Book 34 Chapter 478

50 4 0
                                    

Uni

အခန်း (၄၇၈) နှုတ်ဆက်စကားမဆို

ထို နားမကြားသည့် အစေခံမှာ တိရစ္ဆာန် စောင့်ရှောက်သူ ဖြစ်လေသည်။ သူက ကျားနက်ကြီး၏ အမွေးများကို ပွတ်သပ် လိုက်သည်နှင့် ကျားနက်ကြီးမှာ စိတ်သာရာ ရသွားသလို ခံစား လိုက်ရလေသည်။

အစေခံက ကျားနက်ကြီးကို ထိန်းသိမ်း ပေးနေစဉ်တွင် ကိုယ်ရံတော်က စကားဆိုလိုက်သည်။

"ကဲ အခု အိမ်တော်ထဲ ဝင်ကြစို့"

ဆန်းလျန်က ခေါင်းညိတ် ပြလိုက်လေသည်။

သူတို့ အိမ်တော်ရှိရာသို့ သွားခဲ့ကြလေသည်။ အိမ်တော်ရှိရာသို့ သွားနေရင်း ကောင်းကင်ထက်တွင် မီးများ လောင်ကျွမ်းနေသည့် နတ်ဘီလုံး ငှက်ငယ်လေး တစ်ကောင်ကို တွေ့မြင် လိုက်ရလေသည်။ ငှက်ငယ်လေးသည် သဲတွင်းလေး တစ်ခုအတွင်းသို့ တိုးဝင်သွားကာ ပျောက်ကွယ် သွားလေသည်။

နတ်ဘီလုံးငှက်ငယ်လေးမှာ မီးငှက်တစ်မျိုး ဖြစ်လေသည်။ ညအမှောင်တွင် မီးလင်းစေရန် အတွက် လှောင်အိမ်ထဲတွင် ထည့်သွင်း အသုံးပြုလေ့ရှိလေသည်။

ကိုယ်ရံတော်သည် ဆန်းလျန်ကို ခန်းမတစ်ခု အတွင်းသို့ ပို့ဆောင် ပေးပြီးသည့်နောက် အစေခံများကို စကားအနည်းငယ် ပြောကာ ထွက်ခွာ သွားတော့သည်။

ကိုယ်ရံတော်သည် ဆန်းလျန်ကို အလွန်ကြည့်မရ ဖြစ်နေလေသည်။ ဆန်းလျန်၏ ရုပ်ရည်သွင်ပြင်မှာ ကမ္ဘာပေါ်မှ ကိုးဆယ့် ကိုးရာခိုင်နှုန်းသော မိန်းကလေးများကို အလိုလိုနေရင်း ကြွေဆင်း သွားစေလောက်သည့် ရုပ်ရည်မျိုး ဖြစ်လေသည်။ ကြာပန်းလေးတစ်ပွင့် ပွင့်လန်းနေသည့် အလား ထိုုင်နေသည့် ဆန်းလျန်ကို အစေခံ မိန်းကလေးများသည် မကြာခဏ လည်ပြန်လှည့်ကာ ကြည့်သွား ကြလေသည်။ ကြည့်တိုင်းလည်း သူတို့ မျက်နှာလေးများမှာ ရှက်သွေး ဖြာနေ ကြလေသည်။ ထို့နောက် သူတို့က ဆန်းလျန်အတွက် လက်ဖက်ရည်ကြမ်းဖြင့် လာရောက် တည်ခင်း ဧည့်ခံကြလေသည်။

ဆန်းလျန်က လက်ဖက်ရည်ကို လက်ခံပြီး သောက်လိုက်လေသည်။ လက်ဖက်ရည်ကြမ်း လာပို့သည့် အစေခံမိန်းကလေးသည် ဆန်းလျန် လက်ဖက်ရည်ကြမ်း သောက်သည့် ဟန်လေးကပင် အလွန်မှ ကျက်သရေရှိစွာ လှပလွန်းသည်ဟု တွေးနေမိလေသည်။ ဆန်းလျန်၏ လှုပ်ရှားမှုနှင့် ကိုယ်နေဟန်ထား များသည် မိန်းကလေး ကချေသည်များထက်ပင် ပျော့ပျောင်း နူးညံ့နေသေးသည်။

ချင်းရွှမ်လမ်းစဥ် ဆရာသခင် (Part 3) (Myanmar Translation)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora