A Gold Digger In Disguise

Κεφάλαιο 16

ΠΑΡΗΣ

Όχι μόνο δεν τήρησε τον του lockdown, αλλά αγνοούσε και εμένα.

Χρειάστηκε να τη δει μία γαμημένη γνωστή μου στο Iceberg για να καταλάβω πού στο διάολο ήταν.

Πήδηξα έξω από το αυτοκίνητο προτού ο Μαικ προλάβει να ανοίξει την πόρτα και περπάτησα μέχρι το σχοινί, περιμένοντας μετά βίας να το αφήσει ο τύπος της πόρτας πριν μπω μέσα.

Δεν με έπαιρνε να χάσω άλλο χρόνο.

Ανέβηκα τις σκάλες προς το τμήμα VIP, όπου η γνωστή που ήξερα - αυτή που δεν ήταν αρκετά σέξι για να κοιμηθώ μαζί της, μου είχε πει ότι την είχε δει εδώ. Κοίταξα γύρω μου, προσπαθώντας να την βρω μέσα στο σκοτάδι.

Μισούσα να είμαι στα κλαμπ νηφάλιος. Ήταν σαν να βρίσκεσαι σε ένα πεδίο μάχης χωρίς όπλο.

Περπατούσα μέσα σε σώματα που στριφογύριζαν, απωθώντας κάθε χέρι που προσπαθούσε να με αρπάξει. Δεν ήμουν εδώ για να κοινωνικοποιηθώ. Τότε, το μάτι μου έπιασε μια οικεία κοπέλα, καθισμένη σε ένα τραπέζι με επαγγελματίες αθλητές.

Ποδόσφαιρο, ίσως; Είχε σκούρα μαλλιά, χλωμό δέρμα και κάτι που φαινόταν σαν ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπό της. Και τότε κατάλαβα τι ήταν τόσο οικείο πάνω της. Ήταν η κουμπάρα στο γάμο.

Πήγα ακριβώς στο τραπέζι και την χτύπησα στον ώμο. «Η Αγγελική;;» την ρώτησα.

«Τι;»

«Η Αγγελική;;;» ξαναπροσπάθησα.

Με άκουσε εκείνη τη φορά και φαινόταν ότι με αναγνώρισε κι εκείνη. Απλώς γούρλωσε τα μάτια της, ανασήκωσε τους ώμους της και μετά επέστρεψε στη συζήτηση των ποδοσφαιριστών.

Κούνησα το κεφάλι μου και έβγαλα ένα γρύλισμα, αλλά η μουσική το έπνιξε.

Συνέχισα να ψάχνω. Συνέχισα να περπατάω ανάμεσα από φορέματα και κοστούμια, ψηλοτάκουνα και αθλητικά, μέχρι που βρέθηκα στο μπαρ. Ήμουν έτοιμος να παραγγείλω ένα ποτό όταν με την άκρη του ματιού μου είδα την Αγγελική. Την αγαπημένη μου γυναίκα. Να γελάει με άλλον άντρα.

Δεν θα μπορούσα να σας εξηγήσω την οργή που αισθάνθηκα εκείνη την στιγμή, ακόμα και αν προσπαθούσα. Ήταν καταλυτική, σαν προδοσία. Όχι γιατί φλέρταρε με άντρα φυσικά.

Δεν με ενδιέφερε τι έκανε με άλλους άντρες. Δεν ζήλευα. Όχι, ήταν θέμα σεβασμού.

Αφορούσε το γεγονός ότι ήθελε να με ντροπιάσει στο πιο αποκλειστικό κλαμπ της πόλης, σε αυτό στο οποίο δεν θα της επέτρεπαν να μπει αν δεν έριχνε το όνομά μου στην πόρτα.