putri duyung
Bana destek vermek amaçlı elimi bir an olsun bırakmayan Chaeyoung ile yana yana hastanenin bahçesinde oturuyorduk. Durmadan volta atan Jimin ise aramalar yaparak annemin nerede olabileceğini bulmaya çalışıyordu fakat şu dakikaya kadar hiçbir sonuç çıkmamıştı. Boşta kalan elimle tuttuğum mektuba gözlerim gittikçe umudum da azalıyordu. Bilerek yanlış hastaneyi mi söylemişti? Gelmeyeceğimi düşündüğü için rastgele bir hastanenin adını mı vermişti? Neden bulunmamak istemişti annem?
Bize doğru geldi Jimin ve tam karşımda eğilip gözlerime baktı.
"Şimdilik seni evine götüreyim Jennie, böyle burada oturarak iyi hissetmeyeceksin."
"Jimin haklı, seni evine bıraksın. Ben de merkezden eşyalarını alıp getireyim. Merak etme... elbet annenin nerede olduğunu buluruz." diyerek katıldı Jimin'e Chaeyoung. Alnımı ovduktan sonra başımı salladım ve ayağa kalktım. Önden yürümeye başladım. Doğru dürüst düşünemediğimden Jimin benim adıma Chaeyoung'a teşekkür edip bana yetişti. Arabasının kapısını açtı ve ben bindikten sonra geri kapatıp direksiyona geçti. Arkama yaslanıp bir an önce eve gitmeyi dilemekten başka bir şey yapmayınca kemerimi taktı Jimin. Ona baktım.
"Bana güveniyorsun değil mi Jennie?" dediğinde olumluca başımı eğdim.
"O zaman daha fazla üzülme. Söz veriyorum anneni ameliyata girmeden göreceksin."
Gözlerimi ondan çekip önüme döndüm.
"Ona çok kötü şeyler söyledim Jimin..." dedim çatlayan sesimle.
"Sorun değil, bunu düzeltebilirsin. Hâlâ bir şansın var." dediği an "Ya o şansı sonsuza dek kaybetmişsem?" diye sordum.
"Hayır... ne olursa olsun anneni görmeni sağlayacağım. O şansı kaybetmene izin vermeyeceğim, sen canını sıkma."
Bakışlarımı cama götürüp dışarıya bakmaya başladım. Jimin'e güveniyordum ama yine de hatalarımın cezasını çekeceğimi hissediyordum.
×××
Taehyung merkezden içeri girip odasına gidene dek gözleriyle Jennie'yi aramıştı fakat bulamamıştı. Kaytardığını düşünerek güldü ve revire çevirdi yönünü. Revire girdiği gibi Jennie'yi göreceğini umuyordu ama odanın boş oluşu karşıladı onu. Burada da yoktu, kaşlarını hafifçe çattı. Elini cebine atıp telefonunu çıkardı ve Jennie'yi aradı. Ona ulaşamamıştı.
Revirden çıktığı esnada koridorun başında görünen Chaeyoung'a seslendi. Fakat aceleyle adımlarını hızlı hızlı atan Chaeyoung Taehyung'u duymamıştı. Taehyung Chaeyoung'ta bir gariplik olduğunu düşünüp peşinden gitti.
Chaeyoung soyunma odasından Jennie'nin eşyalarını alıp vakit kaybetmeden çıktığı an Taehyung ile çarpıştı. Taehyung düşmemesi için Chaeyoung'u kollarından tutup "Bir yere mi yetişmeye çalışıyorsun Chaeyoung, ne bu acele?" dedi şakacı bir tonda.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
color me blue • taennie
Teen Fiction"Öpemiyoruz, bakmak da mı yasak?" "Evet, yasak." 190522