When the stars are not in our way.

C32

Nag titigan lang kami for about 2 minutes dahil hindi ko talaga alam ang isasagot ko sa tanong niya.

Yes i admit distracted ako these past few days. Pero i can't tell him naman kasi baka itanong niya what's the reason.

He is now standing infront of me,staring at me.

He stayed in that position for about a minute before going back to his swivel chair.

"Natutulala ka nanaman Ms. Duterte, what's wrong with you? If you can't handle that department then tell me so that i can find someone who is more deserving and more responsible in that position than you." He said that made me look at him.

"N-no sir, i can handle my department just give me time to fix this mess. I will prove to you sir that i am deserving in that position and hindi ka magsisisi." Pag sagot ko sakanya.

Actually punong puno na rin ako ngayon pero i need to refrain. Baka may masabi nanaman akong salitang hindi dapat sabihin.

"I will give you until tomorrow afternoon para ayusin ang gulong ito. Don't make me regret my decision for choosing you para jan sa position na yan Sara" he said at mas lalong kumulo ang dugo ko.

He seems calm naman pero ako hindi. Nagbabaga na ako sa loob. Ready to fire na yung bunganga ko.

Huminga ako ng malalim atsaka ko siya sinagot.

"I will sir. I will clean my department sir Don't worry po" i said.

I didn't receive any response from him kaya napag pasyahan ko ng magpaalam dahil marami pa akong gagawin sa office atsaka gusto niyang linisan ko ang gulo hanggang bukas so kailangan kong mag madali.

Tong matandang to konti nalang talaga kakaltukan ko na to eh. Akala mo naman di alam kung anong pinunta ko sa Singapore. Shuta siya.

"Sir if you'll excuse me, marami pa po kasi akong kailangang tapusin at linisin sa Opisina ko" i said in my sarcastic tone.

I was about to leave the room at hindi ko na hihintayin pa ang sagot niya ng bigla siyang mag salita.

"T-thank you" saad niya ng hindi naka tingin saakin at naka tuon parin ang atensyon sa mga papeles na nasa harapan niya.

"For what po?" Walang gana kong sagot.

"F-for uhmm, ah wala wala n-never mind. You can go" pautal utal nitong sabi.

"Ok then i will go ahead Sir, sorry for the inconvenience " saad ko gamit parin ang sarkastiko kong tono.

I left the room and outside of that door i saw Ana, Peach and Mark na nag chichikahan.

Para makuha ko ang atensyon nila ay nagsalita ako.

"Sorry natagalan, ano tara na? Marami pa akong kailangang tapusin sa office." I said at agad namang tumayo si Mark.

I saw Peach na nag eenjoy makipag chikahan kay Ana so i decided to talk.

"Peach you want to stay here with Ana nalang? Mukhang wala ka nang balak bumalik sa office eh. Ok lang naman sakin dito kana para walang magulo sa hq ko" pag bibiro kong sabi kay Peach.

I saw Ana and Peach laughed.

Agad naman tumayo si Peach atsaka nagpaalam sa bestie niya.

Bumalik kami sa headquarters atsaka ako dumiretso sa office ko para ituloy ang pag pirma sa mga papeles na kailangang matapos ngayong araw.

I was so focused on signing the papers when suddenly my phone beeped .

It's ate Joan yung kasambahay ni Bong.

I missed her.

"Hi ma'am kamusta na po kayo? Bakit po hindi na po kayo nag pupunta rito ma'am? May problema po ba kayo ni Sir ma'am?" Ang text sakin ni ate Joan.

I think may ideya narin siya sa kung anong nangyayari samin ni Bong.

Itinigil ko muna ang pag pipirma sandali upang mareplyan si ate Joan.

"Ayos lang naman ako ate. May hindi lang kami pagkakaintindihan ni Bong ate, ikaw ba kamusta kana?" Message ko pabalik sakanya.

And after a few seconds she replied.

Wow ate joan niyo fast hand.

"Napapansin ko kasi ma'am si sir hindi gaano nakain hindi katulad dati. Lagi rin pong nag iinom ma'am, alam ko pong hindi makakabuti yon sa kalusugan niya pero nahihiya naman po akong kontrahin siya kaya po naisipan ko kayong itext baka sakali sayo po makinig" saad niya.

"Ah ganon ba ate? Sige pipilitin ko siyang kausapin ate tungkol jan ha,salamat sa update ate Joan. Miss na po kita." Pag sisinungaling ko.

Hindi ko pa talaga kayang makipag usap kay Bong about sa personal matter namin.

As much as possible i want to be professional pagka kaharap ko siya.

I don't want to disappoint him.

Wala ng ibang naging reply pa si ate Joan kundi ang heart react niya sa message ko.

I am now sitting straight here in my swivel chair signing papers for almost 4 hours straight.

Mark knocked on my door saying i have a delivery.

I thought it was my parcel from shopee but hindi. It was a bouquet of red flowers.

"Mark ano to? Akala ko ba delivery ko? Bakit may flowers? Hindi ako nag order niyan noh" i said.

Kibitbalikat nalang ang isinagot saakin ni Mark.

Kinuha ko ang flowers dahil ngawit na ngawit na si kuyang driver.

Itatanong ko pa sana mung kanino galing ito kaso nakaalis na siya.

Ng ikutin ko ang flowers ay may nakita akong card.

I opened it at walang kung anu anoy napa ngiti ako.

It was from Mans.

It's a wedding invitation card from Mans. Ikakasal na siya ulit sa kanyang kasintahan.

I am very happy for the both of them. Especially kay Mans. Sana lang talaga ingatan na niya itong pangalawa.

The theme of their wedding is the same as the theme of our wedding many years ago.

Maybe the girl and i have the same taste that's why.

I was busy looking at the flowers, i am smiling ear to ear when someone knocked on my door AGAIN!.

"Another delivery nanaman ba Mark?" Walang gana kong saad sa taong pumasok sa opisina ko.

Hindi ko kasi tinignan kung sino ang pumasok dahil sobrang nadidistract ako sa mga flowers.

Ang gaganda naman kasi at ang babango pa. Siguro mahal to fresh na fresh eh.

Hi guysss! I manage to finish this Chap while doing my Assignment sa Pre-Calculus. Singit singit lang.

Sorry kung mejo sabaw sabaw tonf update na ti ha. Gaya nga ng sabi ko siningit ko lang kanina while doing my homework kasi sobrang busy sa school kanina wala akong oras para makapag sulat.

Pero bukas may vacant kami isang sub. Promise mag update ako maganda.

Enjoy!