“Did you eat?” tanong niya habang nagmamaneho. Lumingon ako at tinaasan siya ng kilay.
“Why do you ask me?” taas kilay kong tanong.
“Tss, lahat na lang ba pagdududahan mo? I did not eat yet and I’m hungry. We should go drive thru.” Sabi niya at niliko ang kotse sa drive thru ng isang kainan na may bubuyog.
“You know Jollibee?” pagtatanong ko dito, tinaasan niya ako ng kilay.
“Even in Korea, know that red bee.” Sabi niya. “Can I have breakfast meal? Yeah and one coffee. You, want some?” lingon niya sa akin.
“I didn’t bring my money.” Nakacross arms kong sabi kaya tumango siya.
“That’s all, thank you.” Napanganga akong nilingon siya. Did he accept that reason? Wow, hindi man lang niya ako tinanong o nilibre, what a rude? Ano pa nga ba ang aasahan ko sa monster na katulad niya?
“Thank you.” Sabi niya nang matanggap nito ang order. Did he really say thank you?
Inabot niya sa akin ang mga order niya kaya umangat ang kilay ko. Nagfocus na ulit siya sa pagmamaneho pero nanatili akong nakatingin sa kanya.
“Open it then let me bite it.” Laglag ang pangang tiningnan siya.
“W-what?” di makapaniwala kong tanong.
“Subuan mo ako, what do you think of that? Binili ko para hawakan mo lang?” kumunot ang noo ko at basta na lang inilagay ang paper bag na may lamang pagkain sa dashboard.
“I’m not your yaya.” Sabi ko pero hindi nakaligtas sa akin ang pagngisi niya.
“But I’m your driver?”
“W-what?”
“You’re here in my car and is it normal to give me back the favor I gave you being your driver?” napupuno na ko sa lalaking ito.
Ano akala niya papasindak ako? Pwes, nagkakamali siya.
“Excuse me? Kanina kay kuya Kello ako magpapahatid but you insist na isabay ako, you also threatened me and now susumbatan mo ako? Ha!” di makapaniwalang sabi ko.
“But you threatened, right?” nanggigil na ako dahil sa kahambugan nitong kasama ko. Lasunin ko kaya siya? Pero wala akong dalang lason, so I changed my mind at isa pa baka makulong ako.
Parang mas gusto ko na lang tumalon dito sa kotse kaysa makasama ang isang hambog na tulad niya.“Yes, I threatened but don’t you remember you slept in my room the whole night? I slept at the comforter and you slept in my bed.” Nakangisi kong sabi, masama ang tingin na ipinukol niya sa akin bago humarap sa kalsada. Talo pala siya sa sumbatan.
I’m the winner. Sayang nga lang at dahil sa sobrang antok ko kagabi ay di ko naalalang videohan siya. I think that will be more fun.
“Don’t you dare made me remember that.” Umangat ang kilay ko.
“Why? Is that your first time did something embarassed?” pangaasar ko pa. Nanlaki ang mata ko nang ihinto niya ang kotse sa gilid ng kalsada.
“Out.” Umangat ang kilay ko, what did he say?
“I said get out. Baba!!” mabilis akong bumaba ng kotse nang sumigaw na siya. Inaatake na naman ba ng kasaltikan ang lalaking ito? Nanlaki ang mata ko nang paandarin niya paalis ang kotse matapos kong bumaba.
“You monster jerk, babawi ako sa’yo.” Sigaw ko sa sobrang inis kahit alam kong di na niya narinig.
Inis na naupo ako sa may gutter sa gilid ng kalsada. Talagang iniwan ako ng halimaw sa gitna ng daan nang walang dalang pera? Kapapadala ko lang kay Papi nang sumahod ako kay Sir Mico. Kinuha ko ang phone ko para sana magpasundo kay kuya Kello. Pero sa kamalasan ay nalowbat pa ito, hindi ako nakapagcharge kagabi.

BINABASA MO ANG
My Oppa and I
Romans"ARE YOU READY TO BE PART OF HIS LIFE?" KPOP? Idol? Korean? Oppa? What about them? What they have para hangaan sila ng marami? Handsome? Cool? Good Voices? Good Dancers? Talented? They are almost perfect but who they really are? Paano kung isang a...