Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Serea
"Bir daha işime karışmaman daha iyi olur."
"Peki koç."
Birden ortaya atlayıp öğrencileriyle arasına girdiğim için azarlamıştı beni Taehyung.
"Çalışman bittiyse çıkabilirsin Jennie."
O bunu diyene kadar ona baktığımı ancak fark ediyordum. Gözlerine dalıp gitmek dünyanın en kolay işiydi.
"Siz çıkmıyor musunuz?" diye sordum. İki elini beline yerleştirdi ve etrafta gezdirdi gözlerini.
"Birkaç malzeme eksiği var, onları belirleyip almam lazım." deyince hemen atladım.
"Ben yardım edebilirim isterseniz!"
Yardım teklifime mimik oynatmadan "Hayır, teşekkürler. Sen gidebilirsin." demişti. Neden reddetmişti ki? Ne güzel yardım edecektim ona.
"Benden pek hoşlanmıyorsunuz sanırım..." derken yere indirdim gözlerimi. Vereceği cevabı duymak çok da istemiyordum.
"Seninle aramızda özel bir münasebet yok Jennie. Yani sana karşı nötrüm, aklını böyle şeylerle doldurma ve kariyerine odaklan."
Bunları ben de biliyordum fakat ona karşı olan çekimi durduramamak elimde değildi. O kalbimi hızlandıran adamken nasıl sadece bir yüzme koçu olarak görecektim ki?
"İyi günler size." dedim ve havuzun çıkışına doğru ilerledim. Ben çıkmadan önce "Chaeyoung'un verdiği bantları kullanmayı unutma. Yoksa gece çok ağrır her yerin." demişti.
Olduğum yerde durup ona döndüm. "Haberinizin olmadığı bir şey var mı?" diye sordum merakla. Gülüşünü gördüm.
"Benim her şeyden her zaman haberim olur Jennie. Sana da iyi günler. Güzelce dinlen ve yemeğini atlama."
Ona gülümsedikten sonra oradan ayrıldım. Son dediklerinden sonra kendimi tutamadım ve koridorun ortasında dans etmeye başladım sevinçten. Şu mutlulukla yıllardır girmediğim o havuza girer, yüzerdim bile!
Tek temennim bu mutluluğu bozacak bir engelin karşıma çıkmamasıydı. Taehyung olduğu sürece böyle bir şey olmazdı zaten.
Zıplaya zıplaya dolabımdan Chaeyoung'un verdiklerini aldım ve salondan dışarı çıktım. Arabama kadar yürüyüp, yola çıktığımda hemen arabaya bindim ve eve sürdüm.
Eve vardığımda geceliğimi giydikten sonra merhemleri vücuduma sürüp bantları da oralara yapıştırdım. Koltuğa kendimi attığımda televizyonu açtım. Karşıma bir spor kanalı denk geldi, değiştirmek yerine biraz seyrettim.
Yine Yoongi'nin haberleri yapılıyordu. Torpilli bebeğimizi yine baş üstünde tutuyorlardı anlaşılan. Nefret ediyordum hakkı olmadığı hâlde oldukları mevkide yüzsüzce duranlardan. Yüzmeye tamamiyle geri döndüğümde hepsini oldukları yerden atacaktım. Sektörü temizlemek gerekti.
