığı gibiydi her şey aynıydı. peki ya o, o ne yapıyordu mutlu mudur? Mutludur bence hemde çok mutludur... ARKADAŞLAR OY VERMEDEN GİTMEYİN..
