𝗦𝗵𝗲'𝘀 𝗯𝗮𝗰𝗸 𝗮𝗻𝗱 𝗿𝗲𝗮𝗱𝘆 𝘁𝗼 𝗴𝗲𝘁 𝗵𝗲𝗿 𝗿𝗲𝘃𝗲𝗻𝗴𝗲
𝗜𝘁 𝗺𝗮𝘆 𝗻𝗼𝘁 𝗯𝗲 𝗲𝗮𝘀𝘆 𝗯𝘂𝘁 𝗲𝘃𝗲𝗿𝘆𝘁𝗵𝗶𝗻𝗴 𝘄𝗶𝗹𝗹 𝗯𝗲 𝘄𝗼𝗿𝘁𝗵 𝗶𝘁.
When the world turned their backs against her
He's always there to support her
She do...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Asteria Gutierrez
Ilang segundo kaming nakahiga sa sahaig bago siya tumayo habang hawak hawak ako.
"Are you hurt? Where does it hurt?" I can hear his concern. Inikot ikot niya ako para tingnan kung may sugat ba ako o wala. "I'm sorry Asteria. I didn't see the water."
"I'm fine, Caelum. I'm not hurt. How about you? Medyo mabigat pa naman ako." Narinig ko siyang nagbuntong hininga bago umiling.
"Akin na kase Caelum. Ako na ang maghuhugas." Hindi niya pa rin binigay sakin ang sponge at binuksan na ang gripo at nagsimulang maghugas ng mga pinagkainan.
"Bahala ka diyan." Iniwan ko siya sa kusina at pumunta sa sala dala dala ang wine glass ko. Binuksan ko ang TV at saktong movie ni Caelum ang pinapalabas.
Hindi ko pa napanood ang mga movie niya at first time ko ito pero makikita mo talaga na magaling siya. The way he deliver his lines at ang mga mata niya ay parang nangungusap.
"That's my latest movie." Hindi ko napansin na tapos na siyang maghugas. Umupo siya sa tabi ko at kinuha ang wine at nirefill niya ang baso niya.
"You're good."
"Have you watched my other works?" Curiosity laced in his voice. "Nope, this is my first time. I didn't even know you existed." Tumawa ako at tumingin sa kanya.
His eyes dulled and he looked so disappointed. "I see, you forgot about me." He looks so good while drinking his wine, what? I'm confused about what he said. Forgot about me?
"What are you talking about?" My focus was not on the movie playing in front of me but to this guy beside me, who is making me feel thousands of different emotions.
"We've met Asteria." Nilapag niya ang wine glass niya at hinarap ako. Magkaharapan kami sa sofa na inuupuan namin.
"Hindi pa." I don't remember it and I don't have any recollection of our meeting.
"4 years ago. In front of your university." 4 years ago meaning hindi pa ako artista at nag-aaral pa ako. 4th year college student ako non pero hindi ko pa rin maalala.
"I'm with my mom and you're with your mom. Whatever, it's just a brief meeting, you don't have to remember it." Ngumiti ito at tumayo. Sumunod ako sa pagtayo niya at sinundan siya palabas ng unit ko.
Hawak hawak niya ang doorknob pero hindi niya ito pinihit. "I just want to tell you that meeting you was a life changer for me. Thanks for the dinner and good night." Binuksan niya na ang pinto at kumaway habang nakatalikod sa akin.
Sinarado ko ang pintuan at sumandal dito. Kailangan ko po ng klarong isipan at puso po opo dahil feeling ko natatanga ako. Tinampal ko ang mukha gamit ang dalawang kamay ko at nagtoothbrush na. Katapos ko magtoothbrush ay inopen ko ang twitter ko para naman chumika at tingnan kung anong bago.
