39.Bölüm

4.6K 414 209
                                    

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

1 Ay Sonra
Sabahın köründe uyandım yine ama bu kez garip hissediyordum. Lavaboya gidecektim ama giderken farkettim ki, eşofmanım ıslanmış. Banyoya  girdiğimde baktım ki, sanki altıma kaçırmışım gibi duruyordu. Ama hayır! Böyle bir şey olmadığına emindim. Aklıma gelen şeyle gözlerim büyüdü. Yoksa...

Eşofmanımı çıkardım ve Derman'a seslendim. Derman, bir dakika olmadan banyoya geldi. Beni boxerla görünce şaşkınca baktı önce.

"Ne oldu Asil?" diye sordu daha sonra telaşla. Başımı salladım olumsuz bir şekilde.

"Bilmiyorum ama sanırım suyum geldi. Eşofmanım ve boxerım ıslak." dedim ben de aynı telaşla. Derman, başını salladı hızla.

"T-tamam. Ben şimdi geliyorum. Seni hastaneye götüreceğim." dedi ve çıktı banyodan. Ben de kapalı klozete oturdum ve beklemeye başladım. Elimi karnıma koydum ve konuşmaya başladım.

"Sakın bak fındık bey. Sakın geleyim deme. Tamam, ben seni çağırmış olabilirim. Ama sen yine de gelme. Daha bir ay var." dediğim sırada, Derman elinde siyah bir eşofman ve boxerla geldi. Kendisi de giyinmişti. Boxerı kendim giydim. Eşofmanı da Derman'ın yardımıyla giydikten sonra, bana baktı.

"Yürüyebilir misin yavrum? Yoksa ambulans çağıralım." dedi. Gülümseyip, başımla onayladım.

"Yürürüm bitanem. Ama ablamlara, babama da haber verelim." dedim. Odadan çıkıp, koridorda ilerlerken, önce Gülce ablamın odasının önünden geçtiğimiz için önce onu uyandırdık. O da hazirlandıktan sonra, Birce'yi uyandırıp, babamın yanına çıkarken, biz de Derman'la, evden çıkıp arabaya bindik ve hemen hastaneye gittik. Ablamlar diğer arabayla arkadan geleceklerdi.

Muhtemelen suyum gelmişti ama sancım falan yoktu hiç. Bebeğin de doğmasına vardı daha. Neden böyle olduğunu anlamazken, içimde de sevinç vardı. Sonunda doğacaktı belki de.

Derman en kısa yoldan, Doktor Aktan'ın çalıştığı hastaneye geldi ve arabadan indik. Derman'la içeri girdik ve Doktor Aktan yanımıza geldi. Sanırım nöbetçiydi.

"Asil Bey, sorun yok ya?" dedi merak ve biraz da şaşkınlıkla. Ben de tam anlayamamıştım ki...

"Bilmiyorum. Sanırım suyum geldi. Uyandığımda eşofmanım ıslaktı." deyince, soğukkanlı bir şekilde cevapladı.

"Tamam Asil bey siz şöyle geçin." dedi ve oradan bir hemşireye bir şeyler söyleyip hemşireyle gönderdi beni. Sanırım artık bebeğimin doğma vakti gelmişti.

...

Asil, hastane odasında, koluna serum bağlanmış bir şekilde yatıyordu. O esnada da, ablaları ve babası da  hastaneye gelmişti. Derman, Doktor Aktan'la, Asil'in durumunu konuşuyordu.

Refik bey ve kızları direkt olarak onların yanına geldiler. Hemen Asil'in nerede ve nasıl olduğunu sordular aceleyle. Aktan, yüzüne bir tebessüm kondurarak cevap verdi.

"Merak etmeyin, Asil bey ve bebek iyi durumda. Bebeğin, yaşamasını sağlayan su erken geldiği için, serumla takviye sağlıyoruz. Asil Bey'e de bir iğne yaptık. Bebeğin ciğerlerinin iyi durumda olması için, yirmi dört saatlik bir iğne yapacağız. Birini az önce hemşire hanım yaptı. Diğeri de yirmi dört saat sonra, yani yarın bu saatlerde yapılacak. Daha sonra da duruma göre bakacağız." diye uzun bir açıklama yaptı. Kızlar, Asil'in yanına geçerken, Derman ve Refik Bey'de, Doktor Aktan'ın odasına geçtiler. Gerekli şeyleri öğrenmeleri gerekiyordu.

...

"Derman Bey?" diyerek söze girdi Aktan. Derman, bakışlarını Aktan'a çevirdi. Aktan, Refik Bey'e de bir bakış atıp, tekrar Derman'a çevirdi bakışlarını. "Bebeği emzirecek bir süt anne buldunuz mu?" diye sordu. Derman, Asil ve diğerleri, bunu hiç düşünmemişti ama bebeğe anne sütü gerekiyordu. En azından ilk altı ay için bir süt anne lazımdı.

Derman, süt anne kelimesini duyunca, aklına gelen şeyle yüzüne gülümseme yayıldı.

"Ablam Demet. Onun da oğlu var iki buçuk yaşında. Yeğenim hâlâ sütten kesilmedi bildiğim kadarıyla. Ablama söylerim, eminim kabul eder." dedi. Refik Bey ve Aktan, duydukları şeyle gülümsediler. Bir de süt anne bulmak zorunda kalacaklardı. Aslında tanıdık biri olması iyi olacaktı.

"Ablanızla bir an önce konuşun Derman Bey. Muhtemelen yarın doğum gerçekleşecek. Biz şimdilik bebek için serum taktık. Yani bu serum bir ay idare etmeyecek çünkü." dedi Aktan. Derman, yutkundu ve başıyla onayladı. Tamamen gün doğduğunda ilk iş, ablasını arayacaktı.

"Bugün arayacağım." dedi ve ayaklandı. "Şimdi müsaadenizle, Asil'in yanına gideceğim." dedi. Aktan  başıyla onayladı ve Derman odadan çıktı.

Derman'ın odadan çıkmasıyla, Aktan ve Refik bey yalnız kaldılar odada. Aktan, yutkundu ve siyah, kemik çerçeveli gözlüklerini düzeltip, Refik Bey'e baktı.

"Bir kahve içeriz değil mi?" diye sordu. Refik Bey gülümseyerek cevapladı Aktan'ı.

"Olur tabii ama kahve sözünüzü burada bir kahveyle geçiştirmeyi düşünmeyin." dedi. Aktan'da gülümsedi.

"Aklıma bile gelmedi. Ayrıca sözüm söz. Sizinle dışarıda da bir kahve içeceğim."

...

Derman, Asil'in yanındaydı. Gülce ve Birce de oradaydı. Derman, beş dakikada bir Asil'e iyi olup olmadığını soruyordu. Asil'de iyi olduğunu söylüyordu sürekli.

"Doktor Aktan bir şey söyledi mi? Bebeğimin durumu nasılmış?" diye sordu Asil, Derman'a. Gülce ve Birce'de Derman'dan gelecek cevabı bekliyordu.

"İkiniz de çok iyiymişsiniz. Süt anne buldunuz mu diye sordu." dedi Derman. Asil, şokla baktı sevgilisine. Böyle bir şeyi nasıl akıl edememişti?

"Of doğru ya!" diyerek, başına hafifçe vurdu Asil. "Nasıl akıl edemem bunu? Şimdi bir de süt anne bulmamız gerekecek." dedi. Gülce, eline telefonunu aldı ve arkadaşını arayacağını söyledi.

"Benim arkadaşımın ablası üç ay önce doğum yaptı. O yapabilir belki?" dediği sırada, Derman müdahil oldu.

"Benim ablam da var. Ona söylersem, eminim ki kabul eder." dedi. Asil, sevgilisinin elini tuttu heyecanla.

"Gerçekten mi Derman? Ablan yapar mı bu iyiliği?" diye sordu. Derman, sevgilisinin elini, eline kenetleyerek cevapladı.

"Elbette kabul eder. Böyle bir şeyi kimse çeviremez zaten. Vicdansız falan olması lazım çevirecek kişinin." dedi. Asil, Derman'a sarılmak istiyordu ama kolunda serum vardı. Bu yüzden minnetle baktı sevgilisine. Gözleri dolu dolu olmuştu hemen.

"Çok teşekkür ederim." dedi ve sevgilisine doğru yaklaşıp, kulağına doğru fısıldayarak devam etti. "İyi ki varsın."

Ay finale az kaldı ama nasıl final yapacağım hiç bilmiyorum? Çok alıştım bu bebeklerime de 🤧

Yorumlarınızı bekliyorum 🌸

Bu arada, 'Asil'in suyu gelmiş, nasıl  bu kadar rahat olabilir?' diyebilirsiniz ama demeyin, çünkü ben de aynı şekilde rahattım. Ağrı ve sancı olmadığı sürece, çok sorun olmuyor. Yani yadırgamayın diye diyorum. Yazdıklarım, tecrübeyle sabittir.

DAVETSİZ MİSAFİR (MPREG BXB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin