Lucky (Stand-Alone)

Chapter Twenty-Seven

AUTHOR'S NOTE: Hello! Finally nakapag-update uli ako. Medyo busy lang kasi nga may business na kami ni Ate ko na Ukay-ukay. Kaya madaling araw na ako nag-update kasi nag-live pa kami ng sister ko hehe (Like our page Shift2Thrift Antipolo) hehe.

And also, ginagawa ko na rin ng pautay-utay mga upcoming stories ko hehe kaya medyo matagal ang update huhu.

Note: Hindi ako nagp-preview kaya kung may mali man ay bahala na kayo umitindi HAHAHAHAA

Like/Follow/Add my Social Media Accounts:
Facebook Account: LlamaAmbs WP
Facebook Page: LlamaAmbs' Stories
Twitter/Instagram/Tiktok: @llamaambs
Snapchat:@llamaambs_wp

Enjoy reading~

Chapter Twenty-Seven.

KINABUKASAN ay hindi ako pinapansin ni Rhys kahit na nasa kotse kami. Kunot ang noo n'ya at madilim ang awra, senyales na hindi ko muna dapat siya kausapin dahil hindi kami magkakaintindihan lalo. Napabuntong hininga ako.

Gusto kong magsaya sa natanggap kong blessings pero hindi ko makuha dahil may tao akong nasasaktan ngayon. He thought I would leave him liked what Madelaine's did. Pero iba ang akin, it's for my work , for my dream company.

Pagdating sa university ay wala pa rin kaming pansinan kahit pa na mabagal akong maglakad ay hinihintay pa rin niya ako ng walang imik.

Dahil maaga pa ay dumeretso muna kami sa canteen kung nasaan ang apat na ugok para kumain. Pagkarating roon ay may pagkain na para sa 'min. Nakangisi agad ang apat sa 'kin, hindi alintana ang madilim na awra ni Rhys.

I texted them yesterday at sinabi komsa kanila ang natanggap na magandang balita. Hindi ko sinabi sa kanila na napag-awayan namin 'yon ni Rhys.

"Naks! May nakahanda ng trabaho sa kan'ya after graduation! Mapapa-Naol ka na lang talaga, e'no?" ngisi ni Cole.

Ngumiti lang ako at hindi sumagot pa, bahagya kong nilingon si Rhys bagamat blangko ang ekspresyon ng mukha ay nakakunot ang noong nakatingin lang sa pagkain n'ya.

Kailangan ko talaga s'ya makausao ng masinsinan. Hindi p'wede na gan'to, may tampuhan kami. Gagawin ko ang hindi ginawa ni Madelaine, ang magpaliwanag at ipaintindi ang sitwasyon.

I can't let this apportunity pass. Isa 'to sa mga pangarap ko at hindi ko hahayaan na mapunta lang sa wala ang lahat kahiyt pa ang pag-iwan kay Rhys ang kapalit.

Kahit na, wala kaming label and confused sa kan'yang nararamdaman sa 'kin ay masakit na aalis ako at iiwan s'ya rito.

"Dude, alam mo naman kung anongnsize ng sapatos namin, ah? Kapag hindi ay ipapadala na lang namin." Anang ni Ayden na ikinatawa nilang apat.

"Basta ex-baby, papabili ako for my new babe, ah?" Sabi naman ni Jameson.

Lahat kami dito sa lamesa ay nagilta ng padabog na ibinagsak ni Rhys ang bote ng softdrink na kany'yang iniinom at padabog na tumayo. Pinanood namin s'yang lumabas ng cafeteria.

Napapabuntong hiningang inihilamos ang mga palad sa mukha at problekadong napatingin sa mga Dude na nagtataka sa inasal ni Rhys.

"H-He didn't like it.." Pabuntong hininga kong sabi, "No'ng nalaman n'ya ay hindi na s'ya umimik kaya noong natapos ang dinner namin ay kinausap ko s'ya at doon na s'ya nagalit.. and he said that I will leave him too."

Mukhang maging sila ay namroblema dahil doon.

"Siguro kausapin mo na lang s'ya ng masinsinan, dude," Anang ni Connor, "Masinsinan, 'yong nasa quiet place kayo at marerelax s'ya." Dagdag pa n'ya.