3 yıl sonra..
15.01.2021
"Dejavu!" diye bağırdım.
Sesim boş depoda yankılanırken karşımdaki adam daha da şaşırıyordu.
Yavaş ve sakin adımlarla ona doğru ilerledim. Topuklu kahverengi çizmemin yerde bıraktığı ses boş depoda daha fazla yankılanıyordu.
Onun yanına geldiğimde önce ağzındaki bandı sertçe çektim,sonra da gözündeki bezi..
Beni gördüğüne daha da şaşırırken alayla gülüp arkamdaki masaya ilerleyip yarı oturur vaziyette üstüne çıktım.
Onun konuşmayacağını anlayınca söze girdim:
"Ahh seneler nasıl da geçiyor.."
Ne yapmaya çalıştığımı anlamaya çalışıyordu. Tabii önce üstündeki şoku atmalıydı!
"Beni neden kaçırdın?"
Sesi sakin ve merak doluydu. Alaylı bir kahakaha attığımda gözlerini kıstı.
"Kaçırmak mı? Hadi ama daha zeki olduğunu sanıyordum!"
Tekrar güldüğümde bana anlamaz gözlerle baktı.
"Seni ben kaçırmadım Yılmaz Demir. Ama kader işte.. Bizi yine bir araya getirdi."
"Ne istiyorsun o zaman?!"
Keşke bunu zamanında sorsaydı o zaman biraz huzur derdim belki..
"Keşke her istediğimi verebilseydin! Ama dejavu işte sende az çok tahmin edersin.."
...
3 yıl önce..
Tehlikedesin!
Ne demekti bu?
Hemen Sinan'ı aradım. İlkinde yüzüme kapattı. Hırsımı alamayıp tekrar aradım.
Nihayet açtığında rahat bir nefes aldım.
"Ne demek bu!?" dedim.
"Hazırlan seni almaya geliyorum."
"Önce soruma cevap ver!" diyerek direttim.
"Seni almaya geliyorum. Sonrasında istediğin sorunu cevaplayacağım."
Koca bir göz devirdim. Gözün böyle kalacak Duygu!
İç sesim haklıydı. Yine.
"Seninle bir yere gelmiyorum!"
Nere gittiğimiz veya gideceği önemli değildi çünkü onunla gitmeyecektim.
"Zorlama!" Diye bağırdı. Araba kullandığından sesi cızırtılı geliyordu.
"Önce cevap ver!"
"Amcama sabahtan beri ulaşamıyorum. En son dün gece 2 gibi konuşmuştuk.." dedi.
Pekala açıkçası umrumda değildi!
"Peki tamam. Benimle ne alakası var beni nereye götüreceksin?"
Sorum cevapsız kaldı.
"Bahçe kapısındayım hazırsan çıkalım." Dedi tok sesle.
"Tamam." Deyip telefonu kapattım.
Onunla gideceğimden değildi ama derdi neydi öğrenmem lazımdı.
Tam kalktığım sırada elimden telefon düştü yerde param parça bir biçimde duruyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölümün Gözleri
De TodoÖlüm gibi gözlerine baktıkça yaşadığımı hissediyordum. Kimdi bu adam aslında? Kimdi bu Savaş Duman? Artık gidebileceğim bir yer kalmamıştı. Bir o vardı. Gidebileceğim tek yer o iken ondan nasıl kaçacaktım? Ölümden kaçmak mümkün müydü ki? "Sen ölüm...
