Ölüm gibi gözlerine baktıkça yaşadığımı hissediyordum.
Kimdi bu adam aslında?
Kimdi bu Savaş Duman?
Artık gidebileceğim bir yer kalmamıştı.
Bir o vardı.
Gidebileceğim tek yer o iken ondan nasıl kaçacaktım?
Ölümden kaçmak mümkün müydü ki?
"Sen ölüm...
Bölümde biraz kopukluk olacak. birokyanusmavisi. Arkadaşımın hesabından KATİLİ SEVMEK kitabında 45. Bölümü okuyabilirsiniz....
Tekrardan iyi okumalar..
Bölüm şarkıları; Ahmet Kaya - Kendine İyi Bak Rihanna - Stay TheNeighbourhood - DaddyIssues
____________________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kitap yazmak ruhuma bir ilaç gibi gelirdi hep. Ruhumu beslerdi... Üzüldüğümde, mutluyken, sinirliyken veya bomboş bir şekilde dolaşırken, kitap yazmak, okumak iyi geliyordu.
Bu güne kadar çağreyi kitaplarda aradım. Sevdiğim cümlenin altını çizdim. Çünkü o cümlelerde kendimi buluyordum...
Kitaplarda aşkı aradım. Sevgiyi aradım, bağlılığı aradım. Aile ortamını aradım, anneyi aradım. Baba sevgisini aradım, kardeş aradım. Dost aradım.
Ben herşeyi bu güne kadar hep kitaplarda aradım... İntikamı, öfkeyi, nefreti, hüznü, kıskançlığı, neşe, mutluluk...
Nasıl bir histi mesela, ailen ile akşam yemeği yemek. Nasıl bir histi aşık olduğun insan ile 'Normal' bir vakit geçirebilmek?
Nasıldı kardeş olmak? Nasıldı tüm sorumluluklarını unutup, küçük şımarık bir zengin kız olmak?
Neydi mesela baba? Nasıldı? Nasıl oluyordu?
Kurallar mı koyardı mesela? Yasakları mı vardı çocukları için? Öfke mi doluydu hep?
Ben kitaplarda öyle okumadım ama, ben öyle öğrenmedim. Ben hiç öğrenemedim...
Ya anne?
Anne olmak nasıldı? Ben anne olmaktan korkardım mesela. Çünkü, eğer bir gün bana birşey olursa, olur da çocuğumu bırakmak zorunda kalırsam, geride sadece o olacaktı. O kalacaktı... Böyle bir sorumluluğun altına neden girerdim ki, nasıl girerdim?
Ya, o çocuk? Ortada kalan o olacaktı, kimsesiz kalan da o olacaktı. Yanında her kim olursa olsun, annesi olmayınca yanlız kalacaktı işte.
