A Gold Digger In Disguise

Κεφάλαιο 40

ΑΓΓΕΛΙΚΗ

«Τι θέλεις, Αγγελική; Θέλεις να μείνεις;»

Τι θέλω;
Η Μαίρη μου είχε κάνει την ίδια ερώτηση μόλις πριν από λίγες εβδομάδες.  Τα χείλη μου άνοιξαν σε απάντηση, αλλά διαπίστωσα, πάλι, ότι δεν μπορούσα να σχηματίσω τις λέξεις.

Η απάντηση δεν ήταν τόσο απλή.
Δεν ήταν μια ερώτηση για να διαλέξω κόκκινο ή μπλε φόρεμα.  Σούσι ή ζυμαρικά. 

Αυτό ήταν ευτυχία και αγάπη. 
Πληγή και θάνατος.
Ήταν η ζωή μου.  Το μέλλον της οικογένειάς μου.

Καθώς το μυαλό μου άρχισε να στροβιλίζεται από σκέψεις και αναμνήσεις, έκλεισα τα μάτια μου, μη μπορώντας να συγκεντρωθώ με το βλέμμα του Πάρη να με κοιτάει ανυπόμονα.

***

Δεν ήταν αρκετό που ο Πάρης κοιμόταν με άλλη γυναίκα την ημέρα που με παντρεύτηκε.  Όχι, έπρεπε να το κάνει με μια γυναίκα που ήξερα, μια γυναίκα με την οποία είχα περάσει χρόνο εκείνη τη μέρα. Μια γυναίκα που ήξερε πώς έμοιαζαν οι πόροι μου από κοντά. Ήταν σαν να προσπαθούσε επίτηδες να με πληγώσει, να με τιμωρήσει που τον παντρεύτηκα.

***

«Καθαρίστε το», είπε. 
Τι; «Έλα μου;»
«Με άκουσες. Θέλεις να προκαλέσεις προβλήματα στη ζωή μου, προσκαλώντας τον πατέρα μου χωρίς να με προειδοποιήσεις και να τρέχω να μαζεύω τις μαλακίες σου; Αυτό είναι ένα χάος που προκάλεσα εγώ λοιπόν. Σειρά σου να το καθαρίσεις».

***

«Ει» είπε πιο απαλά, σαν να προσπαθούσε να φλερτάρει. Σαν να ήμουν ένα άλλο κορίτσι. «Είσαι η γυναίκα μου, το ξέρεις;»

«Το ξέρω, Πάρη».

«Οπότε μην φεύγεις μακριά μου». Ήταν τόσο κοντά μου που μπορούσα να μετρήσω τις βλεφαρίδες του.

«Εντάξει», είπα. Προσπάθησα να ξεφύγω από την λαβή του, αλλά εκείνος με κράτησε πιο δυνατά.

«Ξέρεις, οι σύζυγοι υποτίθεται ότι κάνουν πράγματα για τους συζύγους τους. Ικανοποιούν», είπε, και η δυσοσμία του αλκοόλ ξεχύθηκε πάνω μου.

***

"...η αγάπη είναι υπομονετική..."
"...χρυσοθηρική τσούλα..."
"...η αγάπη είναι ευγενική..."
"...σε μισώ..."
"... η αγάπη δεν αποτυγχάνει ποτέ..."
"...αυτό που θέλω είναι να σε καταστρέψω..."