"Bazen orkideler açmaya yetişemez."
Kendini bildiği bileli sürekli zorbalıklara maruz kalan Rana, ailesi konusunda da pek şanslı değildir. Annesi, Rana'nın kilolarından şikâyetçidir ve bunu her fırsat çok acı bir şekilde yüzüne vurmaktan çekinmez. R...
Bölüm sınırımız vardır ve geçilmediği sürece bölüm gelmeyecektir.
BÖLÜM SINIRI: 60 OY 60 YORUM
Oy atıp ve yorum yapmayı unutmayın olur mu?
Keyifli Okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Perdenin Ardındakiler, Kaçıncı Kayboluşum - Gökyüzü Sensiz Kalamaz - Kalbinde Birileri Var Dolu Kadehi Ters Tut, Sedef Sebüktekin, Gitme
9. BÖLÜM
İçimde tuttuğum bütün her şey gerçekleşmişti. Duymak veya hayal etmek istemediğim bütün her şeyi bugün canlı canlı yaşamıştım. Efe beni seviyordu. Hatta onun deyimiyle bana âşıktı.
Ama bu nasıl olurdu? O benim arkadaşımdı, o bana nasıl âşık olurdu? Olmuştu işte. İnkar etmenin bir anlamı yoktu. Gözlerinden bile her şey anlaşılıyordu. Peki, şimdi ne olacaktı? Hiçbir şey mi?
Hayır. O, artık arkadaşım olmayacaktı mesela. Mesela her sabah beni güldürmeyecekti. Mesela onunla yan yana gelmeyecektim. Böylelikle yanımda oturmayacaktı. Biz artık arkadaş olmayacaktı. Neden söyledi ki? Neden söyledin de Efe, beni böyle bir durumun içine düşürdün.
Dizlerimi kendime çekip ağlamaya devam ettim. Ağlamaktan bitap düşmüştüm ama kendimi durduramıyordum. Olmuyordu. Nefesim kesiliyor gibi oluyordu, artık eskisi gibi olmayacağımızı düşündükçe. Ben onu çok seviyordum ama arkadaşça.
Başımı iki yana sallayıp yerimden kalkmak istediğimde halim olmadığını anladım. Bunun yerine oturduğum yatağıma uzanıp cenin pozisyonu aldım ve böyle ağlamaya devam ettim.
Onun bana itirafı sonrası koşarak ablamın yanına gitmiştim. Beni sırılsıklam halde görünce hiçte şaşırmamıştı. Sanki bu beklediği bir şeydi. Ama yüzümdeki dehşet ifadeyi gördüğünde bana neyim olduğunu sordu. Sustum. Her zamanki gibi. Bir daha sormamıştı sanki sebebini anlamış gibi. Eve geldiğimizde kendimi odama atmış, bütün bu olanları deli gibi ağlarken düşünmüştüm.
