A Gold Digger In Disguise

Κεφάλαιο 34

ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Δεν είχα ακούσει ποτέ πριν για το μπολερό, αλλά τη στιγμή που άρχισε η μουσική, ήξερα ότι αυτό θα ήταν που θα χορεύαμε ο Πάρης και εγώ στο Silver Jabol.

Αφού είχαμε επιστρέψει από εκείνο το περίεργο Σαββατοκύριακο στο Πάπινγκο, ο Πάρης και εγώ είχαμε έρθει...δεν ξέρω πώς να το περιγράψω, παρά μόνο να πω... πιο κοντά.

Δεν ήταν ότι κουβεντιάζαμε όλη την ώρα ή ακόμα και ότι αναπνέαμε πολύ τον ίδιο αέρα. Δεν τον έβλεπα σχεδόν καθόλου γιατί ήταν τόσο απασχολημένος στη δουλειά. Αλλά το βράδυ, όταν επέστρεφε, καθόμασταν μαζί και τρώγαμε ό,τι είχε ετοιμάσει η Λουσίλ.

Συνήθως, τρώγαμε σιωπηλοί, αλλά κάθε τόσο έπιανα τον Πάρη να με κοιτάζει περίεργα. Και μετά έσκυβε το βλέμμα του, σχεδόν ντροπαλός.

Ο Πάρης Βαλλιάνος ντροπαλός;

Όχι δεν θα μπορούσε. Μάλλον δεν τον διάβαζα σωστά, αυτό ήταν όλο.

Ωστόσο, έπρεπε να παραδεχτώ ότι, από τότε που μοιραστήκαμε το ίδιο κρεβάτι, ένιωθα σαν να περάσαμε ένα φανταστικό φράγμα κάποιου είδους. Σαν να είχαμε περάσει από το να μισούμε ο ένας τον άλλον στο να αποδεχόμαστε ο ένας τον άλλον. Ίσως μέχρι και να απολαμβάναμε ο ένας την παρέα του άλλου; Και πάλι, μάλλον ήμουν απλώς αισιόδοξη.

Ο Πάρης είχε ξεκαθαρίσει πολλές φορές πώς ένιωθε πραγματικά για μένα.

Απόψε όμως, επιστρέφοντας στα μαθήματα χορού μας με την Κική, εξερευνώντας τα διάφορα είδη χορού και αποφασίζοντας ποιο θα ταίριαζε καλύτερα για τον διαγωνισμό, μπορούσα να νιώσω ένα είδος ηλεκτρισμού στον αέρα.

Ποτέ δεν είχαμε αγγίξει ο ένας τον άλλον τόσο πολύ..

«Κυρία Βαλλιάνου, προσπαθήστε να χαλαρώσετε», είπε η Κική.

Ήμασταν στη μέση ενός βαλς και ένιωθα ηλίθια. Ενα δύο τρία. Ενα δύο τρία. Ενα δύο τρία. Ήταν επαναλαμβανόμενο.. παρ'όλα αυτά το μυαλό μου συνέχιζε να παρασύρεται.

Ξεκάθαρα, η Κική μπορούσε να το καταλάβει γιατί χτυπούσε τη γλώσσα της, με τα χέρια σταυρωμένα. Κοκκίνισα, κάνοντας ένα βήμα πίσω από τον Πάρη και έβαλα το χέρι στο λαιμό μου.

«Θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε ένα άλλο... είδος;»

«Πρέπει να κατακτήσεις τα βασικά βήματα κάθε χορού, αν ελπίζεις να μάθεις καλά», απάντησε η Κική.

Αλλά προς έκπληξή μου, ο Πάρης στράφηκε προς την Κική. «Στην πραγματικότητα, συμφωνώ με τη γυναίκα μου. Ούτε εμένα μου αρέσει το βαλς. Τι ακολουθεί;»