When the stars are not in our way.

C36

We finished eating and hindi namin namalayang past 10 na pala.

We started eating at 8:45 grabe napasarap ata ang kwentuhan namin.

Nag ayos muna kami ni ate joan ng mga pinagkainan. At first ayaw niya pa akong pinapagalaw pero dahil likas akong makulit ay wala na siyang nagawa kundi ang pumayag.

Si Bong naman ay nasa living nag babasa.

As soon as we finished cleaning the kitchen nag paalam narin ako kay ate joan.

Pagkatapos ay dumiretso naman ako kay Bong na nakaupo ngayonnsa couch.

"Ah Mr. President i should get going po, mejo gabi na rin po kasi eh. Thank you po sa food" i said.

"Ah sige, wait me here I'll just get my car keys upstairs " Ani Bong na ikinagulat ko.

Don't tell me ihahatid niya ako. No hindi pwede. Ako yug nangliligaw pero ako yung nag papabebe.

Bago pa man siya maka alis sa kinauupuan niya ay pinigilan ko na siya.

"Ah jo need sir,mag papasundo nalang po ako sa driver ko dito sa labas. Ok na po kaya ko na po" pag kukumbinsi ko sakanya pero hindi ito umubra sakanya.

"N-no Sara i insist, i will send you home sa ayaw at sa gusto mo. Baka kung mapano ka pa sa daan eh. Just please wait me here. Mabilis lang to" Pangungulit niya saakin.

Wala na akong ibang nagawa kundi ang tumango na lamang.

After a minute Bong finally went down with his taslan shorts, black tshirt and car keys on his hand.

Ewan pero ampogi niya talaga pag simple lang ang suot niya.

"Shall we?" Aniya atsaka ako pinaunang lumabas ng pinto.

He opened the passenger's door for me atsaka ako sumakay.

Gamit namin ang Jeep wrangler niyang tinted na tinted kaya safe kaming dalawa sa mga paparazzi.

Nang makasakay na rin siya sa driver's seat ay agad naman akong naoatingin sa bintana.

Hindi ko alam pero ako ang na aawkwardan para saming dalawa eh ako naman tong nangliligaw sakanya. Krazy sara.

I was staring blankly at the window when i suddenly felt na papalapit siya saakin.

Nilingon ko siya atsaka kamuntik magtama ang aming mga mukha.

"W-what are you doing s-sir?" I asked when looking at him directly in the eye.

"O-oh s-sorry sara, ikakabit ko lang sana ang s-seatbelt mo. You're not listening kasi kanina when i asked you to put y-your seatbelts" he said at huminga naman ako ng malalim.

Naka layo naman na siya saakin at agad naman ulit itong nag salita.

"Did i made you uncomfortable?" He asked.

"Ah no sir. I'm okay" i answered and smiled at him.

We left the village atsaka nag simulang baybayin ang daan pauwi saaking residence.

Bukod sa mejo may kalayuan ang residence ko sa bahay ni Bong ay matraffic rin. Rush hour pala ngayon.

Ng matraffic kami sa daan, no one dared to talk.

Not until Bong started playing a song. He connected his phone in to his cars speaker atsaka nagpatugtog ng Let it be by The Beatles.

I started humming with the song and i guess narinig ni Bong iyon dahil nagsimula niya akong tanungin. We're still in the middle of the traffic.