When the stars are not in our way.

C11

Nang makakuha ako ng pantulog ni Bong pinuntahan ko na siya.

"Here, magbihis kana para makakain kana, i cooked porridge for you i even made smoothie for you, nagdala rin ako ng medicines at royal for you" i said as i handed him his clothes.

"Mahal i can't stand, wala akong lakas tumayo ngayon para magbihis" he said and he is being serious right now, i can see it in his eyes.

So ano? Bibihisan ko to? Luh

"I'll help you nalang remove your shirt and then I'll help you rin to put the new one, uhmm magtakip ka nalang mamaya ng kumot pag magpapalit ka ng pants. I can't help you with that na" saad ko at tumabi na ako sakanya.

Hahawakan ko na sana ang tshirt ni Bong pero agad niyang hinawakan ang mga kamay ko.

"Mahal, thank you for being here right now. I appreciate it really. Iloveyou!" Saad niya at di ako pwedeng mag iloveyou too diko pa siya sinasagot mima.

"Sige na sige na, tanggalin na muna natin itong tshirt mo basang basa oh." I said at pinagpatuloy na ang gagawin ko.

He raised his two arms in the air while i was pulling his shirt up.

Bago ko ilagay ang tshirt niya may naalala ako.

"Ah wait, may towel ka? And maliit na palanggana?" I asked him.

"I have towel there in my closet pero palanggana maliit nasa baba po" he said while hugging him self.

"Sige kukuha lang ako ng palanggana sa baba, cover your self with your blanket nalang muna ha" i said and rushed down to get palanggana.

Pagkabalik ko, nakita ko kung pano naghintay si Bong kahit na nilalamig na ito. He covered him self naman with the blanket pero lamig na lamig parin siya.

Samantalang ako init na init dahil hindi naman naka on ang aircon ni Bong, di rin naman naka open ang electric fans niya.

Nilagyan ko ng maligamgam na tubig ang palanggana at dumiretso ako sa closet ni Bong to get towel.

Tumabi ako kay Bong at inilapag ko sa side table niya ang palanggana.

I soaked the towel well atsaka ko ito piniga at ipinunas sa katawan ni Bong, tumataas ang balahibo niya kahit maligamgam na yung tubig.

"Bibilisan ko nalang ha, wait lang,para di ka rin manglagkit mamaya." I said and started wiping his face.

Mukha siyang bata, he is so cutee. Habang pinupunasan ko ang mukha niya he is just looking at me then i smiled.

And he mouthed "thank you" and i also mouthed "your welcome" and we both smiled.

Binilisan ko na ang pagpupunas sakanya dahil hindi na biro ang pag nginig niya.

After that i helped him to put his pantulog shirt on.

Pagkatapos non ay sinabihan ko na siyang palitan ang pants niya, nakatakip ang blanket.

While he was changing his pants naisipan kong iready na ang pagkain na kakainin niya at ang medicines.

I opened the lunch box and put it sa side table ni Bong.

"Done mahal" he said at ayaw niya pa sanang ibigay saakin ang mga damit niya pero kinuha ko at inilagay sa laundry basket niya.

"You are not my servant mahal" he said and i just hush.

"Shhh, i am not your servant but i can be one just for free for you your highness" i said and it made him laugh a bit.

He sat down with his back resting at the headboard of his bed.

Susubuan ko na siya pero pinigilan niya ako.

"Mahal i can eat on my own" saad niya.

"Bong just let me ok? I am the reason bakit ka may sakit ngayon kaya it's my duty as your girlfriend to take care of you." I said and i saw how his face lit up.

"Wait what? C-Can you repeat what you just said? M-my brain is not functioning well kasi" he said and it me laughed.

"Just eat nalang Mahal, andami mo pang sinasabi eh" saad ko habang hindi mapigilan ang sariling ngumiti dahil sa nagiging reaksyon ni Bong.

"Hold on, did you just call me Mahal? Diba you said ano, uhmm you said you will just call me that kapag-" hindi ko na pinatapos ang sasabihin niya at nagsalita ako.

"Yes Mahal, bakit ayaw mo? I can take it back naman anytime by breaking up with you" i said and he hugged me.

"Oi ginoo ko, yung lugaw manapon Bong yawaa ka" i said and i know i made Bong happy kahit konti.

Humiwalay siya sa pagkakayakap at hinawakn ang magkabila kong balikat.

"Thank you so much love, you made me the happiest man this night, iloveyou!" He said and grabbed me again for a hug.

"Iloveyou too Bong, iloveyou too Love" saad ko habang pinipigilan parin ang pagtapon ng lugaw na nasa kamay ko.

"Love kainin mo na tong lugaw baka matapon pa" i said and it made him laugh.

Sinusubuan ko siya ngayon habang wala siyang tigil sa kakatitig saakin habang ngumingiti.

"Hoy Ferdinand dika ba nagsasawa sa kakatitig sa mga pores ko? tigilan mo yan ha baka matunaw ako nakoo bahala ka,ikaw rin wala ka ng Inday" i said .

"Hindi nakakasawang titigan ang nilalang na tulad mo Love tandaan mo yan, ikaw lang ang una at ang huling titititgan ko ng ganito." Saad niya and it made me look like a kamatis again yawaaaa oi.

"Just finish this na, para maka inom kana rin ng mga gamot na dala ko. I also brought royal with me, sabi kasi sakin maganda raw yan para sa mga may sakit kaya bumili ako" i said and he thank me again walang sawang thank you.

He finished the whole container, nung una ayaw niya pang kumain dahil wala daw siyang gana pero kinalaunan kumain rin naman, naubos pa nga.

Binigyan ko siya ng gamot at royal then after i sat beside him na sa bed.

"Love you want to sleep here nalang? I can sleep naman sa couch kung gusto mo" he said and i immediately declined baka kasi anong sabihin ng mga kasambahay niya.

"Ah hindi na, uuwi nalang ako, malapit lang rin naman yung condo ko. Don't mind me, magpahinga ka nalang jan." Saad ko pero di siya pumayag.

"As if i will let that happen, it is either you will sleep here at my house or i will drive you home, or i can drive you crazy naman" he whispered the last thing he said pero rinig na rinig ko.

"Hoy Ferdinand umayos ka ha, may sakit ka na tapos ganyan pa nasa utak mo, nakoo talaga. Sa guest room, sa guest room nalang ako matutulog, meron naman ata kayo non diba" saad ko.

"Pero Mahal-"

"Walang pero pero Bonget ha, sa guest room ako matutulog , itatanong ko nalang kay ate Joan kung saan yon kasi wala ka naman atang balak sabihin sakin bye!" I said and then grabbed my phone before leaving his room.

🕯MANIFESTING 450 reads by the end of the week🕯