ငြိမ်းကိုသာလျှင်​ ပန်​ဆင်​မည်​/ျငိမ္​းကိုသာလွ်င္​ ပန္​ဆင္​မည္​...

Part 5

Zawgyi

​ေနာင္​ဆက္​ႏွင္​့ ​ေမာင္​လင္​း
စခန္​းကို​ေရာက္​လာသည္​ႏွင္​့
တစ္​​ေယာက္​၏ စားပြဲ​ေ႐ွ႕၌
သြားထိုင္​လိုက္​သည္​

"စခန္​းမွဴးလားဗ်...."

အလုပ္​လုပ္​​ေန​ေသာရဲက
ျပန္​ၾကည္​့လိုက္​ရင္​း
​ေဘာပင္​ကိုခ်လိုက္​ကာ

"မဟုတ္​ပါဘူး...ဘာကူညီ​ေပးရမလဲ..."

​ေမာင္​လင္​းက ​ေနာင္​ဆက္​ကို
​ေမာ့ၾကည္​့လာ​ေတာ့ ​ေနာင္​ဆက္​
​ေခါင္​းၿငိမ္​့ျပလိုက္​ၿပီး

"ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေနႏိုင္​ရဲ႕ အစ္​ကိုပါ....
ကြၽန္​​ေတာ္​့ညီဘာမ်ားလုပ္​မိသလဲ..."

ထို​ေတာ့မွ ရဲက ရြဲ႕ရယ္​လိုက္​ကာ

"ဪ... မုဒိန္​း​ေကာင္​ရဲ႕အစ္​ကိုကိုး..."

​ေနာင္​ဆက္​မ်က္​ခံုးမ်ားတြန္​႔ခ်ိဳးသြားသည္​...

မုဒိန္​း​ေကာင္​ဆိုတာ ဘာ​ေျပာတာပါလဲ..
​ေနႏိုင္​​ေလာက္​ ႐ိုးတာ ​ေနႏိုင္​ပဲ႐ွိသည္​...

ဒါကိုကမ႓ာႀကီးႏွစ္​ျခမ္​းကြဲၿပီး
​ေနလံုးႀကီးခဲသြား​ေတာင္​
​ေနႏိုင္​ မုဒိန္​းမႈက်ဴးလြန္​ဖို႔ဆိုသည္​မွာ
မျဖစ္​ႏိုင္​​ေခ်...

"​ေျပာစရာ႐ွိတာကို တိုက္​႐ိုက္​​ေျပာတာ
​ေကာင္​းမယ္​ထင္​တယ္​...
ကြၽန္​​ေတာ္​့ညီက ဘာလုပ္​မိသလဲ..."

"ဟင္​း...ဒီ ​ေဖာင္​ကိုျဖည္​့​ေပးပါ...
​ေနာက္​တစ္​ပတ္​က်ရင္​ ​တရားခံရဲ႕
ရံုးခ်ိန္​း႐ွိတယ္​...႐ံုး​ေတာ္​က
မနက္​ျဖန္​စာပို႔ပါလိမ္​့မယ္​..."

ရဲက စာရြက္​တစ္​ခုကို တြန္​း​ေပးၿပီး
သူ႔အလုပ္​ကိုျပန္​လုပ္​​ေန​ေတာ့
​ေနာင္​ဆက္​ နားမလည္​စြာ
မတ္​တပ္​ထရပ္​လိုက္​ၿပီး

"ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေနႏိုင္​နဲ႔​ေတြ႔ခ်င္​တယ္​..."

ရဲက ​ေမာ့ၾကည္​့ၿပီး သူပါမတ္​တပ္​ရပ္​လိုက္​ကာ

"ခဏ​ေစာင္​့...စခန္​းမွဴးကိုသြား​ေမး​ေပးမယ္​..."

ရဲကထသြား​ေတာ့ ​ေမာင္​လင္​းက
​ေနာင္​ဆက္​ကို​ေမာ့ၾကည္​့လ်က္​