Ayza - Yazılmamış Anılar (Yan Öykü)

"İki Kız Babası"

"Korkmana gerek yok kızım." Dedi Jahari arkasına saklanıp onun ceketini tutan kızını öne çekerken. "Oktay benim arkadaşım, sadece tanışmak istiyor."

Oktay onun boyuna eğilirken "Rahat bırak kızı Jahari." dedi gülümseyerek.

10 yaşında olmasına rağmen yaşıtlarından küçük gözüküyordu. Ailesinin kalanı gibi koyu ten rengine sahip olsa da babası kadar değildi. Gözleri merakla etrafı incelerken açık kahve, küt kesilmiş, düz saçları rüzgarla uçuşuyordu.

"Merhaba güzelim, ben Oktay Niler. Seninle tanışmayı çok isterim."

Rana göz ucuyla babasına bakıp bir adım ilerledi ona doğru. "Rana... Benim adım da Rana."

Oktay başıyla ona selam verip "Memnun oldum Rana." Dedi ve avuçlarında açan çiçekleri onun saçına taktı. "Senin kadar güzel bir çiçek açtıramam ama saçlarına çok yakıştı."

Rana utangaç bir şekilde gülümserken eli saçındaki çiçeklere gitti. "Teşekkür ederim." Yanakları kızarmıştı. "Çiçekleri çok seviyorum."

Oktay onun sevimli yüzüne gülmeden edemedi. "Biliyorum tatlım, baban bahsetmişti."

Jahari kızının omuzlarını tutup arkasında durdu. "Biliyor musun komutan Niler, Rana da bir gün asker olmak istiyor."

"Öyle mi?" diye sordu Oktay Rana'ya dönüp heyecanlı görünerek. "Buna çok sevindim Rana, bence senden harika bir asker olur. Büyüyüp geldiğinde seni eğitmeyi çok isterim."

Rana yüzüne yayılan gülüşüyle "Ben de isterim." Dedi. "Çok."

Arthur alaycı bir gülüşle Oktay'ın arkasında durmuş izlerken "Büyüdüğünde de öyle diyecek misin bakalım." Dedi. "Eğitimlerde bu kadar tatlı olmuyor bu komutan."

"Ne fark eder değil mi Rana?" diye sordu Oktay. "Hiç öyle zorluktan gözü korkacak birine benziyor mu bu kız?"

Rana başını sallayıp onayladı. "Korkmam."

Oktay gülüp "Öyleyse anlaştık." Dedi. "Seni bekliyor olacağım ona göre."

Rana başını sallayıp "Anlaştık." Dedi kızaran yanaklarını gizleyemeden. "Komutan bey."

Oktay gülerken onun sevimli suratını sıkıştırmamak için başını eğip sakinleşmeye çalıştı ve Jahari'ye döndü. "Buna nasıl dayanıyorsun ya?"

Jahari gülüp kızına baktı. "Rana, gidip büyükbabanı bul hadi. Birazdan döneriz."

Rana başını sallayıp Oktay'a el salladıktan sonra yanlarından uzaklaştı.

"Oktay küçük kız çocuklarına dayanamıyor da." Dedi Richard gülümseyerek. "Kusuruna bakma."

Oktay ayağa kalkarken "Siz susun." Dedi. "Bunu konuştuk, benim çocuğum olmadığına göre ikinizin çocukları benim de çocuğum sayılacak."

"Tabii oğlum manyak mısın?" dedi Arthur imalı bir şekilde. "Düz duvara tırmandığında sana postalayacağım."

Jahari gülüp "Belki sakin bir çocuğun olur." Dedi. "Hiç belli olmuyor bu işler."

"Bunlarda belli oluyor." Dedi Oktay. "Hiçbir mantıklı açıklaması yok ama sahiden ilk çocukları hep erkek ve babasının kopyası oluyor."

Richard başını salladı. "Evet, neyse ki ben bu sayede sakin bir çocuk yetiştireceğimi biliyorum."

"Ve sapık." Diye ekledi Arthur. "Sapığı unutma Richie."

Jahari "Siz babanıza benzemiyorsunuz işte." Dedi. "İkiniz de farklısınız."