The Twin's Revenge (COMPLETED)

CHAPTER 50

CHAPTER 50.

Raya's POV.

I wore my office suit dahil dederetso na rin naman ako sa aking opisina pagkatapos ng meeting sa kapwa pilipino ko. I feel fresh this day, maganda ang mood ko ngayon ewan ko kung bakit. Dahil siguro maaga akong nagising. Ganon na nga. I brush my short hair na hanggang leeg ko na lamang. Yup! I cutted my hair yesterday, that's my sign of forgetting the past. It's time to face the reality.

I stare my face at the mirror. Malaki ang pinagbago ko. Medyo pumayat ako. Yun lang naman. Pero sabi naman ng iba eh kahit pumayat ako ay mas lalo din akong gumanda. Eerr.... Let's just accept their compliments. Pagkatapos kong mag-ayos, binitbit ko na ang aking handbag at naglakad na palabas ng aking silid. Tahimik lamang akong naglalakad sa hallway at tanging tunog lamang ng aking heels ang nag-iingay.

Nang makababa ako ay nadatnan ko ang mag-pamilya na masayang nilalaro ang kanilang anak. Napatigil din naman sila nang makita akong bihis na bihis. My twin look at me confusedly while tilting her head.

"Akala ko ba hindi ka papasok.", Nagtataka nitong sambit.

"Naahh....There is a CEO wanted to have a meeting with me.", Sagot ko.

Lumapit naman sa akin ang aking pamangkin kaya itinukod ko ang aking mga kamay sa aking tuhod to face him properly.

"Twita, where are you gwoing? (Tita, where are you going?)", Tanong nito.

I pinch his cheek and smiled.

"Tita got a lot of work to do. Do you need something you want me to buy?"

"Eerr....Ate, huwag mo naman i-spoil si Kurt.", Sabat ng aking kambal.

"Hayaan mo na, baby pa naman eh.", Sagot ni Drey sa kaniya.

"I want blue berry!!", Masigla nitong sambit.

We chuckled.

"Okay! That's all you want?"

He nod.

"You really love blue berries huh."

Nagpaalam na ako sa kanila na aalis na. Pinagbuksan naman ako ni Peter ng pintuan sa backseat at pumasok na ako. I look at my wrist watch and it's already 9:00 am. Malayo-layo pa ang Spanish Restaurant kaya saktong makakarating kami doon 9:30.

Tahimik lamang ako sa aking inuupuan habang tinatanaw ang paligid nang biglang basagin ni Peter.

"Ma'am, ayos na po ba kayo?", Tanong niya.

I look at him in mirror and smile.

"Yep! I'm fine now.", Sagot ko.

"Mabuti naman po, pero bakit kayo nagpagupit ng buhok?", Nagtataka naman niyang tanong.

I look at outside of the window with a little smile on my lips.

"Well, that's my sign that I already forget the past. It's time to change my life.", Sagot ko sa mahinang tono.

"Oohh....Pero ma'am, didn't you miss....Mr.....Smith?", Nahihiya nitong tanong.

I chuckled of his question.

"Of course i did.", Sagot ko.

Narinig ko naman ang pag-singhap nito na ikinatawa ko na lamang sa aking isipan.

"He's been serving me for 6 years.", Dagdag ko.

I saw on my peripheral vision that he nod.

"Sa bagay.", Sagot niya.