32. Bölüm

34 16 34
                                    

İyi Okumalar dilerim..

Bölüm şarkıları:
Lp- One Last Time
Kisnou- My Love

_________

___________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

___________

Sessizlik hayatımın bir parçasıydı. Kimi insanlar sessizliği seçer. Kimileri orada bulur huzuru..

Kimileri ise sessizlikte çığlık atsa da duyulmayanlardandır. Korkarlar sessizlikten. Çünkü onları asıl alt eden şey odur.

Sustum. 25 yıllık hayatımda hep sustum. Sessizlikte bile sustum. Belki saçma ama,
Ben sessizleştikçe sustum.

Sessizlikte çığlık atar kimi. Duyanı olmaz. Onca sessizliğe rağmen duyanın olmaz işte. Ya da görenin.

Seni görseler bile duymazlar. Duysalar bile anlamazlar. Kimse kimseyi anlamaz.

İnsan daha kendini anlayamıyor ki bir başkası gelip anlasın.

İnsan daha kendini göremiyor ki bir başkası görsün.

Ama insan kendini duymayı o kadar iyi biliyor ki. Artık başkası da duysun istiyor.

Arabanın camına düşen kar taneleri gibiydi hayatım. Soğuktu, küçüktü, belki güzeldi ama, sonunda hep eridi.

Sessizlik..

Anlatacak çok şeyi olan insan hep susamış.

Sahi neden susar insan? Neden bir ömür o sessizlikte birinin seni duymasını, görmesini, anlamasını bekler ki?

Anlatsan anlarlar mı?

Seni görseler, gerçekten görürler mi peki?

Ya da duyarlar mı sesini? En yakınlarında olsan bile?..

Derin bir iç çektim. Arabanın camına kafamı dayamış öylesine uzaklara bakıyordum. Akıp geçen yolları izliyordum.

"Çok garip. Seninki arkamızdan bir ordu ile gelmedi?" dediğini duydum Sinan'ın. Umursamadım ve camdan dışarı bakmayı sürdürdüm.

"Sen kendin isteyerek gittin diye mi gelmedi yoksa?" dedi bu kez de. Soru değildi bunlar. Boş yapıyordu. Canımı acıtmak için.

Ben gitmiştim ondan. İsteyerek değil. Biliyordu o da bunu. Zorunda kalınmışlık vardı bizim hayatımızda. Herhangi birşeyi isteyerek yaptım demezdin. Diyemezdin.

Ölümün GözleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin