Episode 32: Dreams
The first few days of the school year is exhausting! Next week, regular class na and I'm honestly looking forward for something great to happen. Well, I'm hopeful in many aspects lalo na pagdating kay Issa. Judging from her personality, hindi ko talaga maiwasang mag-alala sa kanya but I can say that I am less anxious now dahil kahit papaano naman kasi may kaibigan na si Issa na makakasama niya sa department nila-si Stephanie.
"Si Issa, hindi pa ba gising?" si Nanay.
Weekend ngayon kaya kahapon, friday night, naisipan naming umuwi rito sa bahay! Tsaka, para na rin maiwasang malungkot nila naytay at para na rin may nakakausap si Ate Mia lalo na at madalas busy sa trabaho si Kuya! Uuwi rin sila Kuys Eero rito ngayon at sa tingin ko'y ito na ang magiging new normal namin ngayon every weekend.
"Tulog pa, nay! Hindi ko na ginising kasi anong oras na natulog iyon kaka-edit ng video para raw sa vlog niya at nakipag-tsismisan pa kay Ate Mia kagabi." sabi ko pagkatapos ay uminom ng kape. "Kumusta kayo, nay?"
She sighs after I ask, sounding and looking sad. "A little less stress but very much lonely. Tatay and I feel like you all grew up too fast, parang kulang pa ang lahat ng naging bonding namin sa inyo. We're still indenial over the fact that sooner or later, baka nga maiwan kami ng tatay niyo rito sa bahay! We can't help but be emotional about it. We're still fixing and healing, I know, pero sana we can still be just like the old times kahit na may mga sariling pamilya na kayo."
The perfect sentiments just as I expected. Bahagya akong napabuntong hininga. Nanay's words hits different whenever she's like this. She's a tough woman but can really be vulnerable too at times.
"Nay, your children will always be your children! Change is inevitable because that's how life is but we always find ways, you know! Kahit ganito kabilis ang lahat para sa ating lahat, to us your children, family comes first, naytay comes first." sabi ko kasi ramdam ko talaga ang lungkot ni nanay lalo na at nasa hospital si Tatay ngayon.
"Ewan ko ba sa tatay mo, nadadamay ako sa pagiging madrama niya. Osya, maiwan na muna kita rito at kailangan ko nang maghanda para pumasok ng trabaho at mapuntahan ang tatay mo! Kagabi pa iyon nagdadrama sa akin, e!" si nanay
"Bibistahin namin siya ni Issa mamaya! Don't stress yourself too much, nay! Tatay will be okay and everyone of us are here, lalo na kapag kailangan niyo kami." sabi ko
"Kaya nga, alam ko iyon! Thank you, number four! Ikaw na bahala mag-asikaso kay Issa, okay? Food is ready, ipainit mo nalang kapag kakain na kayo!" anito bago umalis.
Like I said, tatay is currently in the hospital now dahil simula noong pag-uwi namin mula sa bakasyon at nalaman ni Lolodok na nagkaroon siya ng minor attack, pina-confine na siya! Lolodok was furious over what happened kaya ayun, ang sabi... isang buwan raw mananatili si tatay doon at walang magagawa si nanay dahil of course, lolodok is still tatay's main doctor, siya ang nasusunod! Sabi sa amin ni nanay, tatay is okay at wala raw kaming dapat ipag-alala, they all just want to make sure.
"Kuys, may lakad ka?" tanong ko nang madatnan ko si Kuya JM na palabas ng bahay at tutungo ata sa parking lot. Nakaayos kasi ng business attire kaya I assume he has somewhere to go.
Napatango si kuya. "Hmmm, I have a meeting with some of our future investors! It's a pity! Iyong sabado ko, kanain na rin ng trabaho," he smiled a bit. "Anong ginagawa mo rito? Where's Issa?"
Everyone's naturally looking for Issa like seeing me now also means looking for Issa whenever she's not with me. Cool.
"Tulog pa! Ang tagal nilang natulog ata ni Ate Mia kagabi, ewan ko kung anong pinagtsitsismisan!" bahagyang natatawang tugon ko
