➤𝑻𝒉𝒆 𝒄𝒖𝒓𝒔𝒆 𝒐𝒇 𝒅𝒂𝒏𝒅𝒆𝒍𝒊𝒐𝒏𝒔

𝐌𝐲❊43❊𝐋𝐢𝐟𝐞

⚘𝑻𝒊𝒍𝒍 𝒕𝒉𝒆 𝒆𝒏𝒅༄❆

_«مسئله اینجاست...
جدا از تعاریف متفاوت از عشق؛
همه دنبال عشق می‌گردن و به بهونه‌ی پیدا کردن عشق حقیقی، انواع مختلفی از عشق رو به غلط‌هم که شده تجربه می‌کنن.
از ویژگی افراد مکتشف همینه.. شایدم از ویژگی همه‌ی آدمایی که به‌ این جهان پا می‌ذارن! همه درحال جست و جوی عشقن، بعضیا خسته شدن از گشتن و منتظرن پیدا بشن، بعضیا امیدشونو از دست دادن و دسته‌ای هستن که به وجود عشق دیگه باور ندارن.
اما درکنار همه‌ی اینا؛ آدمای خوشبختی متولد شدن که...
چرا میگم خوشبخت؟
چون شانس عاشق شدن فقط یه‌بار در قلبشونو می‌زنه اما همونم به اندازه‌ی کل عمرشون کافیه!
من به حال این افراد غبطه می‌خورم ییبو...
اونا واقعی‌ترین عشق رو دارن حتی اگه آدم اشتباهی رو از نظر بقیه معشوق خودشون قرار بدن. اونا چنان عشقی رو تجربه می‌کنن که باورش اندازه‌ی زنده‌ شدن رویا امری محاله...
یه عشق؛ اما مکمل وجود..
تاحالا حس کردی کسی تکمیل کننده‌ی تو باشه؟ جوری که هیچ چیز دیگه‌ای هم اسم با عشق نتونه این خلأ رو حتی بعد از رفتش پر کنه و بهت حس سردرگمی عجیبی بده انگار که بدنیا اومدنت دیگه بی‌خود شده؟ و هیچ میلی دیگه به زندگی نداری چون زندگیت معنی و رنگشو با رفتنش از دست داده؟
توی این شرایط که وجودت رو وابسته به وجود کسی می‌دونی، وابستگیِ عمیق از نوع عشقی بوجود اومده. مخصوصاً اگه قادر باشی برای اون از همه چیز خودت بگذری.
و فکر می‌کنی چه بلایی سر همچین عشقی میاد وقتی یه نیمه‌اشو از دست بده؟
اون نیمه‌ی دیگه‌ می‌میره.
خیلیا میگن این عشق افراطی سمه... اصلاً قبولش ندارن! هرکسیم خودکشی کنه آدم بده‌ی داستان میشه، هم خودشو متهم می‌کنن هم کسی که ترکش کرده. تازه می‌گن این عشق نبوده! جالبه نه؟
مگه عشق چیه؟ همون چیزی که مثل هواست و میشه به هرحالتی که میخوای توی ظرف جمعش کنی! اصلاً وجود داره؟ انگار که بخوای دست به انکار خدا ببری! پس از روانشناسم درمورد تو پرسیدم و این حجم از خلأ دنیای بی‌ تو...
روانشناسم بهم گفت...
به‌جای افسردگی واسه عشق از دست رفتت باید به فکر یه فرد جدید واسه قلبت باشی‌، همه چیز به باور تو برمی‌گرده و انرژی مثبتی که از خودت قراره هر روز بروز بدی. مطمئن باش یکی میاد که بهتر از اون می‌تونه خوشحالت کنه و تو دوباره معنای زندگی رو با اون پیدا می‌کنی.
و من به حرفش خندیدم.. به من گوش کن...ییبو!
هیچ عشق واقعی‌ای تکرار نمیشه؛
و خوشحالیِ من بدون تو تا ابد مرده!
مگه قلب قراره به چند نفر به اسم عشق عادت کنه؟
قراره خاطرات چند نفرو به اسم عشق مرور کنه؟
قراره دلتنگ چند نفر به اسم عشق بشه؟
قراره برای چند نفر به اسم عشق بمیره؟
بهم بگو قراره با چند نفر به اسم عشق اولین بارهامونو تکرار کنیم؟ اصلاً تکرار میشن؟
بعد از عدد یک...
هر یک دیگه‌ای ردیف کنی، به معنای تک بودنش نیست. حتی اگه رقما شبیه هم باشن، تعداد دفعات نمی‌تونن جانشین اولین حسی که گرفتی بشن.
حتی اگه عشق قرار بود بی‌نهایت باشه؛ ما یه دونه قلب بیشتر نداشتیم...
عشق آدم؛
شبیه همون اولین تجربشه.
شبیه زندگیشم هست..
ازش فقط یدونه هست.
از هرچیز با ارزشی ییبو..
از هرچیزی که منحصر به فرده..
فقط و فقط یکی هست.
و تو دلیلشو می‌دونی؛ مگه نه؟»