C15

416 28 18
                                    

As soon as Bong left i closed the door and talk to Mans sincerely.

Pinaliwanag ko sakanya na ok na ako. Sinabi ko rin na pinapatawad kona siya .

And i told him na ayoko na, na ok na ako kung lumayo na siya ulit at kalimutan na lang ulit ako.

I told him i was already happy and contented with my life now even without him.

But he insisted on courting me, kahit na pilit ko siyang pinipigilan at tinatanggihan.

Pinaalis ko na siya sa condo dahil kumukulo lang ang dugo ko sa sobrang kulit niya, at kailangan ko ring maghanda para sa rally at caravan namin ni Bong bukas.

I know hindi magiging madali ang gagawin kong pagsuyo kay Bong pero kailangan kong tiisin dahil alam ko kung gaano kasakit ang ibinigay ko sakanya.

I woke up early para makapag ready ng maaga, ayoko kasing ako pa ang hihintayin mamaya duon sa location, nakakahiya kila Bong.

I called ate Joan to ask if nasaan si Bong

"Hi ate Joan Goodmorning!,kamusta ka na? May itatanong lang sana ako sayo" i said on the other line.

"Hi ma'am, magandang umaga rin po sainyo,ano po iyon?" She asked.

"Anjan po ba si Apo? Gising na po ba?" I replied.

"Oo ma'am andito ho, nako alam mo ma'am Vice President yang Presidente niyo jusko sobrang lasing na umuwi kagabi, ni hindi na nga po nagawang kumain, hindi ko rin po alam kung nagawa niya pang magbihis kagabi kasi po sobrang basa niya, eh eto po inaantay papo naming magising, si ma'am Ana nga po kanina pa po pabalik balik sa taas para gisingin siya dahil balita ko po mejo malayo layo po ang rally niyo ngayon" mahabang saad ni ate Joan.

"Ah sige ate, paupdate nalang ako mamaya kung gising na ha, atsaka ate pwede po bang pakicheck mamaya ang temperature niya? Napaka sakitin po kasi niyang matandang yan eh, sige po ate Salamat ha" i said to ate Joan that made her giggle.

"Yes ma'am, makakaasa ka, aalagan ko tong jowabels mo mamaya pag kagising" ate Joan said that made me stop and kilig.

How come alam niya? Did Bong told her? Omyghoddd dili ako maka talk yawaa oi.

"Ikaw talaga ate joan hahaha sige ate maliligo na ho ako salamat" i said and hanged up the call.

After i finished taking a bath, i checked my phone and i saw ate Joan's message. She sent me a video of Bong na nilalaro lamang ang kutsara at tinidor sa harap niya at hindi kumakain. She also sent me a text message saying.

"Nako ma'am nag away ba kayo nito? Napaka tamlay eh. Nilalaro lang rin ang pagkain ni hindi nga humigop ng kape, pasimple ko rin pong chineck ang temperature niya ma'am confirmed po na may sinat" when i read what ate Joan sent me i suddenly felt guilty.

Gusto ko mang puntahan ngayon si Bong sa bahay niya mas minabuti ko nalang siyang hintayin sa location ng rally namin.

~~~~~

Me and my staffs arrived at the venue earlier than the other candidates.

Isa isa naring nagsasalita ang mga candidates namin, ilang senator na ang natapos magsalita ngunit wala pa rin si Bong.

I called one of my staff para tawagan ang mga kilala nilang staff ni Bong upang tanungin kung nasaan na sila.

I can't call him, maybe because sobrang na guiguilty ako sa ginawa ko sakanya.

When the Senatorial candidates finished delivering thier speeches , ako naman ang pumaharap upang magsalita.

While i was doing my speech i stopped because Bong arrived at the venue ,looking so pale and tired, parang walang tulog.

I continued with my speech, and not long ago i also finished, i fist bomb with every Senatorial candidates, i am about to approach Bong for a fist bomb pero bigla itong tumayo at pumunta na sa harapan.

I was left there standing, then i saw how Martin looked at me.

Naiintindihan ko kung bakit nagawa ni Bong yun sakin at ok lang.

May kumalabit sa likod ko at si Martin iyon sabay bulong.

"May problema ba kayo Inday?" He asked

"Mamaya ko na ikukwento sayo lahat" i answered him and focused on Bongs speech.

Naka focus ako sa speech ni Bong ng magtext si Mark sakin saying andito raw si Mans sa venue at may dalang bulaklak.

"Pisting yawa Mans, manunuyo palang ako lumayas ka na jan!" I said to myself before replying to Mark.

Before i can even compose a reply text message narinig ko na ang sigawan ng mga tao sa crowd, tumingin ako kung saang lahat sila nakatingin at nakita ko si Mans.

Holding a bouquet of red flowers.

Bong stopped with his speech and looked at Mans who's holding a flower habang papalapit sakin.

"Hi Mmy, sumunod lang ako para ibigay sayo to,aalis rin ako agad, ok na saking makita ka ngayong araw" Mans said sabay abot sakin ng flowers.

I can see on my peripheral view na Bong is looking at us same goes sa crowd.

They were all cheering for us little did they know na yung isang nakatayo sa harap ay kanina pang galit.

Tinanggap ko nalang ang flowers at saka ko na pinaalis si Mans, alam kong rude pero pinaalis ko naman siya ng maayos, kasi naabala na niya ang campaign namin pati narin ang speech ni Bong.

"May i now continue my speech Mrs. Carpio?" Bong asked with the mic on.

Nagulat ang lahat sa ginawa niya pero i can see Mans smiled bago tuluyang lisanin ang stage.

I can't speak kaya tumango tango na lamang po.

When i heard Bongs closing remarks i stood up, hoping na pansinin na niya ako pero hindi.

Pagkatapos na pagkatapos kasi ng speech niya he left the venue at dumiretso sa caravan.

I hoped in the pick up with Bong.

As soon as the caravan started sinadya kong tumabi sakanya ng magkadikit ang aming mga braso, we were focused on the people on the road when i spoke.

"Bong are you ok? Balita ko may sinat ka, can you manage to finish this caravan? Hayaan mo mamaya lulutuan ulit kita ng lugaw then bibilh-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla siyang nagsalita.

"Ms. Sara can you please be professional?" He said with his serious tone.

"Bong im- I'm sorry, nataranta lang ako that night kaya ko nasabi yon" i said while my eyes are still focused in the crowd.

"Sara, can you stop ruining my day? It sucks!" Nakatinging sabi sakin ni Bong na ikinagulat ko pati narin ang ilang mga staff na kasama namin sa pick up.

"Akala mo ba gusto kong andito ako ngayon? No! Because i know na makikita kita and i-it hurts! It hurts Sara, i can't even stand the sight of you now" he said that made me tear up.


















Enjoyyy!




When the stars are not in our way.Where stories live. Discover now