Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Русалка
Kuru ceketini omuzlarıma bırakan Taehyung karşıma oturdu ve gözlerimin içine bakmaya başladı. Ben onunla en fazla üç saniye göz teması kurabilirken başımı eğdim.
"Ne düşünüyordun? Tanrı aşkına Jennie amacın neydi?"
Sorularıyla üstüme geleceği belliydi. Bu yüzden beni odasına kadar getirmişti, yalnız kalabilmek için.
"Bu yaptığını beş yaşındaki çocuk yapmaz. Ah ama pardon... beş yaşındaki bir çocuk ilginin kendisinde olmasını ister. "
Sözleri her ne kadar kırıcı olsa da haklıydı... Neden onu test etmeyi istemiştim ki? Hayatımda sadece bir koç olan adama neden güvenmeyi bu kadar çok istemiştim? Neden beni kurtarması çok önemliydi benim için? Beni ben de anlamıyordum.
"Bir el... Tereddütsüzce güvenebileceğim bir el istedim."
Sessizlik girdi araya. Ona bakma cesaretini bulabildiğimde gözlerinin üstümde olduğunu gördüm. Ne düşünüyordu bilmiyordum fakat biraz daha öyle bakarsa bana acıdığını düşünmeye başlayacaktım. O sonunda konuştu buna izin vermeden.
"O eli yanlış yerde arıyorsun." dedi ve beni bir başıma bıraktı sözleriyle yeniden. Gözlerimin doluşunu gizlemek için başımı düşürüp yanaklarımın içini ısırdım. Çok güçsüz hissediyordum.
"Her zaman yanımda olacağınızı söylemiştiniz... yalan mıydı?"
"Hayır, değildi." demişti. Ses tonu kendisinden emin olduğunu gösteriyordu.
"Ama beni sırf bu yüzden test etmeye çalışman çok çocukça... Böyle şeyler seni geri düşürür, başarı getirmez."
"Güven... her şeyden önemlidir koç." dedim. Gözlerini kapalı tutup ellerini saçlarından geçirdikten sonra "Güvenmek bu kadar iyi bir şey değil. Bir insana ne kadar çok güvenirsen bir o kadar çok hayal kırıklığına uğrarsın. Az önce yaşananlar gibi." dedi fakat kaşlarımı çattım. Ne demek istiyordu?
"Profesyonel bir yüzücü olmana rağmen havuza düştüğünde hareket edemedin. Büyük ihtimalle şok geçiriyordun ama suyun seni kaldıracağını biliyordun. Sen o havuzdan o an çıkabilirdin fakat bunun yerine çırpınmaya başladın. Sırf benim ne yapacağımı görmek için. Bahse varım, ilk birkaç saniye suyun altındayken benim seni hâlâ kurtarmadığımı anladığında vazgeçtin."
Bana biraz yaklaştığında bütün odağım ondaydı.
"Sen güvenmek istemedin, bana zaten güveniyordun. Aksi hâlde hayal kırıklığına uğramazdın... Sen kurtarılmak istiyordun."
