Κεφάλαιο 32

300 39 8
                                    

ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Η όμορφη ύπαιθρος περνούσε από δίπλα μας καθώς τρέχαμε κατά μήκος της εθνικής οδού. Είχα δει την ταμπέλα για τα Ιωάννινα αλλά δεν ήξερα αν αυτός θα ήταν ο τελικός μας προορισμός. Δεν είχα πάει ποτέ στα Γιάννενα, είχα όμως ακούσει τόσες πολλές ιστορίες για την περιοχή όλα αυτά τα χρόνια που είχα μια διανοητική εικόνα για το πώς μπορεί να μοιάζει.

Η φύση, οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις, τα σπίτια με βότσαλα του δέκατου όγδοου αιώνα, όλα γιγάντια και άψογα διατηρημένα, ήταν όλα υπέροχα.

Οδηγούσε για ώρες, δίνοντάς μας τον χρόνο να μιλήσουμε. Η συμφωνία με τον Γκρέιντεν είχε κλείσει τελικά και το μόνο που έμενε ήταν να μπουν οι υπογραφές. Φαινόταν ευχαριστημένος και ανάλαφρος.

Κοίταξα τον Πάρη. Οδηγούσε, κάτι που δεν τον είχα δει να ξανακάνει. Είχε αποφασίσει να δώσει στον Μαικ λίγη άδεια, μια κίνηση που μου φάνηκε αχαρακτήριστα φιλανθρωπική.

Ο Πάρης φορούσε γάντια οδήγησης και επώνυμα γυαλιά ηλίου, τόσο συγκεντρωμένος στο δρόμο που δεν φαινόταν να προσέχει το υπέροχο περιβάλλον γύρω μας.

Μάλλον το είχε συνηθίσει.

Αλλά μετά με παρατήρησε να τον παρακολουθώ και μου έριξε μια διασκεδαστική ματιά.

«Έχεις κάτι στο μυαλό σου, Αγγελική;»

«Ω, όχι. Απλώς...θαύμαζα πόσο όμορφα είναι εδώ έξω»

«Θέλεις πολύ να μάθεις πού πάμε, έτσι δεν είναι;»

Έγνεψα. Στην πραγματικότητα, το σασπένς με σκότωνε. Οι εκπλήξεις με τον Πάρη σπάνια αποδεικνύονταν καλές.

«Εντάξει, θα σου πω», είπε ο Πάρης, χαμογελώντας, «αυτή τη φορά».

Αυτή ήταν η προσπάθειά του να φλερτάρει;

«Θυμάσαι τη θεία Ελένη;» Του έριξα μια μπερδεμένη ματιά. Ποια;

«Όχι;» ρώτησε. «Τους γιους της; Τον Κώστα; Τον Γεράσιμο; Ή την άλλη θεία μου, την Άννα; Μήπως...;»

Συνέχισε να λέει ονόματα, κι εγώ συνέχισα να τον κοιτάζω ανέκφραστα. Τελικά, συνειδητοποίησε ότι δεν είχα ιδέα ποιοι ήταν όλοι αυτοί.

«Είναι η ευρύτερη οικογένειά μου. Τους γνώρισες για λίγο στο γάμο.»

Α.. Τώρα εξηγείται... Η μέρα του γάμου μου ήταν μια θολούρα ενθουσιασμού και φρίκης και σύγχυσης.

Όλα τα πρόσωπα, τα ονόματα...δεν είχα συγκρατήσει κανένα. Μόνο τα ψιθυριστά λόγια του Πάρη, ήταν αυτά που μπορούσα να θυμηθώ.

A Gold Digger In DisguiseWhere stories live. Discover now