Cold Beast [COMPLETED]

Chapter 47

Chapter 47

"I'm sorry, baby. Hindi ako makakasama. But I'll try to fetch you, arayt?" Ngumiti ako sa kanya at tumango. Naiintindihan ko naman  iyon tsaka samin naman kasi talaga ito ni Blake. Lalo na at aalis na sya ngayon.

"It's alright, Frost. Kaya ko na. Take your time. Alam natin pareho na importante yan." Ngumiti ako. Huminga sya ng malalim at ngumisi na din. Lumapit sya sa akin at hinalikan ako.

"Take care." Tumango ako at inayos ang buhok ko sa reflection ko na laptop nya

"Bye." I tip toed so that I'd reach his lips and brush it using mine.

"I'll text you if I can go there. Text me when you got there." Tumango ako at ngumiti.

"Para naman akong ilang taong mawawala!" Ngumiti din sya.

"I don't know, but I feel like letting you go is too dangerous."

"Tss. Ewan ko nga sayo. Sige na. Bye." Ngumiti na lang sya sa akin.

I texted Blake that I'm leaving and just wait me in our meeting place.
Nang makarating ako don ay makikita mo ang satisfaction sa mukha nya.

"Ang tagal mo! Kanina pa ako dito, my god!" Reklamo nya at hinawi ang imaginary hair nya.

"Sorry, i have stuffs to do at home before I go here." Ngumiti lang siya at tiningnan ang wine ko.

"Let's order?" Tumango ako. Ramdam ko ang paninitig nya habang kumakain kami. Ilang beses syang pasulyap sulyap sa akin.

"Kamusta naman kayo ni Frost?" Anya at nag-focus na sa pagkain.

"Uhmmm... We're fine? Actually, we're getting married soon. And this is for real! This isn't because of merging but because of our love for each other.

He sighed and took a sip on his glass of wine. Nangunot ang noo ko sa indifference nya pero di ko na lang iyon pinansin.

Tumaas ang kilay ko at kinuha ang wine ko para mahimasmasan.

Umayos sya ng upo at kumain ulit.  Is there something wrong? Duh! Of course, there is! He's gonna stay in London for good!

My phone rang.

Tiningnan ko iyon bago sumimsim sa wine ko. Nang mailapag ko ang baso ay humilig sa lamesa si Blake at ngumiti sa akin.

"Hello?" Nangunot ang noo ko sa di maipaliwanag na nararamdaman.

"Kasama mo si Blake?!" Ramdam ko ang pagkataranta ni Leizel sa kabilang linya.

"Uhm? Oo, bakit?" Tinukod ko ang siko ko sa lamesa at hinilot ang sentido. Pilit na nilalabanan ang sakit na nararamdaman.

"Damn it! Umalis ka na dyan! Delikado! He's one of our enemy! He decieved us! Frost will be there in a minute!" Nangunot ang noo ko ng May sinenyas sya sa likod ko.

"Gianna! Fuck, Gianna are you still there?!" My phone beeped once.

"Nalaman mo na siguro?" Ngumisi sya.

"Hindi mo ba talaga nararamdaman na... Hindi ako kakampi? How pathetic!" Tumawa sya. Tumikhim sya at umayos ng tayo. Nawala ang traces ng kabaklaan.

"Damnit, Gianne, ang ganda mo talaga."

"B-Bla-" isang braso ang sumalo sa akin bago pa man ako tuluyang bumagsak sa sahig.

Nagising akong hinang hina. Hinihila ng antok ang talukap ng mata ko. May tape ako sa bibig at nakagapos. Nasa loob ako ng van. Katabi ko si Blake at isang tauhan nya.

I can't believe this! Naloko ako! He's too good to be my enemy. Biglang nag-flash back sa utak ko ang nangyari sa London dati.

Nagkakilala kami nung pauwi na ako galing sa school ng muntik na nya akong mabanggaan sa parking lot. Naging magkaibigan kami matapos niyon. Nagkayayaan kami magbar dahil aniya ay niloko sya ng 'boyfriend' nya. Then I drunk hard too. Sinayaw nya ako at hinalikan. I pushed him. It's gross, i thought, because he's gay! And for Pete's sake I'm in-love with Frost that time. I'm still married to him. Si Blake din ang kukumbinsi sa akin na hiwalayan si Frost na ginawa ko naman.

I have no friends back then. Kaya nagtiwala ako agad kay Blake.

Ngumisi sya sa akin. Tears pooled my eyes.

"Wanna talk to me, babe?" Tuluyan nang tumulo ang luha ko. Niluwagan nya ang necktie nya habang nakatingin sa akin. Tinanggal nya ang tape sa bibig ko.

"Blake..." Ngumisi sya.

"Please tell me this is just a prank..."

"It's a prank?" Tumawa sya. Umiling ako at muling nadama ang luhang umagos sa pisngi ko. Nakita kong hinabol nya iyon ng tingin.

"How can you do this to me?" Nagtiim bagang kang sya at binalik na ulit ang tape.

This is not happening!

"Two years ago, my father died." He started. "My mom mourned. They love each other kaya sobrang sakit niyon para kay mommy. I hated my father for cheating on her but, of course, at the end of it all, he's still my Dad." Tinanaw nya ang labas. "After a week, my mom committed suicide. Hindi nya kinaya. Hindi nya matanggap na wala na si dad." Binalingan nya ako. Anger was evident in his eyes. "I admit that my father wasn't a perfect man. A perfect father. He's that cruel. But I think it isn't enough reason to kill him." Actually, wala akong alam sa sinasabi nya. Wala akong maintindihan. "It is your father, Gianne, who killed my father. I wanted to make your dad pay. But when I saw you?" He chuckled. "Akalain mong pinana ako ni kupido?" Pinasadahan nya ng kamay ang buhok nya. "Kaya nung malaman kong kasal ka, gumawa ako ng paraan para mas mapalapit sayo. I kissed you Infront of many people. At sinigurado ko na makakarating iyon sa asawa mo."

Okay... Hindi ko masikmura ito.

"Masyado kong minaliit ang asawa mo, Gianne. Akala ko pakakawalan ka nya. Pero hindi!" Well, try Frost Kalvin Henderson.
"That's why... I'm gonna take you away from him. I'm gonna devirginize you, impregnate you, and I'll make you mine." Humilig sya sa akin.

Muntik na akong mabuwal sa kinauupuan dahil sa pagsabog malapit sa kotseng sinasakyan ko.

"Shit!"