Michael’s POV
“Bro, what happened? We received your text.” Bungad ni Oliver nang pumasok sila sa VIP room dito sa bar.
I didn’t talk and I continue drinking my beer. Nagulat sila nang tinapon ko ang bote ng beer na wala nang laman.
“Walang kwenta!!” malakas na sigaw ko na halos yumanig sa buong kwarto.
“Hey,” Darryl held my shoulder to calm me down but it didn’t help at all.
No one dare to talk but they sat beside me while drinking. Pagod na pagod na ako at ayaw ko nang magsalita pa.“What’s walang kwenta?” inosenteng tanong ni Theo kaya tiningnan siya ng masama ng dalawa. “What? I’m just asking.” Sabi pa niya kaya ako na ang tumingin ng masama sa kanya.
“You see that? She’s walang kwenta.” Sabi ko habang pinapakita ang picture ni Eomma. Tumango tango naman si Theo na sinasabing naiintindihan niya na.
“Michael stop it. How can we understand you if you didn’t tell us the problem? We’re your friends.” Seryosong sabi ni Oliver. Sumandal ako at pumikit, nilagay ko rin ang braso ko sa noo.
“Eommani’s sick.” Sabi ko at bahagyang tumawa, kumunot ang noo nila sa reaksyon ko. “You heard that? My mother is sick and she’s close to death. Ang tagal naming di nagkita and pag-uwi ko malalaman ko na mamamatay na siya? Bro, hindi pa siya nakakabawi sa akin.” Naiiling na sabi ko sabay lagok ng another beer.
“Eh di ikaw ang bumawi…” kunot noong lumingon ako kay Oliver, did I hear it right?
“What? Can’t you hear yourself? You know how my life is nang pinadala niya ako sa Korea. Tinakwil niya ako, why? She love my brother more than me. Ayaw niya akong maging masaya kaya nga nilayo niya ako sa babaeng mahal ko.” Sarkastiko akong tumawa at nailing na lang siya.
“Then curse her to death. Michael, what do you really want?” iritang sabi niya but I inhale deeply.
“I don’t know. All I know is I hate her and I don’t want to see her then someone told me to forgive her because she’s dying? Wala ngang pakialam sa akin iyon nang pinadala niya ako sa ama ko.” galit kong sabi.
“Hey man, chill. Hindi kami kalaban, if you can’t then don’t. Don’t forgive her because someone told you that and she’s dying. Forgive her because you can and you want it.” Sabi ni Darryl at nakakagulat na magbigay siya ng advice.
“But don’t you think baka mahanap mo na ang sinasabi mong happiness kapag natutunan mong magpatawad? Michael, I’m not saying this that whoever told you to forgive is right but I want to tell you, what do you really feel after knowing that your mother is dying? Forget about what she did to you before?” natahimik ako sa dinagdag ni Darryl at di agad nakapagsalita.
“He’s right, bro. Maybe this is the sign to let go of your feelings that hid years ago.” Sabi ni Oliver sabay kuha ng chips na nasa table. Tiningnan namin si Theo na hindi nagsasalita at panay lang ang inom at kain.
“I have a question.” Muli kaming napalingon kay Theo na ngayon lang nagsalita. “Why did you decide to stay here? Why it is easy for you to agree to the management to stay? Michael, we know you hate here.” nagulat ako sa sudden question niya.
Umiwas ako ng tingin at di nagsalita. Ano nga ba talaga ang dahilan nang pananatili ko dito?
“I saw her at the concert.” Mahinang sabi ko at nakita kong kumunot ang noo nila pero nang magets ang ibig kong sabihin ay nanlaki ang mata nila.
“Come on, you gotta be kidding us. Impossible, nasa America na siya.” sabi ni Darryl.
“So, what’s your plan?” tanong ni Oliver, umiling ako.

BINABASA MO ANG
My Oppa and I
Romance"ARE YOU READY TO BE PART OF HIS LIFE?" KPOP? Idol? Korean? Oppa? What about them? What they have para hangaan sila ng marami? Handsome? Cool? Good Voices? Good Dancers? Talented? They are almost perfect but who they really are? Paano kung isang a...