love is you - hyunin

19-)

Jeongin

Hyunjin'le geçirdiğim günün üzerinden 2 hafta geçmişti ve o günden bu yana bizimkiler hepimizin olduğu bir grup açmıştı. Şimdi de bu hafta sonuna sınavlar başlamadan önce birlikte geçireceğimiz bir kamp düzenlemiştik. Heyecanlıydım çünkü hayatımda ilk defa kamp yapacaktım ve bu kampta Hyunjin'de olacaktı.

Okul kıyafetlerimi giyinmiş ve çantamı sırtlayarak mutfağa gidip annemin benim için hazırladığı kahvaltıyı güzelce mideme indirmiştim.

"Hyunjin seni ne zaman almaya gelecek bebek ekmeğim? Okula gitmeden kahvaltı etseydi bari yavrum."

"Merak etme anne, ona buraya kahvaltı ederek gelmesini eğer karnını doyurmadan gelirse 1 hafta trip atacağımı söyledim." annem bu dediğime gülmüş ve özenle taradığım saçlarımı karıştırarak bir öpücük kondurmuştu. "Anne! Saçımı bozdun!"

"Güzelsin, güzel. Hyunjin güzel çocuğumu nasıl da çaldı benden." dağıttığı saçlarımı düzeltmiş ve yanağıma bir öpücük kondurmuştu. O sırada zil çalınca hemen yerimden kalkıp kapıya yönelmiş ve gördüğüm kişiyle kocaman gülümsemiştim. "Günaydın~"

"Günaydın~" kıkırdayarak Hyunjin'i cevaplamış ve uzanıp dudaklarına bir öpücük kondurmuştum. O ise elimi tutmuş ve okşamıştı. Hyunjin'in bu hareketine kıkırdarken annem yanımıza gelmiş ve ikimizin yanağını sıkarak sıktığı yerlere kocaman öpücük kondurmuştu. "Oğluşlarım~ geç kalmayın dersinize dikkatli gidin."

"Anne geç kalmayız merak etme, daha 1 saat var dersin başlamasına zaten."

"Olsun, erken gidin yine de. Vakit geçirirsiniz hem ders başlamadan."

"Taaamamm." annemin bu dediğiyle Hyunjin'e dönmüş ve tekrardan elini tutmuştum. "Gidelim~" tam yola koyulacakken Hyunjin'in anneme dönmesiyle durmuş ve onları izlemiştim.

"Anneciğim markete giderken bunlardan size alayım dedim. Afiyetle yiyin." Hyunjin elinde bitter çikolata dolu olan poşeti anneme uzatmış ve gülümsemişti.

Annem kahvenin yanına bitter çikolata yemeye çok severdi. Hyunjin ne zaman beni sabahları almaya gelse arada bir markete uğrar ve anneme bitter çikolata alıp verirdi. İkisinin arasındaki bu şey çok tatlıştı.

"Teşekkürler oğluşum~ ben de Hyunjin'im ne zaman gelip bana bitter çikolata alacak diye düşünüyordum." annem Hyunjin'in uzattığı poşeti almış ve Hyunjin'e kocaman sarılarak yanağına tekrardan kocaman bir öpücük kondurmuştu.

Hyunjin kocaman gülümseyerek anneme baktığında ben de gülümsemeden edemedim. Hyunjin'in mutlu olması beni daha da mutlu ediyordu. Umarım ileride de onu hep mutlu edebilirdim.

"Anne! Sevgilimi benden alma o benim." diyerek araya atılmış ve Hyunjin'e belinden sarılmıştım. Hyunjin'le annem bu hareketime gülerken benim Hyunjin'e daha sıkı sarılmamla annem bize veda edip eve girmiş ve biz de Hyunjin'le el ele tutuşarak okula doğru ilerlemiştik.

Hyunjin'le annem bu 2 haftada çok yakınlaşmıştı. Annem'e Hyunjin'in aile hayatını biraz anlattığımda ona çok üzülmüştü ve o andan itibaren kendi çocuğu gibi görmeye başlamıştı. Hyunjin'e ise bana bayan Yang değil anne de demişti. Hyunjin ilk başta bu duruma şaşırsa da zamanla ona anne demek onun da hoşuna gitmişti.

"Bugün okula ellerimizi ayırmadan girelim. "

Hyunjin'in bu dediğiyle şaşkınca ona dönmüş ve ona bakmıştım. "Hyunjin... Bu konuyu konuşmuştuk sanki."

"Evet ama ben seninle gizli saklı ilişki yaşamak istemiyorum Jeongin. Özellikle diğer kızların sürekli yanıma gelmesinden ve onlara 'sevgilim yok' diye açıklamaktan çok yoruldum. " derin bir iç çekmişti. "Bizi desteklemeyen ve hakaret eden çok kişi olacak ama onların dediklerini niye önemsiyoruz ki? Biz birbirimizi seviyoruz ve sırf o insanlar yüzünden neden ilişkimizi gizleyelim ki?"