His Hometown

Epilogue

"Sige man chix kana don," sabi ng ni Tyler sa anak namin. Kakarating ko lang rin kasi kumuha ako ng inumin at iyon ang bumungad sa amin.

Masyado pang bata ang anak namin nasa tatlong taong gulang palang siya at inaasar na agad ng asawa ko ang anak namin at kahit wala pang alam yan sa mga ganyan.

"Bigyan mona ako ng apo," kaya mas lalo akong natawa sa sinabi niya sabay pinalo siya sa braso niya dahil sa pinagsasabi niya.

"Sige diyan kana." Turo niya pa sa kabilang table kaya napatingin rin ako sa kabilang table aamin ko maganda silang magkakaibigan na kumakain sa viking pero matatakaw sila.

Napatingin ako bigla sa anak ko na pumunta nga sa kabilang table kaya tinawag ko siya pero parang hindi pa yata ako naririnig.

"Kuhain mo yung number nila." Sabi pa ni Tyler kaya tignignan ko siya ng masama. Pati bata tinuturuan na agad humanap ng jowa kahit ang bata-bata pa. Alam kong joke joke niya lang iyon pero nauuto niya yung anak namin.

Pinanood ko yung anak namin na manghingi ng number at biglang tumakbo sa kay Tyler.

"Dad can I borrow your phone? " sabi niya bigla at hinalungkat ang bag ng papa niya. Mabilis niyang nahanap ang cellphone kaya bumalik siya pwesto ng mga chix na kukuhaan niya ng cellphone number.

"Sige pagtinext mo yang linagay na number ng anak mo sasampalin kita." Banta ko sa kaniya kaya natawa siya sa inasal ko.

Mabilis na bumalik ang anak ko at nakipag apir sa papa niyang si Tyler.

"Did you see that? Jake is already a big boy." Sabi niya at yinakap ang anak namin ngunit bumuntong hininga na lamang ako.

"Dad can we buy shades? To make me cool?" He asked. Tumango agad ang asawa ko ay ngumiti.

"Yes sure but you need to finish your food before we go. Mahal iyang kinakain mo anak." Sabi niya at tinapat ang pagkain pero hindi siya pinansin ng anak niya kaya natawa ako.

"Oo nga Jake ubusin mo na yan at bibili tayo ng maraming shades mamaya." Sabi ko sa kaniya kaya napangiti lalo ang anak namin at tsaka kumain.

"Oo nga. Good boy! Alam mo ba tayo lang ang mahirap dito." Pa humble pa ng asawa kong si Tyler.

"Isang libo ang kainan dito anak kaya kailangan mong maubos iyan." Sabi ko kahit libre lang naman talaga siya dahil sa age niya ay libre pa sila.

Napatingin ako sa ingayan at nakita ko doon sa dulo na nagkakagulo ang mga tao roon dahil may nagpapapicture sa crew dito sa vikings. Narinig ko silang naghihiyawan dahil pogi raw ang crew na andoon na nagtatabi ng mga plato.

"Mas pogi pa ako diyan eh." Sabi pa nitong  nasa harap ko habang nakatingin doon sa nag-iingayan na tao.

Mabilis kaming natapos dahil mabilis lang din ang oras na lumipas kaya kasalukuyan na kaming naglalakad para bumili ng shades para sa anak namin.

Nasa section kami ng glasses para sa bata, ang anak namin ay tuwang tuwa dahil ang daming shades na maganda halos hindi siya magkanda ugaga sa pamimili ng shades. Kumuha pa siya ng cap para raw pag nag swimming ay may susuot siya lalo na kapag bumisita kami sa batangas.

Pinanood lang namin ang anak namin na namimili. Sanay na siya mamili ng hindi nakakasira kaya kilala kona ang anak ko kaya kadalasan ay pinapabayaan ko siyang pumili ng gusto niya.

"Mabuti nalang talaga nagtagpo tayo, I love you hon..."

THE END