When the stars are not in our way.

C41

We're like shanghai na siksik na siksik sa laman in our position now.

Matapos ko kasing hilain ang kumot ni Bong eh agad itong yumakap saakin kaya naman wala na akong nagawa at napayakap narin sakanya.

He's so warm talaga ackkkk.

I can't thank god enough today sa lahat ng ginawa niya.

I felt so so happy.

It's like one of the happiest moment of my life.

I woke up dahil sa ingay ng kumakatok sa pinto ni Bong.

Kaya napag isipan kong ako na ang bumukas dahil napaka ingay talaga baka magising pa yung isang shanghai don sa higaan.

When i opened the door agad ko namang nakita si ate Joan kaya i hugged her as soon as i saw her standing infront of the door.

"Ma'am? Paanong? Ha?" Tanong ni ate Joan atsaka ko siya pinakawalan sa aking pagkakayakap.

"Oo ate, nagkabati na kami kaya expect mo na rin na lagi na ulit ako rito" ani ko kay ate Joan na ear to ear rin ang ngiti ngayon.

Dala narin siguro ng pagkamiss namin sa isa't isa ni ate joan, minabuti na rin naming bumaba narin upang maituloy ang chika namin at para narin makapag ready ng almusal.

"Nga pala ate bakit ka kumatok sa kwarto ni Bong kanina?" I asked her out of nowhere.

"Ichecheck kolang sana kung totoo bang nakauwi siya kagabi, atsaka nag text siya sakin kagabi na magpagising sa ganong oras dahil may meeting daw siya ngayon" saad naman ni ate joan na ngayoy abala sa pagbabatil ng itlog.

"Anong ibig mong sabihin sa kung totoo bang nakauwi siya ate? Madalas ba siyang di umuuwi." I curiously asked.

"Ah oo, minsan kasi nag tetext iyan saakin na nagpapagising tapos pag gigisingin ko wala palang tao sa kwarto niya, ayun pala nakatulog nanaman daw sa opisina niya duon sa palasyo sabi ni Ana" ani ate Joan.

"Eh tungkol duon sa meeting ate? Anong meeting daw yon ate joan?" Tanong ko ulit, nowadays kasi hindi na ako updated sa schedule ni Bong kaya diko alam na may meeting siya today.

"With the delegates daw ata, hindi ko maintindihan ang text saakin kagabi eh basta ang naintindihan ko lang nagpapagising siya ng alas sais ng umaga" she said that made my eye got bigger.

"Delegates?!" Pag kumpirma ko ulit and ate joan just nodded in response.

"Oh fuck"  saad ko atsaka kumaripas ng takbo patungo sa kwarto ni Bong sa taas.

Pagka pasok ko sa kwarto ay agad naman akong nagtungo kay Bong atsaka ito tinapik tapik upang magising.

"Hey, hey Love wake up. Love! Bonget yuhooo! HEY!"  i said but it's not working, hindi siya gumigising so i decided to pinch his nose para hindi makahinga.

In that way ko lang alam na gigising siya so i did it kesa naman malate pa to nako!

And yes he woke up catching his breathe that made me laugh sound like an evil.

"Mahal naman? Are you trying to kill the love of your life? Why did you do that po?" He said and he's so cute kaya hindi ko na napigilan ang sarili ko. I pinched both of his cheeks.

Sorry love!

"Mahal you know what? Ang cute mo, ikaw ang pinaka cute sa lahat ng senior citizens na kilala ko" i said while still pinching his cheeks.