အခန်း ၁၁ လုပ်ငန်းပါတီ
ဒီလိုပါတီမျိုးက ဇာတ်ကားတွေထဲမှာလိုမဟုတ် သေချာဝတ်စား စကားပြော သောက်စားနေကြတုန်းမှာ ဇာတ်ဆောင်မင်းသားနဲ့မင်းသမီးက အလောတကြီး ကခန်းထဲ ရောက်လာပြီး လူတိုင်းကိုလန့်သွားစေတာမျိုးမဟုတ်ဘူး ဒီလိုပွဲမျိုးက တကယ်တန်းမှာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပြိုင်ဖို့ပဲ
ယောကျာ်းတွေကျ စီးပွါးရေးးအကြောင်းပြော မိန်းမတွေကျ ကျောက်မျက်ရတနာ ဘရန်းတွေအကြောင်းဆွေးနွေး ကြွားကြနဲ့ လူတိုင်းသာ ဇာတ်ကားထဲကလို စားသောက်ကြရုံဆို သူတို့ မကြာခင် ဒေဝါလိီခံသွားကြရမှာပဲ
ဝေချုက ဒီလိုပါတီမျိုးကို သူမကို ဘာလို့ခေါ်လာချင်လဲ နားမလည် ''ယုံကြည်မှု'ဆိုတာကိုမပြောနဲ့ သူမ ပုံစံကို ကြည့်ပြီးတော့တင် ဝေချုက ဒီလို ပွဲမျိုးကိုမတွန့်မဆုတ်ခေါ်လာရဲတယ်လား?
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူမက သဘောတူပြီးနေပြီလေ ဝတ်စုံတစ်စုံဝတ် မိတ်ကပ်ပြင် တချို့ ကျောက်မျက်ရတနာလေးဝတ်ပေါ့ ဝတ္ထုထဲက မျက်နှာပြောင်နဲ့ပွဲတက်တဲ့ ဇာတ်ဆောင်မင်းသမီးလို သူမဘယ်တော့မှ လုပ်မှာမဟုတ်ဘူး ထက်မြက်တဲ့မိန်းမတွေက ကွဲပြားတဲ့အခြေအနေတွေမှာ ဘာတွေလုပ်သင့်တယ် မလုပ်သင့်ဘူးဆိုတာ သိတယ်လေ ပြီးတော့ ဇာတ်ကားထဲက အမျိုးသမီးဇာတ်ဆောင်လိုလူတိုင်းကံကောင်းနိုင်တာမှမဟုတ်တာ
ညနေ ၅ နာရီကျ စုလဲ့ဖုန်းမြည်လာတော့ာသည်။ ဝေချုပင် သူက အောက်ထပ်မှာသူမကိုစောင့်နေပြီပင်
မှန်ထဲ သေချာပြန်ကြည့်ပြီး အကုန် အိုခေပြီဆိုမှ စုလဲ့ ဒေါက်ဖိနပ်စီးကာ တိုက်ခန်း ထွက်လာခဲ့တော့သည်။
-
ကားထဲမှာ ထိုင်နေရင်း သေချာဝတ်စားထားတဲ့ စုလဲ့ အဆောက်ဦးထဲက ထွက်လာတာမြင်တော့ ဝေချု လန့်သွားတော့သည်။ ကားထဲက ထွက်ပြီး စုလဲ့ကို လူကြီးလူကောင်းတစ်ယောက်လိုတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ စုလဲ့ကားပေါ်ရောက်တာနဲ့ ဝေချုက "ဒီညအတွက် အကူညီတောင်းလိုက်ရလို့ တောင်းပန်ပါတယ်"
"ထမင်းအလကားစားရမှာမို့ လိုက်လာပေးတာပါ" တကယ်တန်း အဲ့လိုပွဲမျိုးမှာက စားရဖို့ သိပ်အခွင့်လမ်းမရှိဘူးလေ ဆိုတော့ စုလဲ့က ဆက်ပြီး "အတန်းဖော်တွေပဲ တောင်းပန်နေစရာမလိုပါဘူး"
