8. BÖLÜM

11.5K 638 335
                                    

Bölüm sınırımız vardır ve geçilmediği sürece bölüm gelmeyecektir.

BÖLÜM SINIRI: 60 OY 20 YORUM

Oy atıp ve yorum yapmayı unutmayın olur mu?

Keyifli Okumalar...

Sertap Erener, Kanbeyazİkiye On Kala, Depresyon Güzelim Skapova, Ben Hala Vazgeçmedim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sertap Erener, Kanbeyaz
İkiye On Kala, Depresyon Güzelim
Skapova, Ben Hala Vazgeçmedim

8. BÖLÜM

Ayağıma giydiğim yumuşak ev terliğini ayağımı sallayarak çıkardım. Çekmecemden bir tane diyet bisküvilerinden aldım ve yattığım yerden yemeğe başladım. Telefonumdan açtığım Alacakaranlık serisine hiç izlememiş gibi merakla izlemeye başladım.

Canım sıkıldıkça sevdiğim şeylere geri dönerdim. Kitap, film, dizi...

Bisküvim bitti ama film bitmedi. Sinirle olduğum yerde soluyarak kalktım. Resmen içim huzursuzlukla doluydu ve kendimi burada susturmaya çalışıyordum film izleyerek. Olduğum yerde yeniden sıkılınca başımı geri attım. Çığlık atacaktım artık.

Elime telefonu alıp Efe'yi aradım.

...

Açan yoktu.

Sinirlenerek telefonu yatağa attım ve kitaplığımda gezmeye başladım. Arada gözüm telefona kayıyordu ama geri döne yoktu. Sinirle soluyarak telefonumu almaya gittim yataktan. Tekrar Efe'yi aradığımda ise uzun bir süre açan olmadı. Sonra bir kadın sesi geldi ve ardından son ses müzik.

"Merhaba!" diye bağırdı.

"Merhaba?" dedim sorgular bir ifadeyle.

"Ben Efe'nin iş arkadaşıyım." Diye bağırarak konuştu. "Efe şu an burada değil, sahneye hazırlanıyor."

Kaşlarım çatıldı. "Sahne mi?"

"Evet. Kusura bakmayın ortam çok gürültülü tam duyamıyorum sizi."

Elimle boynuma götürdüm ve orayı ovaladım. Efe çalışıyordu. Hem de sahne alarak. Dudaklarımı yaladım ve bir an düşünmedim. Çünkü biliyordum ki düşünürsem yapmazdım. Ve benim şu an yapmam gerekiyordu. Nedeni bilmiyordum ama bunu yapmalıydım. "Adresi bana söyleyebilir misim rica etsem? Arkadaşımı görmeyeli uzun zaman oldu. Ona sürpriz yapmak istiyorum."

Cevap gecikmedi. "Elbette." Dedi yine bağırarak.

Telefonu hemen hoparlöre aldım ve ardından beklemeden söylediği adresi telefonumun not kısmına yazdım. "Teşekkür ederim." Dedikten sonra kapattım ve hızla üzerime ne bulduysam aldım. Giyindikten sonra ablamın odasına gittim ve çalmadan içeriye daldım.

Yatağından iki seksen yatan ablam hızla başını kaldırdı ve bana kaşlarını kaldırarak baktı. "Hayırdır? Baskın mı yaptın?"

Yutkunarak yanına gittim ve telefonumu ona gösterdim. "Beni buraya götürür müsün?"

Orkideler AçtığındaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin