•Aurora Pride• The Umbrella Academy - 0 Numara'nın Laneti

『Bölüm 3 - Bir Şeylerin Başlangıcı』

♫ René Aubry - Séduction

Bu kez klasik müzik koydum. Umarım beğenirsiniz, iyi okumalar : )

---

"Aurora, iyi misin?!" Carol' un sesi oldukça telaşlıydı. Allison Five' la göz göze geldi, boğazını temizledi.

"Merhaba ben-"

"Aurora nerede, söyle! Ona bir şey mi oldu?!" Allison telefonu kulağına yaslamasına rağmen Carol o kadar bağırıyordu ki odadakiler de duyuyordu. Klaus, Ben' e fısıldadı.

"Sanki siktik kızı ne bu telaş amk."

"Hayır o iyi, merak etme. Sadece-"

"Bak, kimsin falan hiç bir şey istemiyorum senden tek istediğim şey bana nerede olduğunu söylemen, n'olur! İlaç kutusunu yerde buldum, bir şey olmuş olmalı yalan söylüyorsun!"

Herkes Allison' a bakarken Allison ne diyeceğini şaşırmıştı.

"Bir şey söylesene!" Carol' ın kan beynine sıçramıştı, Allison öylece dururken Five telefonu eline aldı kulağına götürdü.

"Kimse var m-"

"Aptal arkadaşın seni arayacak, şu an iyi diyor neyini anlamıyorsun?"

"Sana aptalı göstermeme izin ver ve bana konum at, polisi arayacağım yoksa!"

Five gözlerini devirerek telefonu kulağından indirdi ve aramayı sonlandırdı, sessize alarak Klaus' a verdi.

"Geri zekalı." diye mırıldandığında Five, herkes tedirgindi. Vanya da merdivenlerden çıkıyordu.

"Neler oluyor burada?" İçeri girdi ve Aurora' yı gördüğünde adımları dondu. "Bu kız niye burada?"

Ben, Vanya' nın sorusunu cevapladı "Five' ı ışınlanırken görmüş, sanırım güçleri olan biriymiş."

O sırada Five' ın gözleri Aurora' nın ellerini buldu, beyaz bir parıltı vardı. Yaklaşarak kızın bileğini kavradı ve parmaklarını açmasını sağladı. Sedyeye döküldü açık mavi tozlar. Herkes şaşkındı, Klaus oflayarak kafasına vurdu sağ eliyle.

"Kahretsin, ne yaptık biz ya?!"

🎨

<Aurora Pride>

Göz kapaklarım ağırlaşmıştı sanki, gözlerimi zar zor açıyordum. Bilincim yavaş yavaş yerine gelirken gözlerim aralandı, en son bir kapının önünde... Işınlanmıştık? Sahi, neredeydim ben?

Doğrulmaya çalıştım, bir sedyede uzanıyordum. İlk gördüğüm yüz bilincimi kaybetmeden önce gördüğüm o kızdı, kıvırcık saçlı olan, sağımda duruyordu. Kısık gözlerimi kocaman açarak etrafıma baktım, başkaları da vardı. O yeşil gözlü çocuk kapının başındaydı, onun yanındaki kıvırcık saçlı çocuk, çekik gözlü biri... Panikleyerek ayağı kalktım, solumdaki düz saçlı zayıf kız geriye çekildi.

"Bana ne yaptınız?" dediğimde hışımla, üstüme bakıyordum. Böbreğimi falan mı almışlardı? Bir şey olmadığını anladığımda tekrar kafamı kaldırdım, "Neredeyim ben?!"

"Sakin ol, sana zarar vermedik." Dedi önümde duran düz saçlı kâküllü kız.

"Neden buradayım, açıkla o zaman!" Nasıl sakin olabilirdim ki? Tüm bu olanlar, şaka gibiydi. Karşımda duran kız nefesini vererek arkasındakilere baktı.