When the stars are not in our way.

C30

Pagkaalis naman ni Ana ay agad rin akong sumunod sakanya para makichika.

"Ana wait for me~" sigaw ko, wala na akong pake kung marinig pa ni Bong ang boses ko as long as naubos niya ang kare kareng dala ko sakanya ok na ako.

Ana stopped atsaka ako hinarap.

"Bilis madame Vice President gutom na akooo~" bulyaw ni Ana.

I rushed to where Ana is standing atsaka kami patuloy na nag lakad papunta sa kitchen.

Sa kitchen kakain si Ana kasi hindi raw siya sanay na kumain sa malalaking lamesa lalo na pag siya lang ang mag isa.

Habang nag sasandok ng pagkain si Ana i asked her a few questions.

"Ano Ana? Kita mo ba sa mukha niyang nasarapan talaga siya sa luto ko? Hindi ba scam?" I asked her.

"Oo nga kakulit mo namang Bise. Nasarapan siya, at kung narinig mo rin tinanong niya kung sinong nag luto dahil familiar raw ang lasa" she said habang papaupo sa upuan na katapat ko.

"So what's his reaction nung sinabi mong ako ang nagluto? Nasuka ba siya? Or ano?" Pag tatanong ko ulit sakanya.

"Nothing he just smirked, atsaka umiling" she answered habang puno ang bungangang kumakain.

"Mm kay" I replied.

"May tanong kapa? Kasi di na kita sasagutin mamaya kapag naka pag bwelo na ako sa pagkain ko" she asked that made me laugh.

"Wala na, go on and eat" natatawang sagot ko sakanya.

I let her eat her lunch kasi kanina pa daw siya gutom na gutom kawawa naman.

When she finished and about to stand pinigilan ko siya.

"Wait,may tanong pa pala ako hehe" i said at umupo naman siya ulit.

"May cellphone na ba ulit si Bong? By any chance do you have his number?" I asked Ana and she gave me the look "yun lang" .

"Bumili ako nung isang araw, at first ayaw niya pang tanggapin dahil ipapaayos niya nalang daw yung phone na nasira, ewan ko don napaka kuripot talaga. Pero tinanggap parin naman yung bagong phone. No choice siya eh. It will take time para maayos yung sirang phone niya" She answered me.

"Bakit pa daw niya ipapaayos yon eh sira na nga?" Tanong ko dahil nacucurious talaga ako.

"Marami daw kasi yong memories. Andon daw kasi yung first picture nila ng "Love" niya" saad ni Ana na parang nang aasar pa ang tono.

I was looking at her at diko na namalayang mukha nanaman pala akong kamatis.

"Beh kalamahan mo ha, mukha ka ng kamatis. Amin na nga yang cellphone mo para masave ko na yung number ng "Mahal" mo" she added atsaka ako napatayo sa kinauupuan ko para bigyan si Ana ng hug.

Deserve niya maging masaya kaya itatry kong kausapin si Levi para sakanya hahaha.

Di nag tagal ay nag paalam narin ako kay Ana dahil kailangan ko na ring bumalik sa residence ko.

Buong byahe ang inisip ko lang ay kung pano ko ulit iaapproach si Bong.

Should i message him? Kunwari anonymous message? No no no baka iblock niya ang phone number ko or di kaya ipatrace niya.

When i reach my residence, nakita ko si Mark nakatayo sa harap ng pinto ng bahay ko.

"Where have you been Madame? Kanina pa kita tinetext. Lumabas kang walang kasamang security?" Bungad ni Mark sakin pagka bukas na pagkabukas ko ng pinto sa driver's seat.

"Hey Mark chill, galing ako sa palasyo ok? Andito na ako, nakarating akong buhay at buo kaya tigilan mo na yang pagka OA mo ha" i said at pabiro siyang inirapan atsaka kami pumasok sa bahay.

"Oh ano ma'am ok na ba kayo ni Mr. President? Nakwento kasi sakin lahat ni Peach ang nangyari. I can't believe nagmakaawa ka ha. First time yon" he jokingky said at sabay kaming napatawa.

"Diko rin alam bat ko ginawa yon eh. Nagiging tanga ata talaga lahat pag dating sa pag ibig. Pero it's ok mahal ko si Bong so wala akong pag sisisi" saad ko.

Naupo kami ni Mark sa couch dito sa living area atsaka ipinagpatuloy ang pag kwekwentuhan.

Not long ago ay nagpaalam narin si Mark na uuwi na daw dahil may mga papers pa siyang aasikasuhin at ipapapirma sakin bukas.

When Mark left my house agad ko namang hinanap ang cellphone ko.

Nag dadalawang isip akong imessage si Bong.

Nagulat pa ako sa name ni Bong sa phone ko it was "Mahal kong Bonget" .

"Puro talaga kalokohan tong Ana na to nakooo!" I said to myself.

I composed a text message saying.

"Hi, pogi mo po" nag dadalawang isip ko kung isesend ko ba ito or hindi.

"Buang kana Sara,manunuyo ka tapos ganyan ang message mo? Sira ulo ka na talaga, hindi! Hindi mo yan isesend" i said to myself atsaka binitawan ang cellphone.

"Pero hindi eh, masasayang ko yung chance pag pinalagpas ko pa to. Sayang yung oras. Malay mo naman mag reply diba" i said as i grabbed the phone back.

Ng hindi na talaga ako mapakali, ipinikit ko nalang ang mga mata ko atsaka pinindot ang send button.

Pagkamulat ko ng mga mata ko parang gusto ko nalang magpakain sa lupa. Itinapon ko ang cellphone ko sa couch atsaka nagsisisigaw sa unan.

I sent it.

Nasend ko yung walang kwentang message sakanya fuckkkkk!

After 3 minutes of shouting at pagpapagalit sa sarili ko kinuha ko ang cellphone atsaka tinignan.

I saw it.

Bong read my message and he's now typing.

Juskooo lordddd tabangggg! Pwede na akong malusaw now na pooo.

I'm in the middle of begging Lord na kunin na ako when all of a sudden my phone beeped.

"Thank you!" Bong replied to my message dahilan para mapalitan ang kaninang pagsigaw ko ng tili.

Omyghaddd this is it pancittt.

Magbabalikan na kami ehe.

I can sense na malapit na ulit kaming mag SOGO together, So clean So good.

Pero wait.

Bakit siya nag reply eh hindi naman ata niya alam ang number ko?

Knowing Bong hindi siya basta bastang nag rereply sa mga ganitong messages lalo na pag walang name.

Imposible ding sinave na ni Ana ang number ko sa phone niya kasi hindi pa raw niya ito nahahawakan simula nung ayusin niya ito.

So how?

Did he remember my number?

Namukhaan niya kaya yung number ko?

Pano pag oo?

Anong mukha ang ihaharap ko sakanya pagkatapos ng message na yon?

Pero im just stating the fact lang naman don sa message ko noh. Pogi naman talaga kasi siya.

Ehhh bahala na si Darna.

Ligo lang ako ha hahaha later ulit byeeee