When the stars are not in our way.

C31

Monday morning and sinundo na ako ni Mark sa residence ko to go sa office ko.

Hindi naman ganon kalayo ang office ko kaya di rin kami masyadong nag tagal sa daan.

There's still traffic, syempre nasa pilipinas ako hindi talaga mawawala iyon. Parang nadagdag na nga iyon sa culture natin eh.

We reached the office after 5 minutes of travel.

Pagka rating na pagka rating ko ay agad tumambad saakin ang tumpok na tumpok na paper na kailangan kong pirmahan within the day.

Hindi siya ganon kahirap pero i prefer kasi na nasa field ako than dito sa office ko all day.

Habang nag pipirma ako ay bigla siyang pumasok sa isip ko.

I miss him pero hindi pwedeng puntahan.

I miss him pero hindi pwedeng hawakan.

I miss being with him.

Being with him is different.

There is something to it na hindi nabibigay saakin ng iba.

When we're together napapalitan ang pagiging seryoso ko to jolly.

I was busy signing the papers and thingking about him when someone knocked on my door.

It's Mark.

"Ma'am, the malacañang called us, pinapatawag ka daw po ng Presidente for a meeting" he said as soon as he entered the office.

"For what daw? Akala ko next week pa ang susunod na cabinet meeting?" I said still busy signing the papers.

Andami kasi talaga beh kaya kailangan kong bilisan.

"It's not a cabinet meeting ma'am, kayo lang po dalawa ang mag uusap. I think it's about our department po sa DEPED" He said that made me look at him.

"Paano tong mga pending papers na kailangang pirmahan kung aalis tayo? Mag tatagal daw ba?" I asked him.

Hindi ako nagpapabebe or what sadyang kailangan lang talaga tong mga papers na to mapirmahan today. Importante kasi.

I really want to see him pero i need to finish these.

"I will try to call Ms. Ana nalang ma'am para itanong kung pwede pong maresched yung meeting" he said and i just nodded, and left the office.

I am still busy signing the papers when someone again knocked on my door.

It's Mark again.

"Ma'am it's urgent daw po kasi kaya hindi pwedeng maresched and ma'am Ana also told me na mejo furious daw po today si Mr. President " he said.

"Sige, give me 5 minutes Mark,bababa na ako after. I ready niyo na yung car para diretso na tayo mamaya" i said and went back on signing.

After 5 minutes of non stop signing ay bumaba na rin ako.

Nag ayos ako ng kaunti para mukha parin akong presentable and hindi haggard.

As i went downnaka ready na ang sasakyan kaya agad rin akong sumakay.

Mejo may kalayuan ang malacañang sa office ko kaya mejo natagalan kami sa pag punta. Bukod kasi sa sobrang traffic ay bigla akong nagutom kaya nag drive thru muna kami sa jollibee.

I am now eating my jollibee here sa loob ng sasakyan. Binibikisan ko na ang pag kain dahil malapit lapit na kami sa Palasyo.

Saktong nakarating kami nung natapos na akong kumain. I checked my teeth through the mirror at ipinaayos ko na rin kay Peach ang buhok ko.