ငြိမ်းကိုသာလျှင်​ ပန်​ဆင်​မည်​/ျငိမ္​းကိုသာလွ်င္​ ပန္​ဆင္​မည္​...

Part 39

Zawgyi

"ကန္​႔ကြက္​ပါတယ္​!"

တရားရံုးက်ဥ္​း​ေလးထဲ မတိုးမက်ယ္​ လူအမ်ားၾကားႏိုင္​႐ုံထြက္​လာ​ေသာ ဩဇာအနည္​းငယ္​စြက္​​ေသာအသံသည္​ ဝတ္​ရံုဝတ္​ ​ေ႐ွ႕​ေနလူငယ္​ထံမွျဖစ္​သည္​။

"လက္​ခံပါတယ္​၊ တရားလို​ေ႐ွ႕​ေန ​အ​ေၾကာင္​းျပခ်က္​ ​ေလွ်ာက္​လဲပါ"

ထိုအခါ မ်က္​မွန္​အျဖဴ​ေရာင္​ကို ပင္​့တင္​လိုက္​​ေသာလူငယ္​သည္​ တက္​ႂကြမႈမ်ားစြာႏွင္​့

"အခင္​းျဖစ္​​ေန႔က တရားၿပိဳင္​က ​အိမ္​ယာ ၁၈မွာ႐ွိ​ေနခဲ့တာ​ေၾကာင္​့ ဝပ္​​ေ႐ွာ့ဆိုင္​မွာ႐ွိမ​ေနခဲ့ပါဘူး"

"........."

"အာ....."

တရားရံုးတစ္​ခုလံုးတိတ္​ဆိတ္​သြား​ေတာ့မွ ၿငိမ္​း သတိရလိုက္​မိသည္​။

သြားၿပီ...ဒီလို​ေျပာလိုက္​တာ တရားၿပိဳင္​ဟာ အခင္​းျဖစ္​​ေနရာ၌႐ွိမ​ေနခဲ့ျခင္​းကို သက္​​ေသထူလိုက္​သလို ျဖစ္​သြားသည္​မဟုတ္​လား။

"ကန္​႔ကြက္​ပါတယ္​"

ခပ္​ျပံဳးျပံဳးႏွင္​့ ထရပ္​လိုက္​​ေသာ တစ္​ဖက္​​ေ႐ွ႕​ေန​ေၾကာင္​့ ၿငိမ္​းပိုစိတ္​တိုလာသလိုျဖစ္​သြားရကာ တရားသူႀကီးထံ အ​ေျဖ​ေစာင္​့လိုက္​ရ၏။

"လက္​ခံပါတယ္​၊ တရားၿပိဳင္​​ေ႐ွ႕​ေန ​ေလွ်ာက္​လဲပါ"

တရားသူႀကီးက အခြင္​့​ေပးလိုက္​ၿပီ​မို႔ ၿငိမ္​းထိုင္​လိုက္​ရင္​း ကိုယ့္​ေခါင္​းကိုယ္​သာ နာနာထုခ်င္​​ေနမိသည္​။

​ေဘး၌ထိုင္​​ေန​ေသာ မခင္​မိုး​ေအးကို လွည္​့ၾကည္​့မိ​ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္​​ေၾကာင္​း အသာျပံဳးျပသည္​။

အနည္​းဆံုး​ေတာ့ ျဖစ္​ရပ္​စံုကို မခင္​မိုး​ေအးအား အရင္​႐ွင္​းျပခဲ့၍သာ​ေတာ္​​ေတာ့သည္​။

စစခ်င္​း ႐ွင္းျပစဥ္​က မယံုၾကည္​ခဲ့ပါ​ေသာ အမႈသည္​မွာ ၿငိမ္​းတို႔စု​ေဆာင္​းမိသမွ် အခ်က္​အလက္​မ်ားႏွင္​့ အ​ေသအခ်ာ႐ွင္​းျပသည္​့အခါ 15မိနစ္​ခန္​႔ၾကာ​ေအာင္​ ငိုလိုက္​​ေသးသည္​မို႔ ၿငိမ္​းႏွင္​့မင္​းထက္​ ဘာလုပ္​လို႔ဘာကိုင္​ရမွန္​းမသိ။