Book 29 Chapter 399

78 9 0
                                    

Uni

အခန်း (၃၉၉) မိစ္ဆာနတ်ဘုရား
 
ဆန်းလျန် မှုတ်ထုတ်လိုက်သည့် မီးတောက်သည် သစ်ပင်များကို လောင်ကျွမ်းစေပြီး သံမဏိကို အရည်ပျော်ကောင်း ပျော်စေလိမ့်မည်။ ကျောက်တုံးကြီးများကို အက်ကွဲစေပြီး မြစ်ရေများကိုပင် ခြောက်သွေ့ကောင်း ခြောက်သွေ့ စေလိမ့်မည်။ သို့သော် ရွှေရောင် သံချပ်ကာ ဝတ်ဆင်ထားသည့် နတ်မိစ္ဆာကြီးများကိုတော့ ဖျက်ဆီးနိုင်ခြင်းမရှိပေ။

နတ်မိစ္ဆာဘုရင်များသည် အသွေးအသားဖြင့် တည်ဆောက် ထားသူများ ဖြစ်သည့်တိုင် ပျက်စီး နိုင်ခဲလှလေသည်။

ရွှေရောင် သံချပ်ကာဝတ် နတ်မိစ္ဆာ ဘုရင် ဆယ့်ခြောက်ယောက်မှာ တစ်ခုခု မူမမှန်သလို ဆန်းလျန် ခံစား လာရလေသည်။ ဆန်းလျန်က သူတို့ကို စိတ်အာရုံ စူးစိုက်မှုဖြင့် နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း အာရုံခံကြည့် လိုက်လေသည်။ ထိုအခါ… ထိုရွှေရောင် သံချပ်ကာဝတ်များမှာ အသက်မရှိသည့် အလောင်းကောင်ကြီးများ ဖြစ်ပြီး ထိုအလောင်းကောင်များ ထဲတွင် တာအို တန်ခိုးစွမ်းအား ထည့်သွင်း ပေးထားခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ထိုတန်ခိုး စွမ်းအားကို "ပျက်စီးခြင်းသို့ မရောက်နိုင်သော အန္တိမ" ဟု ပြော၍ ရလေသည်။

ပျက်စီးခြင်းသို့ မရောက်နိုင်သော အန္တိမ ဆိုသည်မှာ ရွှေဒြပ်စင်၏ အဆုံးသတ် တာအို တန်ခိုးစွမ်းအား ဖြစ်လေသည်။ ထိုကြောင့် အသက်မရှိသည့် အလောင်းကောင်ကြီးများ ဖြစ်နေပြီး တန်ခိုးစွမ်းအား၏ အနှစ်သာရာကို နားလည်မှု မရှိသည့်တိုင် မပျက်စီးနိုင်ခြင်း ဖြစ်နေရလေသည်။

အမှန်တော့ ထိုရွှေရောင် သံချပ်ကာ ဝတ်ဆင်ထားသည့် ကိုယ်ရံတော် ဆယ့်ခြောက်ယောက် သည် သက်ရှိမဟုတ်၊ ရွှေစကြာ ဘုရင် အသုံးပြုသည့် လက်နက်တစ်ခုသာ ဖြစ်လေသည်။

ဆန်းလျန်က ရွှေရောင် သံချပ်ကာ ဝတ်ဆင်ထားသည့် ကိုယ်ရံတော် ဆယ့်ခြောက်ယောက်၏ အရံအတားများကို သေသေချာချာ လေ့လာ လိုက်ပြီးသည့်နောက် ရှားရှားပါးပါး ဟာကွက်တစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

ရွှေစကြာ ဘုရင်ကတော့ ဆန်းလျန်၏ မီးတောက်များမှာ ရွှေရောင် သံချပ်ကာ ဝတ်ဆင်ထားသည့် ကိုယ်ရံတော် ဆယ့်ခြောက်ယောက်၏ တန်ခိုး စွမ်းအားများ အောက်တွင် တဖြည်းဖြည်း ပျက်စီးသွားခဲ့ပြီဟု ထင်မှတ် လိုက်မိလေသည်။ ဆန်းလျန် တိုက်ခိုက်နိုင်သည့် နေရာပမာဏမှာ တဖြည်းဖြည်း ဘောင်ကျဉ်းလာပြီ ဖြစ်လေသည်။ မည်သို့ပင် ဖြစ်စေ ထိုတာအို ဆရာကို အမှုန့်ချေပစ် နိုင်မည်ဟု ရွှေစကြာဘုရင်က တွေးနေမိလေသည်။

ချင်းရွှမ်လမ်းစဥ် ဆရာသခင် (Part 3) (Myanmar Translation)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ