I'D RATHER 1: BE YOUR LOVER (completed)

Special Chapter

MR. AND MRS. MENDEZ, TREATED XANCHA AS A WORST ONE.

It's monday and Hendricks is on the states. Inaasikaso nito ang sariling kumpanya dahil nagkaroon ito ng malaking client doon. Parati siyang nasa condo lang kapag wala ang fiance. Hindi siya nito hinahayaang lumabas dahil mahigpit siyang pinagbabawalan nito and she can't protest to his rules and decisions.

Si Hendricks ang masusunod at hindi siya wala siyang karapatang umangal dahil may binabayaran siyang utang dito.

Katatapos niya lang magsaing ng tumunog ang doorbell. At nang tinignan niya kung sino ang bisita ay nanginig siya sa takot at pangamba na baka saktan nanaman siya ng mga ito.

Sa pangalawang pagkakataon ay tumunog ulit ang doorbell kaya naman wala siya choice kundi pagbuksan ang mga ito.

"Why the hell you're not opening the door immediately?!" Bungad sa kanya ni Mrs. Mendez.

"P-Pasensya na po."

"Idiota. Move! Wag ka humara sa dinaraan namin. Tanga mo. Puro ka nalang pasensya. Kung ako lang talaga ang masusunod, I'll really throw you out in our life."

"P-Pasensya n-na—"

"Stupid. Stop saying sorry it's nonsense. Don't just stand there. Move and make us some tea!" asik sa kanya ni Mr. Mendez

Tumango siya at nagkukumahog na umalis, nagtungo siya sa kusina at ipinagtimpla ang mga ito ng tsa-a.

Ilalapag na sana niya iyon sa center table ng biglang tumayo si Mrs. Mendez kaya naman nasagi nito ang dala niya at natapunan ito ng mainit na tsa-a.

"Jusmeyo santisima! Boba! Boba! Ouch! You idiot. Kahit kailan ay tatanga-tanga ka! Puro ka nalang kapalpakan. Ultimo maliliit na gawain ay pumapalpak kapa." Galit na dinuro-duro siya nito saka binigyan ng isang malakas na sampal pagkatapos ay hiniklas nito ang buhok niya at sinabunutan siya.

Hindi siya nanlaban hinayaan lang niya na sampalin at sabunutan siya ni Mrs. Mendez. And when she stopped, malakas siyang tinulak nito kaya napasalampak siya paupo sa sahig.

"Look what have you done to my wife?! Talaga bang wala ka ng magagawang matino Xancha?! Stupid! It's a big mistake that we let Hendricks to marry you. You're a disgrace to our family!" Mr. Mendez shouted at her habang inaalo nito ang asawa na umiiyak dahil natapunan niya ito ng tsa-a.

"I-I'm sorry po. Hindi na ho mauulit."

Tumayo si Mrs. Mendez, umuklo ito at sinampal nanaman siya. "Asa kapa. Puro kamalian nalang ginagawa mo and now, sasabihin mong hindi na muulit. Tss. Pathetic. Let's go hon."

She feel numb. She can't fight for herself. They think of her as a worst one. After the insult that they give to her, umalis agad ang mga ito sa condo ng anak nila. While her... She sat on the couch. Hug herself. Wipe her tears and cried quietly.

She comfort herself...

Dahil wala namang iba na dadamay sa kanya kundi sarili niya lang. Walang iba na yayakap sa kanya para alisin ang lungkot, takot at pangungulila niya. Walang iba na pupunas sa mga luha siya at higit sa lahat walang iba na magliligtas sa kanya kundi sarili niya lang but then she can fight back. She's a weak and a nobody.

Isang linggo sa states si Hendricks kaya naman kinabukasan ay naisipan niya lumabas saglit para mamili ng groceries. Paubos na kasi ang laman ng ref nila at siguradong magagalit sa kanya si Hendricks kapag nakita nitong halos walang laman ang loob nun.

Ang mga pasa niya ay pinatungan niya nalang ng foundation dahil iyon lang ang pwede niyang magamit na pantago sa mga pasa niya sa mukha.

She's about to turn the pushcart on the vegetable area when Mrs. Mendez saw her. Kasama nito ang mga kumare nito na mayayaman at sopistikada. Iiwas na sana siya pero kinawayan siya ng isa sa kasama ni Mrs. Mendez.

Nginitian siya nito ng makalapit ang mga ito sa kanya. "Ow' Hi Xancha. Glad to see you here hija. Diba siya yung Fiance ng anak mo Gorgia?"

"Y-Yes. Anyway may nakita akong mamahaling wine we should buy it and have a taste with it. What do you think Amelda?" Mrs. Mendez said halatang gusto agad nitong malayo sa kung nasaan siya.

"We will have it later but now why don't we have a little chitchat with your son's fiance?" nakangiting sambit nito.

"Oh come on. That woman is boring, stupid and clumsy. I'm sure na hindi ka mag-eenjoy na kasama yan."

"How can you say that Gorgia? She's your son fiance for god sake."

"Yes she is. But she's a worthless woman. She don't deserve to be a Mendez. Ewan ko ba kay Hendricks at inalok ng kasal ang babae na iyan."

"Gorgia—"

"I think Gorgia is right she look so plain and boring to be with. We should go Amelda. We know that you're kind but this woman deserve to be treated worst because look at her. Ang panget ng panunuot niya and her hair ew... So' gross." aniya ng isa pa nilang kasama.

"Ewan ko sa inyong dalawa. Alis na nga tayo."

Nakatungo lang siya at mariin ang pagkakapikit ng mata niya. Malakas ang sambit ng bawat salita ng mga ito at dinig niya ang bulungan ng mga tao sa paligid.

Tumunghay siya at kita niya ang pag-irap sa kanya ni Mrs. Mendez bago ang mga ito tuluyang umalis.

Ilang taon niya iniinda ang mga masasakit na salita na binibitawan ng mga ito at kahit suko na siya ay hindi niya magawang tumakas upang magpakalayo nalang dahil alam niya na may mga utang pa siyang pinagbabayaran.

Noon nabanggit niya kay Hendricks na magtatrabaho siya pero sinampal lang siya nito. Hindi ito pumayag dahil iniisip nitong tatakasan lang niya ang obligasyon niya. Para sa mga Mendez wala siyang magagawang tama. Ang tingin ng mga ito sa kanya ay isang putik, dumi at basura.

So' when she have the opportunity to breath, hindi siya nag aksaya ng panahon na pumunta sa lugar kung saan dinala siya ng mga paa niya. Sa lugar kung saan nakilala niya ang isang lalaki na babago at magbibigay kulay sa buhay niya.

Si Iñaki Geron ang lalaki na nagparamdam sa kanya kung gaano siya kamahal-mahal at karesperespeto. Ang lalaki na sinukuan niya ng kanyang pagkababae. Ang lalaking hindi niya inaasahang darating sa buhay niya.