Chapter 13

143 6 0
                                    

Chapter 13 

Pumasok ako kinaumagahan at si Luis ang kasama ko.

Ang sabi ni daddy ay sa akin na si Luis para na din masiguro ang kaligtasan ko.

Nakabuo na ng grupo si Luis at kumuha lang din ng ibang tauhan sa kay Daddy.

"Bulletproof po iyon at tinted. Hindi rin naman nagagalusan." Kinukuwento n'ya sakin ang pinapagawang kotse ni daddy na magiging akin daw.

Pasadya iyon at si Luis ang namamahala.

Malapit na iyong matapos at isusunod and SUV.

Tumango lamang ako at bumaba sa sasakyan n'ya.

Pinakita n'ya sa guard ang ID n'ya at sinabing:

"Personal bodyguard of Ms. Montecarlos." Kalaunan ay dumiretso na kami sa classroom. Nasa pinakadulo at taas s'ya nakatayo para magmanman.

Binigyan s'ya ni Damon ng monoblock chair na inupuan naman n'ya agad.

Nilingon ko ang upuan sa tabi ko kung saan si Trish nakaupo dati.

Mariin akong napapikit.

Ang dating akala kong nakikipagharutan s'ya sa kapatid at tinawanan ko ay nagkamali ako.

Yun pala, ang sigaw n'ya ay nanghihingi ng tulong.

Ang pagkahulog ng cellphone ay sadya.

Ang kisame ay ang sa public Cr.

Nakakainis.

I'm so sorry, Trish.

I'm sorry, Lucian.

Don't worry, they'll pay.

I promise you that.

Naramdaman ko ang haplos ni Damon sa likod ko.

Nag angat ako ng tingin sa kanya at nakita ko na nakatingin s'ya sakin.

Ngumiti s'ya at pinunasan ang luha ko.

"Ayaw ni Lucian na umiiyak ka... Lalo na pag wala s'ya. Sisisihin n'ya ang sarili n'ya."  Niyakap ko s'ya.

Hinaplos n'ya ang buhok ko.

"It's okay, princess..." Tahimik kong iniyak kay Damon ang pangungulila ko sa dalawa kong kaibigan.

Habang nagbabalik ang alaala ko sa dalawa, mas lalong nag aalab ang galit ko para sa Escowa.

Si Dylan ang puno't dulo ng lahat.

Nalaman na iyon ng knights. Kami pa lang. Kaya tumutulong din sila sa akin.

"Luis, let's go grab our lunch." Hawak ko ang kamay ni Damon at natanaw ko na din ang iba pa. Si Ian at ang mga kaibigan n'ya ay nauna na sa labas kasama ang tatlo.

Tumango si Luis at bumaba na. Nanatili sa likod namin.

Wala pang nakakaalam tungkol sa pagiging Mafia queen ko.

Si Ian, Pantaleon at Frost Kalvin lamang at kami ni Luis ang nakakaalam ng tungkol dun.

Naiwan kami ni Damon at Ian sa long table namin.

"Uh... Kailan ka pa nakapasok?" Si Ian.

Alam ko kung anong ibig n'yang sabihin.

"The same day you saw me there." Nangunot ang noo ni Damon.

"What is it, princess?" I mouthed later.

Nang nakabalik ang iba at nailapag ang lunch's namin ay nagsalita si Damon.

"Now what is it? Are you hiding something from us?"  Still with a curious voice. A question mark popped above their heads because of what Damon just said.

"If it's about Lucian... You know you can trust us."

"Huh? Ano yun, Gianne?" Si Castor.

"Damon..." si Asher.

"Anong tungkol kay Lucian?" Si Frost.

Umiling ako... "It's not about my brother..." I sipped on my juice.

"Uhm... Okay let's go direct to the point." I sighed.

"Alam kong magagalit si Lucian pero..." Umiling ako.

"I'm..." Binalingan ko si Luis tapos so Frost tapos si Pantaleon at si Ian.

"A Mafia queen." Natigilan ang knights. Nagkatinginan sila kalaunan.

"Is this because of what happened, Gianna?" Si kuya Asher.

I nodded.

"You know Lucian is against it." Castor.

"He's not... Here." Hindi na sila nagsalita.

I heard them sighed.

"I'm with you..." Sabi ni Damon at hinawi ang buhok ko.

I smiled at him.

"Kami rin... I just think that it was so dangerous..."

"Luis is with me every time naman eh." Tumango sila.

"No one should know about this. And you should've not told them this in crowded place, Queen." Si Luis na pormal na kumakain.

"I know... I'm sorry." Nagsimula na din ako kumain at nilihis na ang usapan tungkol dun.

Thank God these boys are my friends. My knights.

Cold Beast [COMPLETED]Where stories live. Discover now