♪ Adele - Someone Like You
Erken attım bölümüü, hepiniz meraklısınızdır bencee <3
İyi okumalar <33
---
Ablasını özlüyordu tabii ki, onun için ölmüştü ablası ama bilmediği, ona söylemediği çok şey olduğunu anlamıştı artık.
"Niye bunu yaptın?" Sanki yalvarıyordu gelip ona her şeyi anlatması için. "Kafam o kadar karışık ki, o kadar hiçbir şey anlamıyorum ki ve o kadar yalnız hissediyorum ki... Bana bunları açıklayacak, yanımda duracak kimsem yok." dedi biraz daha sesli konuşarak.
"Beni tüm bilmediklerimle bırakıp gittin." Five dikkatle izliyor ve dinliyordu onu. Bunu yapmamalıydı, evet ama pek umurunda değildi.
"Niye bunu yaptın?" diye sordu tekrardan. Gözleri çok az dolmuştu, sinirlendiğindendi belki de.
"Ben kendimi tanıyamıyorum, Ellie. Seni tanıyamıyorum, çevremdeki arkadaşlarımı tanıyamıyorum... Herkes ve her şey yabancı." Başını iki yana salladı. Gözlerini kırpınca yanağından bir damla yaş süzüldü. Başını öne eğdi.
"Ne yapacağımı bilmiyorum," Elleriyle yüzünü kapattı daha çok bakmak istemeyerek. Ağlamıyordu, sadece duruyor ve düşünüyordu. Gördüğü kabusun normal olmadığını biliyordu.
Five ayak seslerinin duyulmasını isteyerek birkaç kere yere vurdu ayağıyla. Aurora geldiğini anlayarak elini yüzünden çekti, yanağındaki yaşı silerek baktı. Five hiçbir şey duymamış gibi davrandı. Yanına gelerek tozlanmış koltuğun kol yaslama kısmının ucuna oturdu. Aurora konuştu,
"Gelmeyeceğim demiştin," Five yerdeki kana baktı,
"Kabusunu anlatacağını söylemiştin," Aurora da gözlerini kaçırdı. Kısa süren sessizliğin ardından başladı konuşmaya,
"Küçüklüğümü gördüm. Kaç yaşındaydım bilmiyorum ama oldukça küçüktüm, 4-5 ti galiba. Bir sedyede yatıyordum." Hatırlamasıyla hafif kaşları çatıldı, "Beni izleyen iki kişi vardı. Biri ablamdı, diğeriyse Handler. Diyalogları garipti. Ablam Handler' a beni getirdiği için teşekkür ediyordu, bana iyi bakacağını söylüyordu."
Five kısa bir süre düşündü, konuşacağı srıada Aurora devam etti,
"Sonra bambaşka bir yere geldim bir anda, buraya. Koltukta oturmuş televizyon izliyordum, gene küçüktüm. 6 yaşlarımdaydım. Kapı çaldı, gece saat geçti. Ablam olduğunu düşünerek açtım kapıyı ama ablam değildi, iki farklı kişiydi." Aurora hala yerdeki kana bakıyordu, dalmıştı. Devam etti,
"Biri gene Handler' dı. Yanındaki de esmer benim yaşımda bir kızdı. Lila' ya benziyordu." Five duruşunu dikleştirdi, Aurora ona baktı, "Bir söylenti duydum, kendini sıradan sanıyor ve ablandan başka herkesi unutuyormuşsun." Five kaşlarını çatmıştı, Aurora konuştu gene, "Bana böyle söyledi o kız."
Omuz silkerek kana döndü. "Sonrasında da hep gördüğüm şeyler, kabustu. Ama onun öncesinde gördüklerim... Hiç kabus gibi gelmedi bana, sanki..." Kendi de inanmayarak söyledi, "Bir anı gibiydi," Five ayağı kalktı Aurora konuşacakken konuştu,
"Ayağı kalk,"
"Ne-"
"Kalk!" Five' ın bağırması garibine gitti Aurora' nın, ayağı kalktığında Five' ın tedirgin olduğunu gördü. Konuşacağı sırada Five onu geriye iterek duvara çarpmasını sağladığında neye uğradığını şaşırmıştı. Five, Aurora' nın cropunun eteklerini tuttuğunda Aurora gözlerini büyüttü, ellerini engelledi,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
•Aurora Pride• The Umbrella Academy - 0 Numara'nın Laneti
FanfictionYaşadığı yerin en parlak sanatçılarından biri olan Aurora, yaşamın zorluklarına rağmen kendi ayakları üzerinde durmaya çalışan ve durabilen güçlü biridir. Pek güzel geçmeyen bir günün ardından yaşadıklarına adapte olmakta çok zorlanır, kafası oldukç...