Bu kitaba bölüm yazarken hiç bitmesin istiyorum. Karakterlere RESMEN aşığım!
Oy ve yorum yazarak isteğimi daha da arttırdığınızı unutmayııın. 👼🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
* Yorucu bir haftasonunu daha geride bırakmıştık. İki gün dinlenmenin ardından yeniden fırına gitmek için erkenden uyandım. Pazartesi günlerini severdim, diğer herkesin aksine. Pikenin altından çıkıp elimi yüzümü yıkayarak kendime geldim.
Havalar hala sıcaktı ancak sonbahara az kalmıştı. Bu da demek oluyordu ki, okulların açılmasına da az kalmıştı. Aslında kendim için sıkıntı yoktu. Beni etkileyen şey, kızlarla artık bu kadar sık görüşemeyecek olmamızdı.
Yarı kapalı olan gözlerimle dolabın önüne geçip yüksek bel siyah bir jean ve klasik beyaz kısa kollu tişört seçtim. Pijamalarımdan kurtulup üstümü giydikten sonra saçlarımı tarayıp öylece bıraktım. Bağlayınca başım ağrıyordu. Bağlamazsam da sıcaktan pişeceğimi biliyordum ama baş ağrısını çekmek daha zordu. Uzun süredir pantolon giymemiştim. Bu tuhaf hissettirirken aynanın karşısına geçip kendime baktım. Arkamı dönüp kalçama doğru baktığımda pantolonu çıkarma fikriyle dolup taştım. Dolabın önüne gidip elbise seçeceğim esnada odamın kapısı açıldı.
"Kızım, teyzen hazırlanmış seni bekliyor."
Annem üstüme beğeniyle bakıp gülümsedi.
"Ne güzel olmuşsun, değişiklik yakışmış." Ellerimi dolaptan çekip anneme döndüm. Avuç içlerimi kotuma sürüp yeniden üstümü süzdüm.
"Yaa? Olmuş mu gerçekten?"
Kapı kulpunu bırakıp yanıma kadar geldi. Omuzlarıma dökülen saçlarımı arkaya itti. Tişörtümün yakalarını düzelttikten sonra yanağımdan tatlı bir makas aldı.
"Çok çok güzel olmuş, benim bebeğim."
"Hadi teyzeni daha fazla bekletme,"
Salona çıktığımızda teyzem kapının önünde ayakkabılarını giyiyordu. Annem bizi bırakıp mutfağa gitti. Ev halkı için kahvaltı hazırlaması gerekiyordu. Biz, muhtemelen fırında kahvaltı yapacaktık.
"Günaydın, teyzoşum!"
Eğilip ben de ayakkabılarımı ayağıma geçirdim.
"Günaydın sevimsiz surat," Kapıdan çıktıktan sonra geçmesi için onu bekledim. Merdivenden inerken söylediği şeye çemkiriyordum.
