ငြိမ်းကိုသာလျှင်​ ပန်​ဆင်​မည်​/ျငိမ္​းကိုသာလွ်င္​ ပန္​ဆင္​မည္​...

Part 22

Zawgyi

"ဟင္​း...."

မနက္​ႏိုးလာ၍ အ​ေၾကာဆန္​႔လိုက္​ရာတြင္​ ၿငိမ္​းခါးမွ မ်က္​ခနဲ..။

အသက္​႐ွဴရသည္​မွာလည္​း
​ေလမ်ားပူ​ေနသည္​ကို သတိထားမိသည္​။

ရင္​ခြင္​ထဲမွ လႈပ္​လာ​ေသာ
အ​ေကာင္​​ေပါက္​​ေၾကာင္​့
​ေနာင္​ဆက္​ ႏိုးလာ​ေတာ့သည္​။

ထို႔​ေနာက္​ က​ေလးငယ္​အား
ငု႔ံၾကည္​့လ်က္

"ႏိုးၿပီလား...ၿငိမ္​း..."

"အင္​း......"

ၿငိမ္​းမွာ မ်က္​လံုးမ်ားပင္​မဖြင္​့ပဲ
အားမပါစြာ ​ေျဖ​ေလ​ေတာ့
​ေနာင္​ဆက္​မ်က္​ခံုးမ်ား တြန္​႔ခ်ိဳးသြား​ေတာ့သည္။

ထို႔​ေနာက္​ ခ်က္​ခ်င္​း​ေရာက္​သြား​ေသာ
လက္​တစ္​ဖက္​ျဖင္​့ ၿငိမ္​း၏
နဖူးအားစမ္​းၾကည္​့ရာတြင္​
​ေႏြး​ေႏြး​ေလးျဖစ္​​ေန​ေလသည္​။

"ၿငိမ္​း....​ေနမ​ေကာင္​းဘူးပဲ..."

"ဟင္​း...."

​ေနာင္​ဆက္​မွ ငုတ္​တုတ္​ထထိုင္​လိုက္​ကာ

"မွန္​းစမ္​း....သိပ္​​ေတာ့မပူပါဘူး...
နည္​းနည္​း​ေလး​ေႏြး​ေနတာ...
ခဏ...ကိုယ္​ ဆန္​ျပဳတ္​ျပဳတ္​ခဲ့မယ္​..."

"​ေအးတယ္​....​ေနာင္​....မသြားနဲ႔...."

​ေနာင္​ဆက္​၏လက္​အား ဆြဲလ်က္​
​ေျပာလာ​ေသာ က​ေလးငယ္​​ေၾကာင္​့
​ေနာင္​ဆက္​ ​ေအာက္​​ေလွ်ာ​ေန​ေသာ
​ေစာင္​အား ​ေသခ်ာျပင္​ျခံဳ​ေပးလ်က္​
နဖူး​ေလးအား ဖြဖြနမ္​းလိုက္​ကာ

"ကိုယ္​သြားမွ ၿငိမ္​းမနက္​စာစားၿပီး
​ေဆး​ေသာက္​လို႔ရမွာ​ေပါ့..
ႏွစ္​ရက္​​ေတာင္​ ထမင္​းမစားထားတာကို
ညကအ႐ွိန္​​ေၾကာင္​့ ​ေနမ​ေကာင္​းျဖစ္​ခ်င္​သြားတာ​ေနမယ္​...
ကိုယ္​မဟုတ္​တာပါကြာ..."

​ေနာင္​ဆက္​မွ ၿငိမ္​း၏ ဆံႏြယ္​နီညိဳ​ေရာင္​
​ေလးမ်ားအား တင္​​ေပးရင္​း
​ေျပာလိုက္​ရာ ၿငိမ္​းမွ
မပြင္​့ခ်င္​​ေသာ မ်က္​ဝန္​း​ေလးမ်ားအား
ဖြင္​့ကာ

"ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း ပါပါတယ္​...
​ေနာင္​မမွားပါဘူး..."

​ေနာင္​ဆက္​က အဆံုးထိ
ကာကြယ္​​ေပး​ေန​ေသာ က​ေလးငယ္​၏
ပါး​ေႏြး​ေႏြး​ေလးအား ထပ္​နမ္​းလိုက္​ကာ