DAVETSİZ MİSAFİR (MPREG BXB)

27.Bölüm

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Asil'in hamileliği 7. ayına girmiş, karnı da iyice belirginleşmişti. Artık daha çok dikkat ediyordu. Mide yanması hâlâ devam ediyordu. Bulantıları da devam ediyordu. Vitamin takviyeleri de almaya devam ediyordu.

Uykusuz geçen bir gecenin ardından, tekrar sabah olmuş, Asil'in bedeni iyice yorulmuştu. Uyuması gerekiyordu ama uyuyamıyordu.

Yatakta yanına doğru baktı. Derman yoktu. Muhtemelen sabaha karşı uyuya kalmış olmalıydı. Derman'ın kalktığını farketmemişti.

Uyuşuk hareketlerle doğruldu yataktan. Ayıcıklı panduflarını giydi ve ayaklandı. Aynadaki görüntüsüne takılı kaldı gözleri. Karnı iyice şişmişti. Aynanın karşısına geçti ve eli karnına gitti. Yüzünde tatlı bir tebessüm vardı. Karnını yavaş yavaş okşayarak, bebeğiyle konuşmaya başladı.

"Umarım bana benzersin. Dokuz ay karnımda taşıyorum sonuçta. Eğer bana benzemezsen, külahları değişiriz ufaklık." dedi gülümseyerek. Bebek ise tepki olarak hafifçe bir tekme attı. Asil, hissettiği tekmeyle afalladı. İlk kez böyle bir şey oluyordu. Heyecanla Derman'a seslendi. Bir dakika içinde, Derman koşarak girdi odaya.

"Ne oldu Asil iyi misin? Sancın mı var yoksa?" diye sordu telaşla. Asil, sevgilisinin elini tutup karnına götürdü.

"Korkma, ben iyiyim. Sadece hissetmeye çalış, tamam mı?" dedi ve elini karnına koydu hafifçe. Bebek, hafifçe bir tekme daha attığında, Derman irkilerek Asil'e baktı.

"Tekme mi attı? Doğru mu hissettim?" dedi heyecanla. Asil, yüzündeki büyük gülümsemeyle, Derman'a baktı.

"Evet, tekme atıyor. Çok güzel değil mi? Duyuyor bizi." dedi mutlulukla. Uyandığında moralsizdi ama şu an çok daha iyi hissediyordu kendini. Bebeğin kendini hissettirmesi, çok iyi gelmişti Asil'e.

"Bu güzel anı benimle paylaştığın için teşekkür ederim sevgilim." dedi Derman ve bir öpücük kondurdu Asil'in dudaklarına. Ardından boynuna sarıldı. Asil'de Derman'ın boynuna sardı kollarını.

"Elbette seninle paylaşacağım. Sen benim sevgilimsin. Bu bebek ikimizin." dedi ve kendini geri çekip, Derman'ın yüzüne baktı. "Öyle değil mi?" dedi. Derman, elini Asil'in saçlarına atıp okşadı yavaşça. Başıyla onayladı gülümseyerek.

"Bizim Bebeğimiz. Biz onun babalarıyız."

Biraz kısa ama bence böyle çok tatlı oldu 💙

Yorumlarınızı bekliyorum 🌸