When the stars are not in our way.

C14

30 minutes had past pero hindi parin dumadating si Bong so i decided to text him pero hindi siya sumasagot.

Hindi ako mapakali at i decided to call him instead, i dialed his phone number a couple of times pero hindi parin talaga sumasagot.

That's when i started to worry, i called Martin para itanong kung magkasama sila pero hindi.

Pagkatapos raw ng rally kanina ay agad narin itong umalis.

An hour had past and my phone rang, and i got relieved when i saw who is calling me.

It's Bong

"Hey love sorry di ko nasagot lahat ng tawag mo at text naiwan ko kasi dito sa sasakyan yung phone ko, at ang haba kasi ng pila sa jco at thankfully i have my vaccine card with me kasi nagbibigay sila ng two free donuts, i chose alcapone for me,just for me" Bong said

When i heard him say the last word i laughed.

"Sayong sayo na yang alcapone mo Ferdinand i don't care,i can buy a thousand dozens of alcapone when my period is over no, and please can you bring your phone with you everywhere? Pinag-alala mo pa akong matanda ka " i said and i heard him laugh at the other line.

"Sige na love mag dadrive na ako, I'll just message you when nasa lobby na ako ha, loveyou cariño" he said with the sweetest tone he have.

"Iloveyou too Mahal, mag-iingat ka" i said and hanged up the call.

After the call naglinis na ako sa condo, malinis naman talaga pero gusto kong maglinis eh bat ba.

15 minutes had past and i heard someone knocking on my door.

"Parang walang traffic ha,naka rating agad" i said to myself

When i opened the door i saw a familiar drunk face, the face of a man once i used to love with all my heart.

A man who broke me into pieces many years ago.

A man who made me believe that love does not exist.

The man i used to call my husband.

"Maneses, unsa imong gibuhat dinhi?" (Maneses anong ginagawa mo dito) i said to the man standing infront of me.

"Sara my princess i missed you so much,Gimingaw na kaayo ko nimo, balik ta sa karaan nga mommy, abi nakog malimtan tika kay sa sinugdanan pa lang wa ko nahigugma nimo, pero mommy, di ko mabuhi nga wala ka. Balik nako mommy, uli sa balay." (Sobrang namimiss na kita, balik na tayo ulit sa dati mommy, akala ko kaya kitang kalimutan dahil hindi naman talaga minahal nung umpisa pero mommy di ko pala kayang wala ka. Balik kana sakin mmy, balik kana sa bahay.) Mans said that made me shock.

Hinili ko siya papasok sa condo dahil malakas ang boses niya nakakahiya sa mga tao.

"Maneses, dugay na ko naka move on, ayaw kog samoka balik kay wala ka kabalo pila ka adlaw, buwan o bisag tuig akong giantos tungod sa imong gibuhat nako. Maluoy ka kanako, maluoy ka sa imong kaugalingon. Dugay na tika gi let go, dugay na pud nako gidawat nga di na ka mubalik nako. Dugay na sab nako nga gidawat nga wala gyud ko nimo higugmaa sulod sa tulo ka tuig nga among kaminyoon." (Maneses matagal na akong naka move on, wag mo na akong guluhin pa ulit dahil hindi mo alam kung ilang araw ilang buwan or even years akong nag suffer dahil sa ginawa mo sakin. Maawa ka sakin, maawa ka sa sarili mo. matagal na kitang pinalaya, matagal ko na ring tinaggap na hindi kana babalik sakin kailan man. Matagal ko na ring tinanggap na kailan man sa loob ng tatlong taon nating mag asawa never mo akong minahal.)

I said when suddenly my tears started to flow.

Pag nakikita ko ang mukha ni Mans even anino niya, parang bumabalik lahat ng sakit na isinukli niya sa pag mamahal ko sakanya.

"Nagbasol ko sa tanan nakong nabuhat nimo, please forgive me. Give me one more chance para ma prove nako akong kaugalingon nimo, kay naka realize ko nga di nako mabuhi nga wala ka as the girl nga muuban nako sa balay mommy. palihug lang kog court nimo ato nga time mmy. Dili ko magdali-dali sa mga butang, maghulat ko hangtod mahatag nimo pag-usab ang imong kasingkasing mmy. palihog lang ko" (Pinagsisisihan ko na lahat ng nagawa ko sayo mmy , patawarin mo nanaman na ako oh. Bigyan mo pa ako ng isa pang chance para iprove ko ang sarili ko sayo, i realized kasi na hindi ko kayang mamuhay ng hindi ikaw ang babaeng makakasama ko sa bahay mommy. just please let me Court you this time mmy. i will not rush things, i will wait until you can give me your heart again mmy. just please let me.) Maneses said while holding my hand and crying.

We were both crying when someone knocked on my door.

Ayokong buksan dahil alam kong si Bong iyon pero alam kong mag-aalala ito pag hindi ko siya pinagbuksan.

Mugto ang mata ko ng pagbuksan ko ng pinto si Bong.

"Hi lov- wait why are you crying?" He said and held my face.

Tinanggal ko ang pagkakahawak niya sa mukha ko .

I saw Bongs eyes widened when i did that pero mas nanlaki ang mga mata niya ng pumunta rin si Mans sa pinto.

"mmy kinsa ni siya?" (Mmy sino siya?) Mans asked.

Tinignan ko muna si Bong ng walang emotion bago magsalita.

"Just a friend" i said and i saw how bong gripped his fist.

"Thank you Bong for buying me these, sige na uwi kana gabi na" i said with my emotionless voice.

"A f-friend" I heard Bong said.

"Wait, may i know who you are Mr.?" Bong added with his very serious tone

"Sara's husband and you?" Mans said at agad ko namang sinundan.

"Ex, ex husband Bong" i said.

I saw Bong nodded before saying.

"Oh hi Sara's Husband, or i should say Ex-Husband, i am BongBong Marcos running mate of your Ex-wife, A friend " ramdam ko ang pagkakadiin ni Bong sa huling salitang binitawan niya.

"I should get going then, baka nakakaabala ako eh. Here's your donuts Sara, enjoy" pagkatapos niyang iabot ang dalawang box ng donut ay umalis na siya.

I saw how Bong wiped his tears and it broke me.

Papunta palang tayo sa exciting part guysss, mala roller coster ride to kaya kapit lang my dear readers.

🕯MANIFESTING 700 reads by the end of the week🕯