Selamlar!
Asansör fotoğraflarının hastasıyız, diyebilir miyiz??
~Bence EVET! 💞💞Oy vererek okumaya geçebilirsiniz. Keyifli okumalar 💛
*
Sabah uyandığımda saat on'a geliyordu. Normalde bu saate kadar uyumazdım ama dün gece geç saatte yatmıştım.
Dünü hatırlayınca aniden başımı çevirip komidinin üstündeki telefona baktım. Yüzümde anlamsız bir gülüş büyürken, uzanıp aldım. Bu sırada doğrulup sırtımı yatak başlığına dayamıştım.Kilidi açıp boş ekrana bakarken silkelendim.
Ne diye aptal aptal sırıtıyordum ben?
Aldığım gibi yerine bırakıp ayaklandım. Zaten geç kalkmıştım, bir de telefonla vakit geçiremezdim.
Perdeyi ve camı açıp odayı havalandırdım. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra pijamalarımdan kurtulup bir elbise giydim.Saçlarımı ensemde topladıktan sonra telefonumu da alıp odadan çıktım.
Mutfaktan gelen seslerle salonu es geçip direkt mutfağa gittim. Teyzem ve annem mutfakta bir şeyler yapıyordu."Günaydın-Teyze?"
Duraksamamı haklı görün lütfen. Çünkü teyzemi tatil harici neredeyse ilk defa bu saatte evde görüyordum."Günaydın canım! Gel bak ne yaptık ,"
Elindeki hamur leğenini kaldırıp gösterir gibi yaptı ama bu mesafeden içini görememiştim. Annemse buzdolabından bir şeyler çıkarmakla meşguldü.
Kapının kenarında dikilmeyi kesip teyzemin yanına gittim.
Bizim için yoğurduğu hamura şekil veriyordu. Anladığım kadarıyla bir tür poğaçaydı."Bir tepsisini fırına verdik bile. O çıksın, bunu da koyacağım."
Fırının kapağını açmadan cam kısmından içine baktım. Mis gibi kabarıp açılan poğaçaları canım feci şekilde çekiyordu.
"Hayrolsun teyzem evde neden yaptın? Bundan fırında neden satmıyoruz? Çok da güzel gözüküyor,"
Annem önüme geçip elindeki havluyla tepsiyi çıkarıp tezgaha bıraktı. Çoktan pişmişlerdi, ben fark etmemişim.
"Yahu İnci kaç tane çıkacak bundan? Maşallah elin bol ama kim yiyecek bu kadar şeyi,"
Elindeki nemli bezi tepsinin üstüne örtüp teyzeme döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FERAH
RomanceBir mahalle hikayesidir.🕊 {Yayınlanma tarihi 26 Şubat 2022} "Wattpad" de #1 ❤️ "Hikaye" kategorisinde #1 "Eski" kategorisinde #1