⚡

Chapter 55

Chapter 55

Aksidente

Pareho naming habol ang hininga namin nang umahon kami mula sa ilalim ng tubig. Dahil sa lapit ng mukha namin ay rinig namin pareho ang bawat hingang kumakawala sa aming mga bibig.

"Why did you do that?" Bulong ngunit hinihingal ko paring sabi. Hindi siya sumagot. Inangat ko ang aking paningin at nahuling nakatingin siya sa akin. Nag-wala na naman ang puso ko. Sa hingal? Sa titig niya? I bit my lower lip at napayuko. Mayne the latter one.

"Don't do that again! You scared the shits out of me." May riin kong sabi not knowing kung ano ang lumabas sa bibig ko.

"You cared for me?" Kahit mahina ay nahimigan ko ang kaonting sigla sa boses niya. Pero napaawang ng kaonti ang bibig ko sa sinabi niya. Hindi ko sinagot ang tanong niya at sinabi ito---"I'm cold."

Hindi na niya ako kinulit pa pero narinig ko muna ang pagbuntong niya ng malalim na hinga na para bang bigo siya bago niya ako tinulungang umahon sa tubig. Mas lalong bumigat ang pakiramdam ko nang maramdaman kong bumigat ang suot kong dress dahil sa tubig. Mas naramdam ko rin ang lamig nung wala na kami sa tubig. Sa gilid ng aking mata ay nakikita kong pa ahon narin siya kaya dali-dali akong naglakad para maka-alis at maka-iwas ulit but no. Hindi niya ako hinayaan. He immediately wrapped his firm arm around my small waist.

"Fuck! Stop running away from me." My eyes closed when I heard the firmness of his voice na para bang isang napakalaking pagkakamali ang tumakbo palayo. Napahawak ako sa braso niya at nilingon siya. His jaw were clenching and his piercing eyes are so intense. Bumagsak ang balikat ko at napahinga ng malalim.

"I... I want to go home." Pagod ang boses ko.

"Okay. We will go home." Ngayon ang boses niya ay kalmado na, hindi katulad kanina na matigas.

Papara sana ako ng taxi nang higitin niya ako at pinapasok sa front seat ng sasakyan niya. Magsasalita sana ako nang magsalita siya.

"I said WE! Will going home." Aniya bago sinara ang pinto at umikot at sumampa sa driver seat.

Walang nagsasalita sa amin habang nasa byahe. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana habang siya ay tutok sa daan. Malalim na ang gabi kaya kokonti na lang ang dumadaan na mga sasakyan. Sa kakatitig ko sa labas ay bumibigat na rin ang mga mata ko hanggang sa hindi ko na malayang nakatulog na pala ako.

Na gising na lang ako nang lumapat ang likod sa isang malambot na bagay. Kaonti pa lang naididilat ko ay naaninag ko agad ang mukha ni Enzo. My eyes widened and and instantly pushed him but not enough to keep him away from me.

"I'm sorry, did I wake you up?"

"Na saan ako? Where did you take me?" Nilibot ko ang paningin ko. Madilim pero hindi gaano.

"Hindi ko ito kwarto." I said. Umupo siya sa gilid ng kama at kalahati ng likod niya ay nakaharap sa akin. Tinukod niya rin ang dalawa niyang kamay sa magkabilang gilid niya.

"You're in my condo." Sabi niya habang habang nakalingon ang ulo sa akin. 'Nag co-condo ka na?' I wanted to ask that to him but I can't. Feeling ko ay may invisible wall ang pagitan namin kaya hindi ko matanong. We just stared each other for a while bago siya tumayo at nag tungo sa closet niya ata. Napatingin ako sa suot ko, ganun parin at basa iyon. Imbis intindihin iyon naglakbay ang utak ko sa condo niya. Kay Lara at sa kanya. Nakapunta narin kaya si Lara rito? Probably. Ano bang klaseng tanong iyan Yza? Syempre nakapunta na iyon rito, baka araw araw pa nga. At baka nga nakatulog na 'yun rito habang katabi si Enzo. For sure marami silang memories na pinagsaluhan sa condo'ng ito, bawat sulok. Napakuyom ang kamay ko sa ibabaw ng hita ko. Muling lumapit si Enzo sa banda ko at nilahad ang hawak na mga damit.