Part 11

324 12 1
                                    

Zawgyi

Lamborghiniဖုန္ေရာင္ေလးသည္
ႏွစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေ႐ွ႕၌
ၿငိမ့္ခနဲဆိုက္လာေလသည္

တက္မင္းသူႀကီးကေတာ္မွာ
မျမင္စဖူးအျမင္ထူးရေသာ
ကားအေကာင္းစားႀကီးကို
ေလးေထာင့္မ်က္မွန္ႀကီး
ေကာက္တပ္ၿပီးျပဴးၿပဲၾကည့္လိုက္သည္

ဒီလိုကားအေကာင္းစားႀကီးက
တက္မင္း႐ြာကိုလာရန္
အေၾကာင္းမွမ႐ွိပဲ....

ခဏေနေတာ့ ကေလးငယ္
တစ္ေယာက္က ကားေပၚမွ
ဆင္းလာသည္....

သူႀကီးကေတာ္မွ ထိုကေလးအား
ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့
ငါးသည္မ ေဒၚဝင္း၏သား
ေမာင္တုတ္ေလးပင္ျဖစ္၏

"ဟဲ့..ေတာ္ေရ...ဆင္းခဲ့ပါဦးေတာ့...
က်ဳပ္တို႔အိမ္ေ႐ွ႕မယ္ ဘယ္က
ကားႀကီးမွန္းမသိပါဘူးေတာ္..."

သူႀကီးကေတာ္က ေအာ္ေခၚလိုက္ေတာ့
သူႀကီးက ပုဆိုးႀကီးကိုျပင္၀တ္လ်က္
ေဆးတံႀကီးခဲကာ ကြပ္ပ်စ္ေပၚကို
ဆင္းခ်လာေလသည္

"ဘာလို႔ေအာ္ေနတုန္းဟ...
ငါ့မွာအိမ္သာေတာင္ေကာင္းေကာင္း
မတက္ရဘူး..."

သူႀကီးကေတာ္က သူႀကီး၏
ေလ႐ွည္ဟန္ကို စိတ္မ႐ွည္စြာ
မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ၿပီး

"စကားမမ်ားစမ္းနဲ႔ေတာ္...
ဟိုကိုၾကည့္စမ္းပါဦး...က်ဳပ္အျမင္
မြဲတာမဟုတ္ဘူးမလား.."

သူႀကီးကလည္း မ်က္ေမွာင္ႀကီးၾကတ္၍
ၾကည့္လိုက္ကာ

"ဟုတ္ပါ့ဟ...ဘယ္ကကားႀကီးလဲ..."

သူႀကီးကေတာ္က မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္
၀င့္လိုက္ျပန္ကာ

"ေရာ္...မသိလို႔ ေတာ့္ကိုေမးပါတယ္
ေတာ္ကပါမသိတာ က်ဳပ္ကဘယ္လို
သိမတုန္း..."

ေမာင္တုတ္ေလးမွာ သူႀကီးကေတာ္ဆီ
ေျပးလာၿပီး သူႀကီးကေတာ္နား
ေရာက္သည္ႏွင့္ ေမာသြားဟန္
ကြပ္ပ်စ္ေပၚ၌ ထိုင္ခ်လိုက္သည္

"ဘယ္ကသူေတြတုန္းဟဲ့...
ဖိုးတုတ္ရဲ႕..."

ေမာင္တုတ္ေလးက သူႀကီးအတြက္
ျပင္ထားေသာေရ‌ေႏြးခြက္ကို
တစ္ခြက္ေမာ့ေသာက္လိုက္ကာ

ငြိမ်းကိုသာလျှင်​ ပန်​ဆင်​မည်​/ျငိမ္​းကိုသာလွ်င္​ ပန္​ဆင္​မည္​...Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang